JuridischForum.be

Enkele maanden geleden heerste dreigingsniveau 4 in ons land.
Een werkgever ontvangt in deze periode een anoniem bericht dat er een explosief zal ontploffen op datum X (ongeveer één week na ontvangst bericht). De directie overlegt met politie en de nacht voor datum X worden de terreinen (en gebouwen) doorzocht met speurhonden.
In samenspraak met de politie wordt beslist om de handelszaak normaal te openen en is er gans de dag een grote politiemacht (uniform en in burger) die de boel in de gaten houdt.
Het personeel is niet op de hoogte van de dreiging, maar merkt uiteraard wel de verhoogde politie-aanwezigheid, agenten met verrekijkers op daken naburige bedrijven, etc...
Enkele collega's zijn verontwaardigd omdat zij niet waren ingelicht. Zij vinden zelf het recht te hebben om de dreiging te evalueren en eventueel niet te komen werken (al dan niet onbetaald).
Nu stel ik me volgende vragen:

Had de werkgever, juridisch gezien, de werknemers moeten inlichten?
Mag de werknemer in deze situatie beslissen om niet te gaan werken omdat hij de situatie te onveilig acht, of is dit dan onwettige afwezigheid?
Ik ga ervan uit dat zulke afwezigheid dan wel onbetaald zou zijn?

Alvast bedankt voor jullie inzichten!

Mijn vermoedens/gedachten:

Indien de werkgever toestaat een dag thuis te blijven, kan dit door verschillende mogelijkheden. Betaald of onbetaald verlof, bijvoorbeeld. Als een werknemer daar een betaalde dag verlof wil aan hangen, en de werkgever gaat akkoord... Wat doe je trouwens met mensen die "opeens" ziek zijn, en dit met een doktersbriefje kunnen staven?

Of de werkgever juridisch gezien zijn personeel moet inlichten, weet ik niet, maar menselijk/communicatief gezien, ben ik van mening dat dit wel mocht. Als dit goed gebeurt kan dit een geruststelling zijn van het personeel, en wilde fantasieverhalen in de kiem smoren.

Had de werkgever, juridisch gezien, de werknemers moeten inlichten?

Ik denk dat hij vooral als "goed huisvader" moet handelen in zo'n geval. Dit heeft hij naar mijn inziens gedaan, door de politie op de hoogte te brengen en de boel grondig te laten inspecteren. Hij had uiteraard de werknemers ook kunnen inlichten, maar ik denk niet dat hij hiertoe juridisch verplicht was, gezien alle andere maatregelen die genomen waren. Er is uiteindelijk ook niets gebeurd, dus die brief kwam mogelijk van een flauwe plezante of een ontevreden klant of ex-werknemer.

Mag de werknemer in deze situatie beslissen om niet te gaan werken omdat hij de situatie te onveilig acht, of is dit dan onwettige afwezigheid?

Als de werknemer zonder toestemming van de werkgever wegblijft, kan dit als onwettige afwezigheid gezien worden. Maar daar zal het ook bij blijven. Werkgever zal dit niet kunnen aangrijpen om de werknemer op staande voet te ontslaan, bijvoorbeeld. Zeker gezien de situatie.

Ik ga ervan uit dat zulke afwezigheid dan wel onbetaald zou zijn?

Yep, tenzij de werknemer gewoon een dag verlof neemt (maar dat moet dan in samenspraak met de werkgever zijn).

Had de werkgever, juridisch gezien, de werknemers moeten inlichten?
Ik denk dat hij vooral als "goed huisvader" moet handelen in zo'n geval. Dit heeft hij naar mijn inziens gedaan, door de politie op de hoogte te brengen en de boel grondig te laten inspecteren. Hij had uiteraard de werknemers ook kunnen inlichten, maar ik denk niet dat hij hiertoe juridisch verplicht was, gezien alle andere maatregelen die genomen waren. Er is uiteindelijk ook niets gebeurd, dus die brief kwam mogelijk van een flauwe plezante of een ontevreden klant of ex-werknemer.

akkoord

Mag de werknemer in deze situatie beslissen om niet te gaan werken omdat hij de situatie te onveilig acht, of is dit dan onwettige afwezigheid?
Als de werknemer zonder toestemming van de werkgever wegblijft, kan dit als onwettige afwezigheid gezien worden. Maar daar zal het ook bij blijven. Werkgever zal dit niet kunnen aangrijpen om de werknemer op staande voet te ontslaan, bijvoorbeeld. Zeker gezien de situatie.

niet akkoord. Een expliciete werkweigering terwijl er gewoon een dreigingsniveau 4 is over een groot gebied (Brussel), maar geen concreet risico is tegenover de werkgever, is een "normale" werkweigering. Werkgever zal wel rekening moeten houden met de gevoeligheden en voorzichtiger te werk gaan, maar zal bij manifeste weigering nadat toelichting bij de eventuele aanwezigheid van politie er is, wel degelijk een ontslag kunnen geven om dringende reden.

Concreet dus: de emotionele reactie van een werknemer om het werk te verlaten moet een werkgever dulden, de blijvende afwezigheid van een werknemer niet. Bij een onveilige situatie, ook in dit geval, moet de werknemer de dienst welzijn op het werk contacteren als hij zich veilig wil stellen.

Ik ga ervan uit dat zulke afwezigheid dan wel onbetaald zou zijn?
Yep, tenzij de werknemer gewoon een dag verlof neemt (maar dat moet dan in samenspraak met de werkgever zijn).

akkoord

Aanvullend op het bovenstaande: paniek is zelden een goede raadgever, soms is het beter de werknemers te beschermen door hen niet te informeren. Dit zal uiteraard in samenspraak met de deskundigen van het parket of misschien zelfs Staatsveiligheid geweest zijn.

niet akkoord. Een expliciete werkweigering terwijl er gewoon een dreigingsniveau 4 is over een groot gebied (Brussel), maar geen concreet risico is tegenover de werkgever, is een "normale" werkweigering. Werkgever zal wel rekening moeten houden met de gevoeligheden en voorzichtiger te werk gaan, maar zal bij manifeste weigering nadat toelichting bij de eventuele aanwezigheid van politie er is, wel degelijk een ontslag kunnen geven om dringende reden.

Een werkgever mag een werknemer ALTIJD om dringende reden (proberen) ontslaan, maar als de werknemer het voor de arbeidsrechtbank brengt, moet het daar ook staande blijven.

In dit geval: als de werknemer voor de arbeidsrechtbank verklaart: "Mijn werkgever heeft een ernstige dreigbrief gekregen dat er die dag iets ging gebeuren. Ik wou verlof nemen op die dag omdat ik het niet vertrouwde, maar mijn werkgever stond me dit niet toe. Ik ben dan zelf thuis gebleven die dag, omdat ik me echt niet veilig voelde." en op de rest van het werk van de werknemer is niets aan te merken, dan denk ik niet dat een serieuze rechter dit als voldoende reden gaat zien voor ontslag om dringende reden.

Ook nog even dit meegeven:

Afwezigheid op het werk

Het spreekt voor zich dat een verantwoorde afwezigheid (bv. gestaafd door een medisch attest) geen ontslag om dringende reden kan verantwoorden.

Enkel een niet-verantwoorde afwezigheid kan tot een ontslag om dringende reden leiden, maar hierbij dient wel onmiddellijk te worden opgemerkt dat de kortstondigheid ervan toch een ontslag om dringende reden in de weg kan staan. Deze ‘kortstondigheid’ wordt in de rechtspraak evenwel op diverse wijze geïnterpreteerd afhankelijk van de concrete omstandigheden van het dossier (enkele uren, één dag, maar ook meerdere dagen afwezigheid worden in de rechtspraak niet altijd als voldoende beschouwd om een ontslag om dringende reden te verantwoorden).

Vooraleer over te gaan tot een ontslag om dringende reden, doet men er dan ook goed aan de betrokken werknemer eerst in gebreke te stellen voor diens ongewettigde afwezigheid op het werk. Blijft de werknemer ondanks dit schrijven nog steeds ongewettigd afwezig op het werk, dan verantwoordt deze omstandigheid in principe een ontslag om dringende reden.

Dat de TS geen week moet wegblijven, is nogal wiedes, maar enkel de dag waarop de "bom zou afgaan"... Ik denk niet dat dit voldoende reden is voor ontslag om dringende reden, hoor...

Hartelijk bedankt voor de reacties!
Er zijn een aantal mensen die vinden dat de werkgever het personeel en klanten nodeloos in gevaar heeft gebracht voor het economische gewin van één dag omzet van één vestiging.
Hoewel ik zelf niet die mening ben toegedaan en zelfs als ik op de hoogte was geweest gewoon zou gewerkt hebben, begrijp ik die argumenten wel.
De politie heeft de zaak zeer professioneel aangepakt: parking onder het gebouw volledig afgesloten; 2 sweepings met honden en de vestiging was de ganse dag een belegerde burcht.
Wat natuurlijk mee inspeelt op de angst is dat er enkele jaren geleden de keten wel het slachtoffer is geweest van (gelukte) aanslagen met kleine explosieven in België, Nederland en Frankrijk. Geen zware slachtoffers, enkele lichtgewonden.

Tja, dat is een niet-juridische discussie, uiteraard. Zoals ik al zei: zo'n dreigbrief kan iedereen schrijven. Als de werkgever daadwerkelijk zijn keten sluit, en de brief werd geschreven door een boze ex-werknemer, kan deze laatste zo om de paar dagen een brief sturen, en moet die werkgever om de haverklap zijn winkel sluiten...

Als er terreurdreiging is in Antwerpen, en Bart De Wever besluit extra beveiling in te zetten, maar bijvoorbeeld De Meir niet af te sluiten, brengt hij dan mensen nodeloos in gevaar? Moeilijke discussie. Persoonlijk ben ik van mening dat we een terreurdreiging wel ernstig moeten nemen, maar er ons niet door laten verlammen. Aanslagen zijn nooit 100% te vermijden, en de meesten worden niet aangekondigd... De aanslagen in Parijs, Zaventem, etc... kwamen out of the blue...

JuridischForum.be

Terreurdreiging en veiligheid werknemers

Terreurdreiging en veiligheid werknemers

Re: Terreurdreiging en veiligheid werknemers

Re: Terreurdreiging en veiligheid werknemers

Re: Terreurdreiging en veiligheid werknemers

Re: Terreurdreiging en veiligheid werknemers

Re: Terreurdreiging en veiligheid werknemers

Re: Terreurdreiging en veiligheid werknemers

Re: Terreurdreiging en veiligheid werknemers