voor alle duidelijkheid, j.demoor is specialist in burgerlijk recht.
viewtopic.php?f=12&t=79482&start=15
“Art.VI.103.Worden onder alle omstandigheden, als oneerlijke handelspraktijken beschouwd, de volgende agressieve handelspraktijken :...6° vragen om onmiddellijke dan wel uitgestelde betaling of om terugzending of bewaring van producten die de onderneming heeft geleverd, maar waar de consument niet om heeft gevraagd...”(Wetboek van Economisch Recht).
De winkelier maakte geen gebruik van art.VI.103,6° doch beweert enkel ‘een openstaande factuur te hebben m.b.t. het keyboard’. Het is aan u om zijn oneerlijke handelspraktijk te bewijzen.
“Art.1376.Hij die bij vergissing of met zijn weten iets ontvangen heeft dat hem niet verschuldigd was, is verplicht het terug te geven aan degene van wie hij het ontvangen heeft zonder dat het verschuldigd was.”(Burgerlijk Wetboek).
‘dus prees ik mezelf gelukkig en hield ik ze allebei.’...’en 1 keyboard heb ik ook verkocht.’
Vermits u voornoemd art.1376 niet in acht nam en niet meer kan nemen, dient u de winkelier te vergoeden. Desnoods kan hij u daartoe laten veroordelen.
Uitgebreide reactie/uitleg
Nogmaals zoals ik al uitlegde is de ontvanger geen enkele tegenprestatie verplicht,
inclusief bewaring.
Hierbij neem ik mee wat de TS al had beschreven, 3 mails gestuurd (waar bij het plaatsten van het Topic wss al 1 week of bijna 1 week gepasseerd was na de reactie op de eerste mail).
De verzender heeft bij alle 3 de mails, keer op keer niet gereageerd op de vraag wat er met de koelkast moest gebeuren. (Het voorbeeld dat U aangeeft is een voorbeeld waar de ontvanger de verzender niet heeft ingelicht en waar U 1 specifieke reactie uit heeft gekozen waar 2 mensen nog op hebben gereageerd).
Omdat de ontvanger wel op de eerste (en 2e en 3e) mail heeft gereageerd, mag de mail/brief als ontvangen en gelezen beschouwd worden (reactie is gelezen, dit zal een rechter normaliter ook aannemen).
Let hierbij op dat een koelkast een groot product is en dus geen keyboard, computermuis, een klein potje, setje wasknijpers, deodorant, of ander klein spul.
Dus ja de TS staat in zijn recht om zich ervan te ontdoen, anders zou deze het product in bewaring moeten nemen wat een duidelijke tegenprestatie is, zeker bij grote producten (zelfs bij kleine producten mag dit maar dan word normaliter een langere tijd als redelijk beschouwt voordat de ontvanger er zich van ontdoet).
Topic is aangemaakt op 17 mei, product is ontvangen 9 mei, eerste reactie op mail zal hoogstwaarschijnlijk 11 of 12 mei geweest zijn. Ofwel nadat het bedrijf de vraag duidelijk heeft genegeerd had de TS rond 18 of 19 mei waarschijnlijk het product dus een week al in bewaring gehad terwijl het bedrijf ervoor koos niet te reageren op de vraag wat er met de koelkast moest gebeuren.
Op dat moment is de bewaring dus een tegenprestatie van de TS, die deze niet verplicht is.
Ofwel mag de TS zich van het product ontdoen, zorgen dat deze het niet meer in opslag heeft.
Hoe de TS zorgt dat deze zelf niet teveel hoeft te doen en geen kosten hoeft te maken om het product uit zijn woning/opslag te krijgen is dan aan hem (dus ook verkopen, want anders zou de TS het ook niet mogen weggooien).
Na 3x melden zal ook zo goed als elke rechter er mee akkoord gaan dat de TS genoeg moeite heeft gedaan, als er elke keer GEEN reactie komt.
Korte uitleg
Officieel volgens de wet zou het product nog van de verzender zijn, echter negeert de verzender al ruim een week wat er met het product moet gebeuren.
Er is bewijs/bevestiging dat de verzender het gelezen heeft en gekozen heeft om er niet op te reageren.
De ontvanger wordt van elke tegenprestatie ontzien, OOK BEWARING.
De ontvanger heeft met meer dan genoeg inzet/moeite geprobeerd het product terug te krijgen bij de verzender (nogmaals deze negeert de oproep).
Ofwel ontvanger hoeft geen enkele tegenprestatie meer te leveren en mag zich op een door hem/haar gekozen manier van het product ontdoen (die geen andere wetten, zoals illegaal afval lozen, overtreed).
Let op
Als het bedrijf er wel op had gereageerd dan was het natuurlijk een compleet ander verhaal geweest maar na 3x ergens niet op reageren houd het hele verhaaltje op. Als het bedrijf compleet niet had gereageerd op de mails dan had ik een ander advies gegeven. Maar ze hebben 3x gereageerd op alle berichten maar geen enkele keer op het verhaal mbt koelkast. Ook als het bedrijf nu nog komt aankloppen zijn ze gewoonweg veel te laat en dat zullen 9 van de 10 rechters zeker beamen (er kan altijd een rechter tussen zitten die een ander vonnis geeft maar met advocaat erbij zal zelfs dat niet gebeuren en anders is er een hoger beroep). Zoals ik ook al eerder aangaf zal dit bedrijf er ook echt niet meer achteraan gaan dan hadden ze er echt wel op gereageerd (zeker omdat ik vermoed dat het geen klein bedrijf).
Vraag aan U @dereden
Dus ipv het kopiëren van andersmans reacties
kunt U mij misschien eens vertellen waarom dit niet zou kloppen. (zeker als U de rest van de berichten niet leest, ook die volgen, verder kan ik ook de kwalificatie van J.demoor nergens zien, volgende keer een referentie aub).
En dan heb ik het over de situatie zoals deze zich hier voordoet en niet ergens anders en dus ook niet over een ander (klein) product (verzender/verkoper is hier wel ingelicht).
Verder wat als de TS de koelkast had omgestoten terwijl het bij hem thuis stond? (of er was brand geweest of een lekkage)
immers niet bij hem thuis verzekerd, niet zijn plicht, wordt ook niet gedekt door verzekering van verzender/bedrijf (althans normaliter). Valt ook niet onder inboedel ontvanger want is geen eigendom van de ontvanger.
Of wat als de verkoper er opeens na 6 of 12 maanden om vraagt? (aangezien er al 3 mails zijn uitgewisseld zonder reactie maakt het niks meer uit of het bedrijf NU na 1 week of 6 maanden erop reageert)
Abstractere/bredere uitleg
De meeste wetten zijn met achterliggende gedachte geschreven om een bepaald doel proberen te bereiken.
Art.1376. is bedoeld dat niet iedereen zich zomaar dingen kan toe eigenen, bijvoorbeeld als iemand geld naar de verkeerde rekening overmaakt of iets dergelijks.
Art.VI.103. is bedoeld om consumenten te beschermen.
Het verplicht teruggeven is ALLEEN verplicht MITS de verzender meewerkt, immers volgens Art. VI 38 WER word ontvanger van elke tegenprestatie ontzien. (niet meewerkende verzender in dit geval)
Ofwel officieel zou dus de verzender contact moeten opnemen met ontvanger. In praktijk is dat meestal andersom, lost dingen ook sneller op en minder gezeik.
Het betekent niet dus dat de ontvanger buitengewone moeite moet doen om het product terug te geven.
Op het moment dat het duidelijk is dat de verzender meerdere opmerkingen mbt het product negeert (3x maal hier) is de ontvanger niks meer verplicht.
Bewaring is een dienst/prestatie want het kost normaal ook geld
Opslagruimte kost ook geld en moet ook voor betaald worden, de consument betaald huur of vaste lasten, of huurt zelfs een garagebox; een bedrijf heeft daar een warenhuis voor. Anders kon U mensen gaan lastig vallen door allerlei meubels en grote producten op te sturen of een vergoeding vragen voor producten die stuk terugkomen en bewust kwetsbare producten kunnen opsturen.
Als een bedrijf zou vragen voor het stallen van grote producten zou men in principe stallingskosten kunnen vragen, zeker als een bedrijf het ophalen niet spoedig zou regelen (ga de kosten voor een garagebox in een grote stad maar eens opzoeken, 3kuub is meestal het kleinste en kost al rond de 50€/maand in Brussel bijv boxify).