Ik ben nog niet gescheiden maar denk er vaak over. Het laat me niet toe om altijd die grote stap te zetten omwille van mijn kleine zoon van pas ??n jaar. Ik ben zo gehecht aan die mannetje dat ik het zo moeilijk zal vinden om aan papa over te geven. Maar dat gevoel zal elke mama hebben.
Echter zal ik NOOIT zijn papa afnemen en zal h??l blij zijn als zijn papa hem altijd komt ophalen.
Alleen als moederzijnde moet dat toch moeilijk zijn? Je kleine baby 's weekends niet meer bij je te hebben? Hij is zo gehecht aan zijn bedje en kan (uit ervaring) ?nkel inslapen in zijn bedje. Bij oma en opa lukt het hem niet om daar makkelijk te slapen.
Enfin, het moest effe van mijn hart.
Ik vraag me wel af hoe jullie dit ervaren hebben met kleine baby's in een echtscheiding. Ging plots je ex de kleine zelf opvoeden? Mijn man heeft hem zelfs nooit in bad gestopt dus vandaar mijn zorgen. Ik denk dat hij gewoon bij oma gedumpt zal worden. Maar enfin, ??n ding is wel zeker, hij is in goede handen.
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Je zorgen heel goed begrijpend, kan ik je wel zeggen dat dit meestal wel goed komt. Dikwijls is het zo dat de vader, die zich tijdens het huwelijk weinig of niet met de opvoeding van zijn kind(eren) bezig hield, zich na een scheiding meer als 'huisvader' gaat profileren. Tevens mag je er in de meeste gevallen wel gerust in zijn dat de grootouders langs vaders zijde wel een oogje in het zeil zullen houden. Als ik je berichtje goed begrijp ben je daar zelf ook wel redelijk gerust in, niet?
Als het voor het kind (en voor jou) echt zo'n probleem is om een heel weekend weg te zijn, en ergens anders te moeten overnachten, is het misschien beter om een bezoeksregeling overeen te komen die daarin voorziet, waarbij je bijvoorbeeld afspreekt dat de vader het kind gedurende het eerste jaar slechts 1 dag komt halen, in plaats van een volledig weekend, maar dat dan bijvoorbeeld wel elke week.
Als het voor het kind (en voor jou) echt zo'n probleem is om een heel weekend weg te zijn, en ergens anders te moeten overnachten, is het misschien beter om een bezoeksregeling overeen te komen die daarin voorziet, waarbij je bijvoorbeeld afspreekt dat de vader het kind gedurende het eerste jaar slechts 1 dag komt halen, in plaats van een volledig weekend, maar dat dan bijvoorbeeld wel elke week.
http://www.v-echtscheiding.be
Mijn hart is inderdaad gerust bij mijn schoonouders. Zij behandelen mijn zoon als hun eigen zoon. Mijn zoon zal dan ook niets te kort komen bij hen.Je zorgen heel goed begrijpend, kan ik je wel zeggen dat dit meestal wel goed komt. Dikwijls is het zo dat de vader, die zich tijdens het huwelijk weinig of niet met de opvoeding van zijn kind(eren) bezig hield, zich na een scheiding meer als 'huisvader' gaat profileren. Tevens mag je er in de meeste gevallen wel gerust in zijn dat de grootouders langs vaders zijde wel een oogje in het zeil zullen houden. Als ik je berichtje goed begrijp ben je daar zelf ook wel redelijk gerust in, niet?
Als het voor het kind (en voor jou) echt zo'n probleem is om een heel weekend weg te zijn, en ergens anders te moeten overnachten, is het misschien beter om een bezoeksregeling overeen te komen die daarin voorziet, waarbij je bijvoorbeeld afspreekt dat de vader het kind gedurende het eerste jaar slechts 1 dag komt halen, in plaats van een volledig weekend, maar dat dan bijvoorbeeld wel elke week.
Kan ik dat zomaar opeisen? We hebben rechterlijk nog niets ondernomen maar wel heeft hij al gezegd dat weekenden voor hem zullen zijn. Wat heb ik daarin te zeggen? In welk geval kan je enkel je kleine in het weekend achterlaten bij de vader om de 14 dagen? Of zonder overnachting?
Ik wil mijn zoon zeker en vast zijn vader NOOIT ontnemen en zal daar ook niet moeilijk om doen maar hij is nog veel te jong en veel te erg gehecht aan mij. In dit huwelijk ben ik degene die dag en nacht klaarstond voor de kleine terwijl de vader van smorgens vroeg tot savonds laat op straat rondzwerfde en lekker genoot van de dop.
Soit, ik wil gewoon weten wat mijn rechten zijn.
Als dit voor de rechter moet komen, dan is de kans groot dat het co-ouderschap met bi-locatie wordt ( http://www.v-echtscheiding.be/co_ouderschap_regel.php ). Nu staat het jullie dan natuurlijk nog steeds vrij om onderling een andere regeling uit te werken, maar bedenk wel dat die geen enkele wettelijke draagkracht heeft als ze niet bekrachtigd is door een rechter (in geval van aanpassing van de bezoeksregeling is de jeugdrechter bevoegd).
De beste manier hier is om via EOT ( http://www.v-echtscheiding.be/eot.php )te scheiden, waarbij u en uw echtgenoot zelf de scheiding regelen.
De beste manier hier is om via EOT ( http://www.v-echtscheiding.be/eot.php )te scheiden, waarbij u en uw echtgenoot zelf de scheiding regelen.
http://www.v-echtscheiding.be
hey, een antwoord op jou vraag kan ik niet geven maar ben momenteel in dezelfde situatie. Heb een prachtige dochter van 8 maanden en zie mijn huwelijk ook totaal niet meer zitten. In mijn geval ben ik wel de papa en ben doodsbang om benadeeld te worden. Iedereen weet dat de moeder altijd een stapje voor heeft. Ik ben wel een moderne papa, ik doe alles wat onze kleine aangaat, wassen, pampers, eten, wandelen, spelen, ... Het enige wat mijn vrouw en schoonmoeder weten te zeggen is, als je weggaat is de kleine van ons !! Ik wil geen vechtscheiding waar mijn dochter het slachtoffer van is maar ik zal ze niet van mij laten wegnemen. Ik dacht eerder aan elk een week maar ja, ik ben ook maar de PAPA !!!!!
"carpe diem"
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
wist je dat een kind van een leeftijd van 1 jaar "de tijd" anders beleefd dan volwassenen? Dit is niet eens een klein verschil maar 30X
Als een kind zijn ouder 1 dag niet ziet wordt dit beleefd als 30 dagen niet zien. Een week wordt dan...
Een acht maanden oud kind dat zijn vader/moeder een week moet missen lijkt mij niet erg verstandig
RR
Als een kind zijn ouder 1 dag niet ziet wordt dit beleefd als 30 dagen niet zien. Een week wordt dan...
Een acht maanden oud kind dat zijn vader/moeder een week moet missen lijkt mij niet erg verstandig
RR
mja, kweet niet of u ervaring hebt, maar indien u gelijk hebt, wat stelt u dan wel voor.wist je dat een kind van een leeftijd van 1 jaar "de tijd" anders beleefd dan volwassenen? Dit is niet eens een klein verschil maar 30X
Als een kind zijn ouder 1 dag niet ziet wordt dit beleefd als 30 dagen niet zien. Een week wordt dan...
Een acht maanden oud kind dat zijn vader/moeder een week moet missen lijkt mij niet erg verstandig
RR
"carpe diem"
-
roderidder
- Berichten: 2946
- Contacteer: Website
Aan de ervaring zal het niet liggen vrees ik en bedoel daar ervaring al gewone sterveling mee. Als niet juridisch geschoolde die op een brutale wijze de dochter uit zijn leven gerukt wordt en sindsdien zich op een opsessieve wijze mij in die problematiekhebt verdiept.
De gehele problematiek is vrij complex en weet ook wel hoe ik mezelf hier populair kan maken door zaken te verkondigen die door de maatschappij sterk gedragen wordt.
Laten we als voorbeeld nemen dat elke zaak anders is en dat dit zaak per zaak moet bekeken worden. Heel mooi in theorie maar als er 30.000 echtscheidingen/jaar zijn en nog eens een een pak samenwonende en ongehuwde ouders die uit elkaar gaan dan is die groep alleen al veel te groot om elk geval appart op een ernstige wijze te behandelen.
Laten we ook daar een voorbeeld geven: Je krijgt 7 minuten om al je standpunten in verband met je 8 maanden naar oor te brengen waarbij uiteraard al wat verkeerd is gegaan tijdens je huwelijk of relatie dient te passeren. Daarna krijgt de moeder ook nog eens 7 minuten om haar standpunten te verdedigen waarom ze het hoofdverblijf van de baby wil.
Het is alsof je jaren ruzie maakt eens een kwartier naara de rechtbank je zeg gaat doen en daarna zal "de wijze man/vrouw" eens een beslissing treffen waardoor al de conflicten en spanningsvelden als sneeuw voor de zon zijn weggesmolten.
Lees goed de verhalen van Albertmotard om inzicht te krijgen waarin je verstrikt zou kunnen geraken. Dit plan je niet op voorhand.
Om kort te zijn en op je vraag te antwoorden.
Als men het belang van het kind voorrop stelt dan meen ik dat als er een kind van 0 tot 6 jaar in het geding is dat men een verbod krijgt om uit elkaar te gaan. Men mag dus niet (echt)scheiden en bij het huwelijk is men verplicht onder 1 dak te blijven wonen. Als er toch teveel ruzie gemaakt wordt dan dient zonder pardon het kind geplaatst te worden in een ander gezin met contactverbod met de ouders tot de ouders zich verantwoorelijk enoeg kunnen gedragen om voor hun kleine spruit te zorgen.
RR
De gehele problematiek is vrij complex en weet ook wel hoe ik mezelf hier populair kan maken door zaken te verkondigen die door de maatschappij sterk gedragen wordt.
Laten we als voorbeeld nemen dat elke zaak anders is en dat dit zaak per zaak moet bekeken worden. Heel mooi in theorie maar als er 30.000 echtscheidingen/jaar zijn en nog eens een een pak samenwonende en ongehuwde ouders die uit elkaar gaan dan is die groep alleen al veel te groot om elk geval appart op een ernstige wijze te behandelen.
Laten we ook daar een voorbeeld geven: Je krijgt 7 minuten om al je standpunten in verband met je 8 maanden naar oor te brengen waarbij uiteraard al wat verkeerd is gegaan tijdens je huwelijk of relatie dient te passeren. Daarna krijgt de moeder ook nog eens 7 minuten om haar standpunten te verdedigen waarom ze het hoofdverblijf van de baby wil.
Het is alsof je jaren ruzie maakt eens een kwartier naara de rechtbank je zeg gaat doen en daarna zal "de wijze man/vrouw" eens een beslissing treffen waardoor al de conflicten en spanningsvelden als sneeuw voor de zon zijn weggesmolten.
Lees goed de verhalen van Albertmotard om inzicht te krijgen waarin je verstrikt zou kunnen geraken. Dit plan je niet op voorhand.
Om kort te zijn en op je vraag te antwoorden.
Als men het belang van het kind voorrop stelt dan meen ik dat als er een kind van 0 tot 6 jaar in het geding is dat men een verbod krijgt om uit elkaar te gaan. Men mag dus niet (echt)scheiden en bij het huwelijk is men verplicht onder 1 dak te blijven wonen. Als er toch teveel ruzie gemaakt wordt dan dient zonder pardon het kind geplaatst te worden in een ander gezin met contactverbod met de ouders tot de ouders zich verantwoorelijk enoeg kunnen gedragen om voor hun kleine spruit te zorgen.
RR
-
coucoudemalines
- Berichten: 77
Ja dat lijkt me wel een geniale oplossing in het belang van het kind: zonder pardon in een pleeggezin met contactverbod als de ouders teveel ruzie maken.
Als men het belang van het kind voorrop stelt dan meen ik dat als er een kind van 0 tot 6 jaar in het geding is dat men een verbod krijgt om uit elkaar te gaan. Men mag dus niet (echt)scheiden en bij het huwelijk is men verplicht onder 1 dak te blijven wonen. Als er toch teveel ruzie gemaakt wordt dan dient zonder pardon het kind geplaatst te worden in een ander gezin met contactverbod met de ouders tot de ouders zich verantwoorelijk enoeg kunnen gedragen om voor hun kleine spruit te zorgen.
RR
Echt realistisch...
Ik zal nooit maar dan ook nooit van mijn leven mijn kind onthouden van zijn eigen vader. Integendeel ik zal hem zelfs verplichten! Ik heb zelf een liefdevolle vader gehad en weet hoe het is om een vader te hebben en zoiets zou ik mijn zoon nooit willen ontnemen.
Om kort te zijn en op je vraag te antwoorden.
Als men het belang van het kind voorrop stelt dan meen ik dat als er een kind van 0 tot 6 jaar in het geding is dat men een verbod krijgt om uit elkaar te gaan. Men mag dus niet (echt)scheiden en bij het huwelijk is men verplicht onder 1 dak te blijven wonen. Als er toch teveel ruzie gemaakt wordt dan dient zonder pardon het kind geplaatst te worden in een ander gezin met contactverbod met de ouders tot de ouders zich verantwoorelijk enoeg kunnen gedragen om voor hun kleine spruit te zorgen.
RR
Geloof mij, als ik mijn hele verhaal aan de rechter moet vertellen dan krijg ik direct mijn volledige scheiding.
Mijn zoon ziet zowiezo zijn vader niet meer. Hij is smorgens weg en komt snachts weer terug wanneer de kleine al ligt te slapen. Soms wipt hij eens binnen voor een kusje aan z'n zoon, waaaw nu heb je ?cht tijd doorgebracht met je kleinewist je dat een kind van een leeftijd van 1 jaar "de tijd" anders beleefd dan volwassenen? Dit is niet eens een klein verschil maar 30X
Als een kind zijn ouder 1 dag niet ziet wordt dit beleefd als 30 dagen niet zien. Een week wordt dan...
Een acht maanden oud kind dat zijn vader/moeder een week moet missen lijkt mij niet erg verstandig
RR
-
coucoudemalines
- Berichten: 77
Mevrouw, ik ben ook een man en ik heb ook een zoontje.
Toen hij 1 jaar was sliep hij ook nog toen ik 's morgens naar mijn werk ging, en vaak sliep hij ook al toen ik 's avonds terugkwam.
Ik ging hem ook regelmatig een kusje geven en ik stak hem ook niet vaak in bad.
Dat werd meestal door mijn ex gedaan, die door mijn beroepsactiviteiten de mogelijkheid had om thuis te blijven en voor de baby te zorgen en tevens tijd had om net als u zich druk te maken over futuliteiten.
Nochtans ben ik zeker geen klaploper en ik zie mijn zoontje nog steeds doodgraag.
Ik wil maar zeggen... als de problemen werkelijk zo onoverkomelijk zijn voor u... zoek dan advies bij een advocaat (of bemiddelaar 8) )om een einde te maken aan uw huwelijk, maar klaag niet steen en been op dit forum over elk akkefietje dat u stoort.
Cheers,
CCDM
Toen hij 1 jaar was sliep hij ook nog toen ik 's morgens naar mijn werk ging, en vaak sliep hij ook al toen ik 's avonds terugkwam.
Ik ging hem ook regelmatig een kusje geven en ik stak hem ook niet vaak in bad.
Dat werd meestal door mijn ex gedaan, die door mijn beroepsactiviteiten de mogelijkheid had om thuis te blijven en voor de baby te zorgen en tevens tijd had om net als u zich druk te maken over futuliteiten.
Nochtans ben ik zeker geen klaploper en ik zie mijn zoontje nog steeds doodgraag.
Ik wil maar zeggen... als de problemen werkelijk zo onoverkomelijk zijn voor u... zoek dan advies bij een advocaat (of bemiddelaar 8) )om een einde te maken aan uw huwelijk, maar klaag niet steen en been op dit forum over elk akkefietje dat u stoort.
Cheers,
CCDM