Beste lezers,
ik zit momenteel in een vervelende situatie waar ik me geen raad met weet vandaar ik hier even kom luisteren en raad vragen.
Mijn situatie is als volgt:
mijn ex en ik vormden gedurende enkele jaren een gelukkig koppel. Vorig jaar zijn wij ook getrouwd en aangezien mijn moederhart al geruime tijd klopte, was ik op onze trouwdag bewust zwanger. Onze dochter is nu enkele maanden.
Voor mijn zwangerschap hadden we het goed samen. We gingen veel (eigenlijk teveel) uit en dronken dan wel meerdere teveel.
Vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was, heb ik de boeg echter omgegooid en primeerde voor mij het gezinsleven. Ik stopte met roken, dronk geen alcohol meer en uitgaan was maar iets bijkomstig.
Toen begonnen de problemen: mijn ex kon het uitgaan en vooral het drinken niet laten.
Ik heb ontelbaar veel keren afspraken hieromtrent proberen maken met hem. Dat hij bijvoorbeeld eens per 2 weken alleen mocht uitgaan op voorwaarde dat hij niet dronken achter het stuur kroop. Hij wist dat er altijd iemand bereid was hem te halen.
Keer op keer draaide onze afspraken uit op een sisser. Ofwel ging hij op cafe achter mijn rug, ofwel dronk hij op zijn werk als zijn werkuren erop zaten (hij werkt in de horeca), ofwel kroop hij wel onder invloed achter het stuur,...
Er ging geen week voorbij zonder ruzie over zijn gedrag en ik begon toen al eens te zeggen dat hij zich moest herpakken of dat onze relatie erdoor spaak ging lopen.
Toen ik net bevallen was, stond hij op een nacht stomdronken aan mijn kraambed. Hij kwam op zijn dochter letten omdat ik een slaaptekort had. Omdat ik toen merkte dat hij de verantwoordelijkheid niet had om uit haar buurt te blijven als hij dronken was, begon ik me ernstig zorgen te maken over de toekomst.
Omdat we afgelopen week erge ruzie gehad hebben, had hij zich eergisteren weer eens laten gaan op cafe. Ik trof hem 's ochends aan. Hij lag met zijn werkbroek nog aan te slapen met een grote plas urine onder bed. Ook de matras en zijn kleren waren nat, dus waarschijnlijk had hij 's nachts in zijn broek gedaan van zattigheid.
Ik vind dit erg onverantwoord van hem zo'n gedrag te vertonen terwijl zijn dochter in hetzelfde huis als hem vertoeft. Wat als ze ouder is en het besef begint te krijgen dat haar papa dikwijls onder invloed thuis komt?
Deze morgen is hij zijn spullen komen halen en hij is nu terug naar zijn thuis gaan wonen.
Hij is zelf vertrokken uiteindelijk omdat ik in zijn ogen niet normaal reageer. Hij vindt zijn gedrag aanvaardbaar en begrijpt niet waarom ik daar zo zwaar aan til. Hij vindt ook dat ik teveel 'zaag'. Hij denkt dat ik een depressie zit terwijl dit absoluut het geval niet is. Ik denk dat hij een reden zoekt zijn vertrek en gedrag te rechtvaardigen.
Ik heb enkele vragen:
Zijn eis is om zijn dochter te komen bezoeken wanneer hij wil en haar eens om de 2 weken voor 2 dagen en 2 nachten mee te nemen naar zijn thuis.
Op zich is dit een heel redelijk voorstel. Ik heb er geen probleem mee dat hij haar veel komt bezoeken en hij mag haar voor enkele uren meenemen naar zijn thuis.
Gezien de situatie, zie ik het echter niet zitten om haar voor 2 dagen en 2 nachten mee te geven. Ik heb hem nog maar zelden 2 dagen en 2 nachten zonder alcohol geweten.
Ik zou het mezelf voor de rest van mijn leven kwalijk nemen dat mijn dochter iets zou overkomen omdat hij bijvoorbeeld onder invloed achter het stuur kruipt met haar erbij.
Ik kan bewijzen dat hij met teveel op nog met de auto rijdt omdat hij in die situatie een groot jaar geleden een accident gehad heeft.
Wat zijn mijn rechten en wat raden jullie mij aan?
Bedankt alvast!