mening over de situatie gevraagd

[sterretje2]

dag iedereen

ik ga het zo kort mogelijk proberen houden:

papa en mama zijn uit elkaar sinds oktober 2015. Mijn ex had iemand anders leren kennen tijdens onze relatie. We hebben een zoontje van nu 19 maanden oud.
We hebben bij de advocaat een regeling opgesteld voor onze zoon. Papa ziet zoon wekelijks (1 dag) en geen overnachtingen tot juni 2016 omdat onze zoon heel slecht slaapt 's nachts.
Ik ben op aanraden van mijn huisarts doorverwezen naar een kinderpsycholoog. Ik mocht geen melk meer geven 's nachts en het probleem zou opgelost zijn. Zogezegd zo gedaan... Onze zoon krijgt geen melk meer 's nachts MAAR wordt wel nog zo een 15 à 20 keer wakker 's nachts al krijsend.
Terug bij de kinderpsycholoog + onderzoek in de slaapkliniek om iets medisch uit te kunnen sluiten.

Volgens de kinderpsycholoog is het angst. En zolang deze situatie niet onder controle is, lijkt het hem ook niet goed dat zoon bij vader zal overnachten. Onze zoon moet 1 plaats hebben om te slapen. De kinderpsycholoog is zelfs ok van mening dat haar middagdutje bij mij zou moeten gebeuren, ik denk niet dat dit haalbaar is omdat ik natuurlijk ook papa de tij gun met zijn zoon.
Ik heb vader al meerdere keren uitgenodigd om mee te gaan naar de kinderpsycholoog, maar zonder effect. De kinderpsycholoog zal nu zelf contact opnemen met vader en de situatie proberen uitleggen. Maar vader ziet het probleem plots niet meer in.

Ik heb dus al van alles geprobeerd om met vader een nieuwe omgangsregeling op te stellen of de huidige omgangsregeling te laten doorlopen zoals ze nu is. Telkens krijg ik het deksel op mijn neus. Terwijl hij zelf enkele weken geleden vroeg of hij zijn zoon altijd op zaterdag mocht zien ipv de ene week de vrijdag en de andere week de zaterdag.
Ik heb hem een brief geschreven, via mail, face to face, via de advocaat,... hij gaat niet akkoord en hij houdt vast aan de ondertekende (maar niet bekrachtigde overeenkomst).
Van mij mag onze zoon bij hem slapen, als die 's nachts ok is. Het gaat mij dus niet om het weghouden van het kind bij de papa.
Ik wil dat er een goede band is tussen zoon en vader.

Vader houdt vast aan onze overeenkomst, maar elke week vraagt hij een wijziging van dag of uur of komt hij hem helemaal niet halen. Ik heb steeds toegegeven waar ik kon, maar ik kon plots 1 dag niet toegeven en vader dreigde met advocaten en gerecht en ik heb dan de knoop doorgehakt en een advocaat gecontacteerd.
Vooral dat slaapprobleem + de uren dat hij bij hem is krijgt hij niet de nodige verzorging. (ik ga hier niet in detail schrijven hoe of wat, maar er zijn wel degelijk attesten van dokters die dat bevestigen)
Wij zullen een verzoekschrift indienen.

Aangezien de vader gisteren naar de opvang is geweest en wat amok is gaan maken om hem mee te nemen (wat niet is gebeurd) en omdat vader ook verwittigd zal worden dat hij naar de rechtbank moet, raadt mijn advocaat mij aan om mijn zoon niet meer mee te geven tot er een vonnis is.
De vader liegt gewoon constant. Echtwaar, alles wat hij zegt is niet waar. En dat komt dan na een tijd of zelfs de dag zelf nog uit. Aangezien hij dreigde mijn zoon niet meer mee te geven ben ik dus geneigd om dat dus ook te doen en hem niet meer mee te geven.

Ik wil graag eens jullie mening horen of ik kans maak op de rechtbank om de regeling die nu van toepassing is te behouden in het belang van het kind? Ik heb alle nodige bewijzen die je maar kan denken (mails, smsen, verslagen van dokters, heen en weer schriftje,...)
Ik zou de opbouw die in onze overeenkomst staat gewoon wat willen uitstellen tot dat er verbetering is in het gedrag 's nachts van mijn zoon.

bedankt!

[Gebruiker21]

Héél erg moeilijk om op uw vraag te antwoorden, denk ik. Niemand hier heeft een echt duidelijk zicht op de situatie. Als ik het goed begrijp, stipuleert de overeenkomst die u had met de papa dat jullie zoontje nu één nacht per week bij de vader zou doorbrengen, maar gezien de slaapproblemen ziet u dit niet zitten. Is dit correct? Als u met een attest van de kinderpsycholoog kan aantonen dat het noodzakelijk is dat jullie zoontje voorlopig elke avond in hetzelfde bed slaapt, denk ik wel dat een rechter daar rekening mee zal houden. Belang van het kind zal steeds op de eerste plaats komen.

[ThinkPink12]

Als de kinderpsycholoog zo een verslag schrijft en het effectief niet aangeraden is dat hij blijft slapen dan zal de rechter daar, volgens mij, naar luisteren.
Die mensen gaan niet zomaar iets verklaren. En hij betrekt de vader er ook bij.
Jammer dat de vader het zelf niet inziet dat de overnachtingen voorlopig nog niet kunnen..... Niet elk kind kan een scheiding goed verwerken en niet elk kind is hetzelfde.
Succes

[sterretje2]

vader is op de hoogte gesteld ivm de procedure. Hij is heel erg kwaad en beschuldigd mij er nu van zijn zoontje (uit een vorige relatie) te hebben mishandeld??? Hij zal dit gebruiken om onze zoon af te pakken op het gerecht...
We zijn sinds oktober uit elkaar en nog nooit heeft hij mij daar van beschuldigd en nu plots... Het is natuurlijk onzin!
Maar wat doe ik er tegen?
Als hij op de rechtbank afkomt met deze leugens...
Heb wel mail van hem dat hij mij 1 dag na onze breuk heeft gestuurd om zich te excuseren enz en de reden waarom het gedaan in is staat er ook in... kan dit tellen als bewijs dat hij liegt???
Uit woede/wraak zal hij nu zijn zoon week/week vragen op de rechtbank, dat terwijl onze zoon maar 1 dag in de week gaat (vader is anders niet beschikbaar) zonder overnachting en het gaat hem nu juist over die overnachting.

Ik negeer mijn ex compleet en ga niet meer in op zijn bedreigingen en leugens, is dat het beste dat ik kan doen?

[Franciscus]

Hij zal eerst een PV moeten laten opstellen en bewijzen hebben.
Een va de vragen die zullen gesteld worden zal zeker zijn waar zijn de bewijzen en waarom komt u er nu mee af.
Volgende vraag ...bent u bereid een sociaal onderzoek toe te laten.

Mocht u verhoord worden stel dan zelf deze vraag of het niet aangewezen is bij beide partijen een sociaal onderzoek te laten gebeuren. U mag hier zelfs wat op aandringen.

Wat amok gaan maken bij opvang vraag deze dat ze zeker aangifte doen van deze feiten ...alleen al om hen als opvang zelf veilig te stellen en indien betrokkene daar nog eens zo zou staan per direct een politieploeg aan de deur te hebben.

Politie kan niet lachen met problemen bij kinderopvangplaatsen en met reden.

[eylis]

en even ter juridische kadering: een verslag van een psycholoog is géén wettig middel om een omgangsregeling op eigen initiatief te mogen/kunnen wijzigen. Je psychologe is geen arts, maar een psychisch hulpverlener. Enkel een doktersattest kan en mag gebruikt worden. Zelfs een rechter zal heel omzichtig omspringen met de informatie mbt de voorgestelde diagnose en behandeling van de psycholoog. Vermoedelijk zal de rechter zelfs een neutrale gerechtspsychiater aanstellen om de psychische moeilijkheden van het kind vast te stellen en of de omgangsregeling hiervoor gewijzigd moet worden. U geeft immers zelf aan dat bij neurologische en ziekenhuistesten géén aanwijsbare pathologie kon vastgesteld worden. Niets verhindert de vader bovendien zelf ook een psychiater te contacteren die een heel andere aanpak en behandeling van de slaapproblemen van jullie kind kan voorstellen. Ik had ook graag een iets transparantere tijdslijn gezien hoe de feiten tov elkaar gesitueerd staan. Zijn de slaapproblemen begonnen bij de scheiding? De relatie is gestopt sedert 5 maanden. Dat is nog kortgeleden. De psycholoog heeft je toch uitgelegd WELKE angst het kind heeft, mag ik hopen? Een psycholoog kan dus ibijvoorbeeld SCHEIDINGSangst concluderen in dit geval. Daat zijn verschillende soorten aanpak voor. Psychologie is géén eenduidige wetenschap met arbitraire oplossingen.

[sterretje2]

Ik ben doorverwezen door huisarts, wat ik ook op papier heb.
Ik heb zelf niet zomaar een psycholoog ingeschakeld en papa mag van mij gerust een andere psycholoog contacteren, ik heb daar geen problemen mee maar het was nu al met trekken en sleuren dat papa misschien eens langs zal gaan.
Het kost hem te veel geld en het is zever volgens hem.
Onze zoon sliep voor onze scheiding nog niet door die werd 1 a 2 keer wakker om een fles te drinken.
Sinds onze scheiding werd dit steeds meer en meer en heviger (melk was niet genoeg meer, krijsen, slaan en schoppen) Met de tips van de psycholoog heb ik het melk drinken afgebouwd
En dat krijgt hij niet meer. Hij vraagt er ook niet meer achter.
Hij wordt wel nog steeds wakker en als het echt een slechte nacht is, zit ik er een volledige nacht mee op (om de 10min troosten). Is het een goede nacht dan moet ik zo een 8 a 10 keer opstaan.
Ik wil de papa niet aanvallen maar ik wou het met hem bespreken want als hij van bij papa komt zijn de eerste 2 a 3 nachten allemaal
Slechte nachten. Ik heb geprobeerd om het met hem te bespreken... Misschien doet hij imandere dingen met hem, of een andere routine,... Of heeft hij het gewoon moeilijk met de overgang. Maar zodra ik maar 1 woord zeg makt hij ruzie en het is gedaan met praten.
Ik sta er dus echt volledig alleen voor en ik wil enkel het probleem verhelpen. Wat voor iedereen goed zou zijn.
Ik ben niet egoïstisch en ik gun de papa tijd met zijn zoon, maar momenteel hoort daar geen overnachting bij (wat ook zo afgesproken is) ik wil enkel het overnachten in juli wat uitstellen. Zodat ik wat meer tijd heb om aan het probleem te werken, nu sta ik precies onder een hele grote druk.
Als ik zeg dat hij zijn zoon elke zondag en donderdag kan zien (nu ziet hij hem enkel op zondag of zaterdag) is het ook de moeite niet volgens hem? Omdat er geen overnachting bij zit. Papa is altijd laat thuis en vroeg de deur uit.
Ik de toekomst mag onze zoon gerust bij papa slapen. Zou niet weten waarom niet (als hij er dan ook goed voor zorgt).
Maar zoals nu ook... Ik zeg kom maar eens langs om jouw zoon te zien... Maar hij ziet ze dan liever niet. Voila...
Momenteel denk ik aan het welzijn van mijn zoon en het is een spijtige zaak dat het via de rechtbank moet maar ik heb nu al zoveel instanties gesproken en iedereen zegt hetzelfde, enkel papa doet moeilijk en dan gaat het over uitstellen en niet afschaffen ofzo he.

[eylis]

in de juridische context: de doorverwijzing van de huisarts is wat het is: een doorververwijzing (dus geen diagnose of behandeling-) Bovendien heeft de huisarts je doorverwezen naar een hulpverlener en niet naar een arts zoals een psychiater of neuroloog. Vermits je op eigen initiatief de achtergrond van de problemen vertelt, kan ik daar het volgende op suggereren. Een (gerechts)psychiater kan zeer waarschijnlijk (ook mede op basis van de aantekeningen van de psycholoog) volgende uitspraak doen: Het kind heeft VERLATINGSANGST. Een mogelijk bewijs geef je zelf aan: nadat jullie kind bij de vader is geweest, slaapt het 2 à 3 nachten slecht. Bovendien was er al een "slechtslapenprobleem" voordien en rond 18 maanden begint in alle hevigheid de peuterpuberteit . Dat zijn een heleboel factoren samen. En vandaaruit kan elke hulpverlener een andere visie op de therapie hebben: je kan kiezen (en dat is de tendens tegenwoordig in therapie.) het kind moet door deze verlatingsangst heen leren groeien door de scheidingservaring telkens opniew begeleid te ervaren. Namelijk: na weggaan komt altijn ook teruggaan. Zelfs voor een zeer jong kind. De visie hierop wordt ondersteund door de idee dat als je de natuurlijke scheidingen wegneemt (kind steeds laten slapen bij de ene ouder) , het kind niet meer zal leren omgaan met scheidingsstress en bijgevolg het probleem juist blijft bestaan met alle gevolgen voor de verdere ontwikkeling. Dit verteil ik om je uit te leggen dat de therapie die jouw psycholoog voorstelt dus een keuze is. Maar dat er net zo goed gekozen kan worden voor een totaal tegenovergesteld therapie. En daarom kan een rechter daar geen gefundeerde arbitraire uitspraak over doen omdat dit géén medische diagnose en bijhorende behandeling is. Hij kan een sociaal onderzoek aanvragen, een gerechtelijke psychiater aanstellen en tot de conclusie komen dat er geen duidelijk aanwijsbare reden is om het kind 1 nachtje per week bij de vader te ontzeggen. Meer nog: een psychiater zou kunnen aanbrengen dat bvb. er een 50/50 verblijf om de halve week een duidelijker en betere structuur voor het kind zou betekenen. Waardoor het kind zou leren dat er na weggaan ook terugkomen komt. (gezien het feit dat het kind na 1 nachtje papa ervaart dat het zéér lang duurt dat hij weer bij de papa mag zijn en dus extra lastig is) . Dat de papa volgens jouw (ervaringsdeskundige mamanormen niet al te "goed"voor zijn kind zorgt, is eveneens een discutabele factor. De huidige trend is dat versgescheiden pappa's ook even de tijd/ruimte moeten krijgen om te leren vaderen; en dat hoort daar wat geklungel bij. en ja het kind zal wel eens wat groezelig of raar aangekleed terugkomen. Met ruimte wordt bedoeld: dat de papa er binnen zijn persoonlijke ruimte zelf mag achterkomen hoe de kleine te verzorgen. Niet op bezoek bij de mama dus . ... voor alle duidelijkheid: dit is een denkpiste die de rechter zou kunnen volgen. Niet persé wat ik vind dat er moet gebeuren. Mijn punt is: het ligt niet arbitrair vast dat de voorgestelde behandeling resulteert in een wettelijk verplicht uitstel van overnachten.

[ThinkPink12]

Ik begrijp deze redenering, maar ik zou toch heel voorzichtig zijn om een verblijfsregeling van zo een jong kind, met zulke problemen opeens helemaal om te gooien.
Ik denk dat er ook zal gekeken worden dat de papa wel akkoord is gegaan met een verblijfsregeling zonder overnachtingen dus dat betekent dat hij maar al te goed weet dat er problemen zijn of dat hij daar vrede mee had.
Het zou compleet anders zijn mocht de mama opeens geen overnachtingen meer willen bij papa terwijl dat eerst wel zo was.
Het feit dat mama enkel wat uitstel vraagt lijkt mij niet overkomelijk tenslotte waren beide ouders het eens dat er geen overnachtingen plaatsvonden bij papa.
En ok de psycholoog is niet aangesteld door de rechtbank, maar er zijn wel duidelijk problemen en mama wil die samen met papa oplossen... Maar papa werkt tegen blijkbaar. Dus daar moet ook rekening mee gehouden worden.
Zo een jong kind heeft toch nog een vast ritme en moet vroeg in bed (denk ik ) dus ik vind persoonlijk dat geen overnachting bij papa niet echt een nadeel zijn momenteel. Maar dat is mijn persoonlijke mening

[eylis]

think pink, we moeten volledig zijn in advies en de poster vooral het zeer realistische perspectief aantonen dat een rechter iets totaal anders kan beslissen dan wat zij in haar opinie (gesterkt door een psycholoog en eigen ervaring) het beste vind. Of de psycholoog nu wel of niet aangesteld zou zijn door de rechtbank is geen punt. De rechtbank stelt nooit psychologen aan, maar psychiaters: om een gefundeerd oordeel te vormen. Wat we zelf vinden is onze enkel onze opinie. en bevestigt enkel de opinie van Poster. Maar helpt haar niet verder nadenken hoe ze zelf verder zou omgaan met een beslissing van de rechtbank dat er naar bvb; een 50/50 verblijfsregeling moet overgegaan worden in het belang van het kind. Dat is echt een mogelijkheid (vergeet niet dat het tegenwoordig de standaardregeling is, ook bij jonge kinderen en ook bij jonge kinderen met verlatingsangst...) Nog een belangrijke factor: De analyse of papa en mama niet goed samenwerken kunnen wij niet maken. We lezen enkel wat poster schrijft en moeten met die info een zo neutraal mogelijk advies geven. Ik kan niet inschatten hoe de rol van de papa is in dit verhaal is. Ik heb zijn verhaal niet gehoord. Er is waarschijnlijk ook een reden waarom de vader zijn stekels omhoog zet. Die had ik graag geweten.

[sterretje2]

Ik weet ook niet waarom papa zijn stekels stelt. Hij is zo gefixeerd op die overnachting. En omdat ik uitstel vroeg begon hij te zeggen dat ik zijn zoon afneem.
De grootste reden is volgens mij omdat papa constant veranderingen vroeg (wisselen van uren, wisselen van dagen,...). Ik heb 1x geweigerd omdat we plannen hadden en toen is de miserie begonnen.
Hij is amok gaan in de crèche, geen communicatie meer naar mij toe,...
De dreigementen zijn toen ook begonnen.

[Franciscus]

Maar wat heeft de vader dan allemaal gezegd dat u spreekt van dreigementen?

Voor de rest volg ik @ eylis volledig.

Onze kleindochter woonde met haar ouder op het gelijkvloers maar sliep tot haar drie jaar regelmatig op onze verdieping en ging mee naar buitenverblijf allemaal zonder problemen - nu zijn haar ouders en kleindochter verhuisd -
De eerste maal dat kleindochter bij ons kwam overnachten enkele maanden na verhuis was het evenzo geween en niet kunnen slapen en uit bed terwijl dit drie jaar haar surplus kinderkamer was. Nu in de paasvakantie was er geen probleem meer. Dit zelfs in een context waar er geen problemen zijn.

[sterretje2]

Ik kan gerust begrijpen dat er veel visies zijn omtrent dat slapen.
Maar als mijn ex zegt: ik laat ze gewoon huilen, desnoods een hele nacht... Dat kan niet!
Ze kan er een trauma van oplopen of ze kan er zelfs in blijven! Dit verzin ik niet maar dat zegt de kinderpsycholoog en onze kinderarts.
Je mag een kind eventjes laten huilen, maar je moet het onderscheid weten wanneer je echt wel nodig bent.

De dreigementen?
* ik geef haar niet meer terug mee
* ik maak u kapot
* ik sleep u voor de rechtbank
* ...

[sterretje2]

Hoi iedereen...

de situatie is geëscaleerd

2 weken geleden is de papa ons komen bedreigen. Hij zou onze zoon en mij komen overhoop schieten.
Mocht hij dat nu enkel tegen mij zeggen en niet over onze zoon zou ik dat nog kunnen begrijpen... het is niet leuk, maar een mens zegt snel eens iets.
Maar onze zoon er WEER bij betrekken, daar heb ik het er enorm moeilijk mee...
Hij heeft een wapen in huis (welk weet ik niet) en geen vergunning.
Ik ben de volgende dag met de politie gaan praten en zij namen dit wel serieus.
Ze hebben het parket ingelicht en die heeft beslist dat er een huiszoeking moest gebeuren en dat de overeenkomst die wij hadden omtrent onze zoon is volledig opgeschort.
Verder weet ik niet of ze het wapen hebben gevonden ofzo, maar mijn advocaat zal het strafdossier inkijken.

Volgende week moeten we naar de rechtbank, maar door de gebeurtenissen heb ik wel enorme schrik gekregen.
Ik wil dat de veiligheid van onze zoon kan gegarandeerd worden als hij bij zijn papa gaat.
We hebben in het verzoekschrift 1,2,4 en 5de zondag van de maand bij papa van 9u tot 19u en elke donderdag voorgesteld.
Door mijn zoon ook te bedreigen zie ik dat eigenlijk niet direct zitten.
Er is helemaal NIETS van communicatie en er is geen vertrouwen meer... Ik denk dat dit wel bij elke ouder zou zijn mocht de andere ouder het kind al 2x bedreigd hebben.

samen met de politie en mijn advocaat dachten we er aan om het contact op te bouwen en te beginnen in een bezoekersruimte. Zodat onze zoon zijn veiligheid gegarandeerd kan worden en dat er toch iets van een band kan opgebouwd worden.
Onze zoon is 1,5j en heeft ondertussen zijn vader al 7 weken niet gezien. Voor ons lijkt dit niet lang, maar voor zo een klein kind is dit super lang.
Ik heb meerdere keren de moeite gedaan om zijn papa uit te nodigen bij ons thuis en heb zelfs eens naar zijn huis gereden maar hij was niet thuis (op het afgesproken uur dat onze zoon normaal moest gaan). Maar sinds de bedreiging heb ik dat volledig gestopt omdat ik doodsbang ben momenteel van mijn ex.
Hij staat hier constant aan mijn deur. Hij doet niets, maar hij staat er wel en volgt me ook vaak. Ik kom zelden nog alleen buiten.

denken jullie dat het een goed idee is om te beginnen met de bezoekersruimte? Zou de rechter daar begrip voor hebben?

[JPV]

als iemand continu aan de deur staat en je verder niet wil zien (én je volgt), kan je klacht indienen voor stalking.