Verzwijgen studietoelage

[Steene]

Hallo,
ik ben 20 jaar geleden gescheiden, heb 1 zoon, die bij de scheiding maar een paar maanden oud was.
Ik betaal al 20 jaar heel trouw mijn alimentatie, plus de helft van alle schoolkosten, medische kosten, sport, zijn kot, enz.
Mijn ex is officieel nog alleenstaand. Ze heeft altijd gezegd dat ze geen recht had op een studietoelage, omdat haar inkomen te groot was. Ik geloofde haar....
Mijn zoon gaat nu beginnen aan zijn derde jaar hoger onderwijs. Nu blijkt dat hij de eerste 2 jaar beursstudent was....wat impliceert dat hij dus wel degelijk een studietoelage heeft ontvangen. Deze zou toch moeten gebruikt worden om zijn studies te betalen, en in mindering worden gebracht, vooraleer de extra kosten bepaald worden. Hij ontvangt blijkbaar ook een kottoelage, waar ik ook nooit iets van vernomen heb. Ik heb dit voorgelegd aan mijn ex, maar ze wil deze informatie niet geven aan mij, evenals mijn zoon. Ze zeggen nog altijd dat hij geen recht had op een studietoelage, zelfs als beursstudent.... De kottoelage geeft ze wel toe, maar ze heeft dit gebruikt om zijn kot in te richten, zegt ze.
Kan dit zomaar, zonder overleg? Ik wil deze bedragen kennen, omdat dit ook mijn geld is, ik betaal voor de helft de studies! Ik heb dit opgevraagd aan zijn school, maar daar willen ze geen informatie geven, omdat mijn zoon meerderjarig is, en dat niet mag doorgegeven worden. Bij de Vlaamse overheid dienst studietoelagen heb ik ook een aanvraag ingediend, maar ik vermoed dat het daar ook zoiets zal zijn. Hoe kan ik deze informatie bekomen? Kan dit met een advocaat, of via de rechtbank? Als er studietoelagen uitgekeerd zijn, kan ik deze eventueel nog recupereren?
Mag mijn ex dit zomaar verzwijgen voor mij? Het kan evengoed mogelijk zijn dat hij al een toelage kreeg voor het middelbaar onderwijs...ik wil dit achterhalen!
Kan ik een klacht neerleggen tegen mijn ex voor het verzwijgen van die toelagen? En wat kan ik daar dan mee bekomen?

[Arwen]

Als uw ex met 1 kind ten laste studietoelage krijgt, of uw zoon als hij meerderjarig is, maar ten laste van zijn moeder, wil dit zeggen dat zij een laag inkomen heeft.
Mocht uw zoon ter uwer laste zijn, dan had u wsl geen recht op studietoelage. Zij wenden die studietoelage aan om (een deel van) hun deel van de studies te bekostigen.
U betaalt de helft van alles. Als de ene ouder een veel lager inkomen heeft dan de andere is de 50/50 verdeling van de bijzondere kosten eigenlijk niet de juiste verhouding.
Stap naar de rechtbank en laat alles herzien naar de huidige situatie, rekening houdend met uw en haar inkomen als u per se de puntjes op de i wilt zetten.
U kan u ook die moeite besparen en haar en uw zoon de studietoelage die ze krijgen ter compensatie van hun laag inkomen laten behouden en daar niet de helft van opeisen. Mocht hij ter uwer laste zijn, dan had u ook geen recht op studietoelage.

[Adw]

Arwen, niet akkoord met je stelling.
De ganse studiebeurs dekt veel meer dan de helft van de kosten gedragen door de andere ouder.
In huidige vonnissen moet er eerst een verrekening gebeuren van studietoelage
! vooraleer de helft van de bijzondere schoolkosten verrekend kunnen worden.
Als je 30 euro bij de huisarts betaald voor een consult voor je kind en het ziekenfonds betaalt jou 20 euro terug, kan de andere ouder toch niet gevraagd worden om daarbij nog 15 euro (helft) bij te passen.

[Arwen]

Adw,
Ik weet dat in de meeste vonnissen en EOT-aktes standaard staat dat de studiebeurs verrekend wordt met de studiekosten. Maar het gaat hier over een vonnis van 20 jaar geleden! Je kan kiezen om weer naar de rechtbank te stappen en het vonnis te laten herzien rekening houdend met de ongetwijfeld gewijzigde omstandigheden (20 jaar later!) of je kan voor de lieve vrede de andere ouder, met vermoedelijk een veel lager inkomen dan het uwe (aangezien zij recht heeft op een studiebeurs met 1 kind ten laste) het voordeel dat uit haar hoofde is ontstaan laten behouden. Dat spaart u ook advocatenkosten en stress uit.
Je vergelijkt m.i. ook appelen met peren als je over het remgeld bij de dokter begint. Dit is niet inkomensgebonden. (Tenzij je een verhoogde tegemoetkoming geniet.)
Ik vind het een hiaat als een ouder met een laag inkomen die wsl ook het grootste deel van de onbetaalde zorg voor zijn/haar rekening neemt, het sociale voordeel dat hij/zij krijgt omwille van dat laag inkomen moet delen met de ouder die er geen recht op heeft omwille van een (veel) hoger inkomen.

[Adw]

Arwen,
Ik volg jouw redenering, doch correcter zou zijn dat deze studietoelage dan gehalveerd zou worden, dan een ganse premie te ontvangen voor de onkosten die al voor de helft zijn medebetaald. Vonnissen voorzien inderdaad het in mindering brengen van studietoelagen voordat er kan doorgerekend worden. Doch voor vergoedingen voor de meeste zorgtaken is er geen financiële ruimte binnen vonissen. Niet bij 7/7 dagen of 12/2; dagen verblijf. Denk niet dat dit aan orde is als ouder zijnde. Mvrgr

[Adw]

Tevens is het voorbarig om ervan uit te gaan dat degene die de halve schoolkosten mee financiert geen laag inkomen heeft en ook in aanmerking zou komen indien domicilie bij deze ouder stond.

[Steene]

Wie zegt hier dat ik een veel hoger inkomen heb dan mijn ex??
Onze inkomens zijn min of meer van dezelfde categorie, alleen ben ik getrouwd, en is mijn ex samenwonend, haar partner heeft zijn domicilie niet bij haar, dus is ze officieel alleenstaand.
En er kan maar een studiebeurs gevraagd worden door de ouder waarbij het kind ten laste is, mijn ex dus.
Ik vind het heel kortzichtig om direct van dat standpunt uit te gaan.
Mijn ex haar partner verdient heel veel geld, haar levensstandaard is heel wat hoger dan de onze, dure wagens, luxe reizen, enz.
Mijn vrouw is door een ongeval in ziektepensioen, met een kleine 900€ per maand. Ik heb rond de 1600 per maand, en betaal gemiddeld 500 à 550€ alimentatie per maand.
Ik heb altijd trouw mijn deel betaald, ondanks dat wij er veel moeten voor laten.
Dus @arwen, de werkelijkheid is het omgekeerde wat jij voorstelt!

[Looza]

er is een nieuw koninklijk besluit seder 22 april 2019 dat de verdeling van die toelagen voorschrijft.
een herziening van het vonnis is dus, volgens mij, helemaal niet nodig