Ik ben op zoek naar meer info rond het wettelijk kader mbt schuldvergelijking.
Concreet zit ik met volgend probleem: feitelijke en wettelijke scheiding zijn (via rechtbank) een feit; alimentatie en de inhoud van wat onder 'buitengewone kosten' valt, ligt vast via vonnis. Nu rest er nog enkel de vereffing-verdeling van het huis en de inboedel.
Beide partijen geven aan het huis niet zelf te willen inkopen, en verkiezen (ahv een aangestelde notaris) eerst te proberen het huis uit de hand te verkopen. In praktijk werkt de ex (die in het huis woont) echter niet mee. Zo weigert de ex vb de helft van de kost te betalen om het huis voor 3 maanden online te koop aan te bieden via de meest bezochte immowebsite (die natuurlijk betalend is).
Het gaat hier niet om een megabedrag, maar veeleer om het principe.
Concreet: je mag -aldus de ene uitspraak- het verschuldigde bedrag niet van de alimentatie aftrekken. Volgens andere uitspraken mag dat wel (vb Hof van beroep in Gent). Omdat hier geen duidelijk over bestaat, zou ik het over een andere boeg willen gooien: de alimentatie wordt netjes betaald; maar bij de eerstvolgende berekening van buitengewone kosten, wordt eerst het openstaande bedrag van deze som afgetrokken.
Maar dus: in welke mate mag je een kost (duidelijk mbt de vereffening-verdeling) in schuldvergelijking brengen met buitengewone kosten? Puur logisch gezien hebben die twee niets met elkaar te maken, dat besef ik. Maar elke maand braaf de alimentatie en de buitengewone kosten betalen; maar anderzijds alleen maar tegenwerking krijgen...
Daarvoor naar de rechtbank gaan, dat is een hopeloze zaak (en de kost weegt niet op tegen het bedrag).
Of moet ik bij de aangewezen notaris aandringen om dit bedrag bij mij voor de helft in min te brengen; of minstens a rato 50% voor beide aan te rekenen?
Iemand ervaring/tips?