!Nu ja, ik zie graag wat kleur in huis, maar moet het doen met een woonkamer in grijs en antraciet. Maar goed dat ik in mijn keuken dan toch wat rood mocht hebben :p !
ach ja, elk huisje heeft z'n kruisje, of hoe zeggen ze dat?!
Re: Samenwonen, inkomsten en onkosten, wie doet wat?
nee hoor, twijfel ik niet aan !
Nu ja, ik zie graag wat kleur in huis, maar moet het doen met een woonkamer in grijs en antraciet. Maar goed dat ik in mijn keuken dan toch wat rood mocht hebben :p !
ach ja, elk huisje heeft z'n kruisje, of hoe zeggen ze dat?!
!Nu ja, ik zie graag wat kleur in huis, maar moet het doen met een woonkamer in grijs en antraciet. Maar goed dat ik in mijn keuken dan toch wat rood mocht hebben :p !
ach ja, elk huisje heeft z'n kruisje, of hoe zeggen ze dat?!
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Nu ja, ik vind het "ons" gedeelte bij feitelijke samenwoonst toch een beetje met vuur spelen. Als alles goed gaat is er uiteraard geen enkel probleem, maar als we weten hoeveel relaties er na verloop van tijd toch scheef lopen, dan vind ik het wel belangrijk om alvast een evenredig deel "van mij" te houden.
Dat de partner van OP geen spaargeld heeft, is uiteraard volledig voor zijn eigen rekening; Maar dat hij dat spaargeld nu wil aanvullen door aan te schurken en gebruik te maken van de inkomsten/eigendom/spaargeld van zijn partner is dan weer niet netjes.
We kunnen afleiden dat OP zelf geen gat in haar hand heeft, en misschien is het volgende de ideale oplossing:
Partner geeft al zijn inkomsten onder de hoede van OP.
Zij houdt een deel apart (om zijn spaarrekening aan te vullen), en spaart zelf een gelijkaardig deel, verder gebruikt ze de rest om mee te betalen aan het huishouden (incl. tegenwaarde van huur).
Ook verlofgeld en 13de maand gaat dezelfde weg op.
Ik durf wedden dat op het einde van het jaar, de partner zowel een spaarboekje zal hebben, àls beter heeft bijgedragen tot de kosten van het huishouden.
Dat de partner van OP geen spaargeld heeft, is uiteraard volledig voor zijn eigen rekening; Maar dat hij dat spaargeld nu wil aanvullen door aan te schurken en gebruik te maken van de inkomsten/eigendom/spaargeld van zijn partner is dan weer niet netjes.
We kunnen afleiden dat OP zelf geen gat in haar hand heeft, en misschien is het volgende de ideale oplossing:
Partner geeft al zijn inkomsten onder de hoede van OP.
Zij houdt een deel apart (om zijn spaarrekening aan te vullen), en spaart zelf een gelijkaardig deel, verder gebruikt ze de rest om mee te betalen aan het huishouden (incl. tegenwaarde van huur).
Ook verlofgeld en 13de maand gaat dezelfde weg op.
Ik durf wedden dat op het einde van het jaar, de partner zowel een spaarboekje zal hebben, àls beter heeft bijgedragen tot de kosten van het huishouden.
Ik kan me eigenlijk in jullie allebei wel inleven, denk ik. Zit het probleem niet in het feit, dat jullie elkaars frustraties gewoon niet begrijpen? Dat jullie beiden verwachtingen hebben tov elkaar, die gewoon niet deftig uitgesproken en op papier gezet zijn?
Jullie zijn feitelijk samenwonend dus je hebt gewoonweg geen recht op zijn inkomsten. Als ik jouw tekst lees, lijkt het alsof jij vindt dat je hier wel voor een stuk recht op hebt. Dat je zijn vakantiegeld wil claimen - of zelfs vragen wat hij van plan is ermee te gaan doen - vind ik echt not done.
Ik zou in zijn plaats op m'n achterste poten staan.
Langs de andere kant moeten jullie gewoon duidelijke afspraken maken over de verdeling vd kosten. Begin met in detail bij te houden wat het leven kost (en wat mij betreft zijn de kosten die verbonden zijn aan het huis, als lening, KI, zijn wat mij betreft geen zaken waar hij voor moet gaan meebetalen want het huis is niet van hem en bouwt dus ook niks op; dit is dan weer mijn persoonlijke mening).
Maar ik bedoel boodschappen, gas, eli, water, .... leg hem dit voor en als het bedrag dat hij nu momenteel doorstort hiervoor onvoldoende is, dient hierover opnieuw gesproken te worden! Maak duidelijke afspraken hoe het zit met extraatjes en cadeautjes. Zoals nu: jij betaalt een weekendje en "hoopt" dat hij er iets tegenover zet. Stop daarmee en maak eerst duidelijkere afspraken, zodat hier niet achteraf ergernis van komt.
Idem met de auto: gebruikt hij die auto alleen? Stop dan met de onderhouds/ herstellingskosten te sponsoren. Als jullie hem beiden gebruiken: duidelijke afspraken.
Even terzijde: ik vind het wel bizar dat je als niet-werkende (pensioen/ invaliditeit), aan een inkomen zou komen dat even hoog is als dat van hem (en gezien zijn vakantiegeld idd erg hoog is, heeft hij dus ook een hoog loon, zoals iemand hierboven al schreef zelfs een 3700 € per maand).
In je openingspost schreef je letterlijk dat jullie inkomsten nagenoeg gelijk zijn. Mogelijk heb ik het niet goed begrepen maar als dit effectief klopt, vraag ik me af wie (overheid??) dit zodanig sponsort.
Jullie zijn feitelijk samenwonend dus je hebt gewoonweg geen recht op zijn inkomsten. Als ik jouw tekst lees, lijkt het alsof jij vindt dat je hier wel voor een stuk recht op hebt. Dat je zijn vakantiegeld wil claimen - of zelfs vragen wat hij van plan is ermee te gaan doen - vind ik echt not done.
Ik zou in zijn plaats op m'n achterste poten staan.
Langs de andere kant moeten jullie gewoon duidelijke afspraken maken over de verdeling vd kosten. Begin met in detail bij te houden wat het leven kost (en wat mij betreft zijn de kosten die verbonden zijn aan het huis, als lening, KI, zijn wat mij betreft geen zaken waar hij voor moet gaan meebetalen want het huis is niet van hem en bouwt dus ook niks op; dit is dan weer mijn persoonlijke mening).
Maar ik bedoel boodschappen, gas, eli, water, .... leg hem dit voor en als het bedrag dat hij nu momenteel doorstort hiervoor onvoldoende is, dient hierover opnieuw gesproken te worden! Maak duidelijke afspraken hoe het zit met extraatjes en cadeautjes. Zoals nu: jij betaalt een weekendje en "hoopt" dat hij er iets tegenover zet. Stop daarmee en maak eerst duidelijkere afspraken, zodat hier niet achteraf ergernis van komt.
Idem met de auto: gebruikt hij die auto alleen? Stop dan met de onderhouds/ herstellingskosten te sponsoren. Als jullie hem beiden gebruiken: duidelijke afspraken.
Even terzijde: ik vind het wel bizar dat je als niet-werkende (pensioen/ invaliditeit), aan een inkomen zou komen dat even hoog is als dat van hem (en gezien zijn vakantiegeld idd erg hoog is, heeft hij dus ook een hoog loon, zoals iemand hierboven al schreef zelfs een 3700 € per maand).
In je openingspost schreef je letterlijk dat jullie inkomsten nagenoeg gelijk zijn. Mogelijk heb ik het niet goed begrepen maar als dit effectief klopt, vraag ik me af wie (overheid??) dit zodanig sponsort.
Hahahahaha bij het ongelukkig gevoel van gisteren moet ik nu toch lachen! Ik vind het fijn dat jullie me helpen om de dingen 'juist' te zien.
Ik ben inderdaad ook van het principe, als je eenmaal de stap zet als 'gezin' door het leven te gaan, dan is er een ONS en niet meer 'mijn' en 'jouw'. Kleurenblind is ie niet, de overdaad aan juwelen, bloemen etc in een relatie al dan niet aanwezig, mogen voor mij met veel plezier omgeruild worden door een lief woord en een appreciatie af en toe, dat koop je tenslotte niet, dat komt gewoon uit je gevoel.
Ik denk dat mijn 'gesprek' van gisteren toch vruchten heeft afgeworpen, felgroene appels of knalrode kersen, hij zag in dat het fout was hoe ie gisteren te keer ging.
Oei nu vergeet ik spaties in te lassen
En zeker dat elk verhaal twee kanten heeft, vandaar dat ik ook aan zijn familie gevraagd heb hoe zij het doen en hij viel een beetje uit de lucht. Ik denk dat hoofdzakelijk het verschil in opgroeien hier van groot belang is, ik kom uit een heel hecht nest waar dingen besproken werden, er voor elkaar gezorgd werd (al betekende dat af en toe eens elkaars haren uittrekken, zoals het betaamd tussen broers en zussen) en de dingen samen werden gedaan terwijl hij uit een lieve maar veel afstandelijkere familie komt, vroeg op z'n eigen benen is gaan staan en nooit echt met iets of iemand heeft moeten rekening houden.
De vakanties zijn in samenspraak (oef dit hebben we dan weer wel gemeen ), de eindejaarspremie gaat integraal naar zijn belastingen en het vakantiegeld...? Daar wil ik enkel dat we er beiden ofwel plezier aan beleven of ons 'voordeel' uit halen, maw iets wat voor ons allebei ten goede komt.
Dit mag gerust verplaatst worden naar 't praatcafé, ik heb maar een gokje genomen toen ik dit kwijt wilde en was zelfs helemaal niet voorbereid op het aantal mensen die echt hun tijd hebben gestopt in het beantwoorden van m'n bericht, waarvoor dank
groeten vanuit een woonkamer behangen in warme, zachte tinten, gekozen in onderling overleg waarbij de eindzin was: oh kies maar, ik ken daar niks van
Ik ben inderdaad ook van het principe, als je eenmaal de stap zet als 'gezin' door het leven te gaan, dan is er een ONS en niet meer 'mijn' en 'jouw'. Kleurenblind is ie niet, de overdaad aan juwelen, bloemen etc in een relatie al dan niet aanwezig, mogen voor mij met veel plezier omgeruild worden door een lief woord en een appreciatie af en toe, dat koop je tenslotte niet, dat komt gewoon uit je gevoel.
Ik denk dat mijn 'gesprek' van gisteren toch vruchten heeft afgeworpen, felgroene appels of knalrode kersen, hij zag in dat het fout was hoe ie gisteren te keer ging.
Oei nu vergeet ik spaties in te lassen
En zeker dat elk verhaal twee kanten heeft, vandaar dat ik ook aan zijn familie gevraagd heb hoe zij het doen en hij viel een beetje uit de lucht. Ik denk dat hoofdzakelijk het verschil in opgroeien hier van groot belang is, ik kom uit een heel hecht nest waar dingen besproken werden, er voor elkaar gezorgd werd (al betekende dat af en toe eens elkaars haren uittrekken, zoals het betaamd tussen broers en zussen) en de dingen samen werden gedaan terwijl hij uit een lieve maar veel afstandelijkere familie komt, vroeg op z'n eigen benen is gaan staan en nooit echt met iets of iemand heeft moeten rekening houden.
De vakanties zijn in samenspraak (oef dit hebben we dan weer wel gemeen
), de eindejaarspremie gaat integraal naar zijn belastingen en het vakantiegeld...? Daar wil ik enkel dat we er beiden ofwel plezier aan beleven of ons 'voordeel' uit halen, maw iets wat voor ons allebei ten goede komt.Dit mag gerust verplaatst worden naar 't praatcafé, ik heb maar een gokje genomen toen ik dit kwijt wilde en was zelfs helemaal niet voorbereid op het aantal mensen die echt hun tijd hebben gestopt in het beantwoorden van m'n bericht, waarvoor dank
groeten vanuit een woonkamer behangen in warme, zachte tinten, gekozen in onderling overleg waarbij de eindzin was: oh kies maar, ik ken daar niks van
Net de tweede pagina reacties gezien waarvoor sorry.
Mariette: dat is de nagel op de kop!
Poema: er waren duidelijke afspraken waar na verloop van tijd niet veel van overschiet. Ik vind alleen dat indien ik mijn spaargeld moet aanspreken om de rekeningen en andere normale onkosten te betalen (niet dat dit elke maand zo is maar het valt al eens voor) dat het dan niet opgaat dat hij zo'n groot deel van het inkomen op zijn individuele spaarboek gaat plaatsen.
Ik heb hem zo dikwijls voorstellen gedaan om ofwel elke maand een vast bedrag te sparen of wanneer de autolening is afgelopen, dit zelfde bedrag meteen terug aan de kant te plaatsen omdat je dit anders toch niet overhoudt en je op die manier wel iets staan hebt wanneer de auto aan vervanging toe is. Dit zijn zaken die voor mij niets opleveren maar waarvan ik denk dat het hem zou helpen zich financieel beter en sterker te voelen, die wimpelt hij steevast af.
Zo heb ik hem ook een voorstel gedaan naar de woning toe waarbij hij me 'bedankt heeft maar toch liever niet' (dat is zijn volste recht) waardoor het dan ook fair is dat ik voor die kosten insta. Heb ik geen problemen mee.
Wat betreft dat weekendje weg, neen hoor, heb ik met plezier gedaan en hoeft helemaal niets tegenover te staan. Ik heb het namelijk over inkomsten, niet over bezittingen (spaargeld bv), ik zou het maar normaal vinden dat dit zelfs niet ter discussie moet staan, ik besluit toch ook niet plots mijn maandelijks inkomen integraal op m'n spaarboek te plaatsen en hem dan alle kosten voor te schotelen...?
Wat het inkomen betreft: die ongeveer 3700 van hem is bruto, ik sprak over bijna gelijke inkomsten netto, zijnde pensioen voor mij en kindergeld (verhoogd net omdat het pensioen zo laag is) en dat komt dan weer zo goed als overeen met zijn netto inkomen, die aangevuld wordt met ploegenpremies.
Dus die 'sponsoring' kadert in het geheel van afvloeiingen die destijds moesten gebeuren en waarbij ze in plaats van mijn revalidatie af te wachten het 'handiger' vonden mij voorgoed werkonbekwaam te maken, ik was 27. Eerlijk? Ik wou dat het nooit bestond want leuk is iets anders. Maar, dit ter zijde, gewoon uitleg op je vraag geven en ook dankje voor je bijdrage
Mariette: dat is de nagel op de kop!
Poema: er waren duidelijke afspraken waar na verloop van tijd niet veel van overschiet. Ik vind alleen dat indien ik mijn spaargeld moet aanspreken om de rekeningen en andere normale onkosten te betalen (niet dat dit elke maand zo is maar het valt al eens voor) dat het dan niet opgaat dat hij zo'n groot deel van het inkomen op zijn individuele spaarboek gaat plaatsen.
Ik heb hem zo dikwijls voorstellen gedaan om ofwel elke maand een vast bedrag te sparen of wanneer de autolening is afgelopen, dit zelfde bedrag meteen terug aan de kant te plaatsen omdat je dit anders toch niet overhoudt en je op die manier wel iets staan hebt wanneer de auto aan vervanging toe is. Dit zijn zaken die voor mij niets opleveren maar waarvan ik denk dat het hem zou helpen zich financieel beter en sterker te voelen, die wimpelt hij steevast af.
Zo heb ik hem ook een voorstel gedaan naar de woning toe waarbij hij me 'bedankt heeft maar toch liever niet' (dat is zijn volste recht) waardoor het dan ook fair is dat ik voor die kosten insta. Heb ik geen problemen mee.
Wat betreft dat weekendje weg, neen hoor, heb ik met plezier gedaan en hoeft helemaal niets tegenover te staan. Ik heb het namelijk over inkomsten, niet over bezittingen (spaargeld bv), ik zou het maar normaal vinden dat dit zelfs niet ter discussie moet staan, ik besluit toch ook niet plots mijn maandelijks inkomen integraal op m'n spaarboek te plaatsen en hem dan alle kosten voor te schotelen...?
Wat het inkomen betreft: die ongeveer 3700 van hem is bruto, ik sprak over bijna gelijke inkomsten netto, zijnde pensioen voor mij en kindergeld (verhoogd net omdat het pensioen zo laag is) en dat komt dan weer zo goed als overeen met zijn netto inkomen, die aangevuld wordt met ploegenpremies.
Dus die 'sponsoring' kadert in het geheel van afvloeiingen die destijds moesten gebeuren en waarbij ze in plaats van mijn revalidatie af te wachten het 'handiger' vonden mij voorgoed werkonbekwaam te maken, ik was 27. Eerlijk? Ik wou dat het nooit bestond want leuk is iets anders. Maar, dit ter zijde, gewoon uitleg op je vraag geven en ook dankje voor je bijdrage