De rechten van het kind worden geschonden als de moeder geen stappen onderneemt om haar kind te laten erkennen.
Wat moet er met dat kind als moeder binnen 1 jaar werkloos zou worden? Blijvend ziek? Moet de nieuwe partner van mevrouw dan alle kosten betalen?
Dat kind heeft geen enkele kans. Geen enkele kans. Is het niet om zulke toestanden te vermeiden dat men ooit een het verdrag van de rechten van het kind ondertekend heeft?
Chantika, u reageert vrij emotioneel. Ik ken een koppel waar de "papa" van de kindjes niet de natuurlijke vader is, noch de stiefvader. Hij is gewoon de vriend van een mama met twee kindjes, en neemt de rol van "vader" op zich. Er is niets juridisch geregeld, maar hij ziet die kinderen ondertussen doodgraag en de vier vormen ondertussen al een jaar of 10 een perfect gezin. Dit is het beste bewijs dat de natuurijke vader geen vereiste is voor kinderen, om in een gelukkige en veilige omgeving op te groeien. Die kinderen waren 0 en 2 als hun "papa" in hun leven kwam. Voor hen is hij hun papa, en niemand anders. En voor hem zijn dit zijn "bloedeigen" kinderen. In mijn ogen, zouden mama en papa best wel één en ander regelen wat betreft de kinderen, maar bon, het is hun leven. Een natuurlijke vader is niet meer of minder dan de leverancier van één spermacel. Een vader die een kind graag ziet en wil opvoeden, is véél, véél belangrijker dan de leverancier van die spermacel. Als beiden één persoon zijn, des te beter. Als het twee personen zijn, vergeet dan de leverancier, en focus op de "echte" vader: hij die het kind graag ziet en er wil zijn voor dit kind. Als de leverancier die laatste rol absoluut niet wil opnemen, kan je hem dit niet verplichten. Het zal meer kwaad dan goed doen...
De ‘biologische’ vader kan op die manier wel een onderhoudsplicht oplopen, maar heeft daartegenover geen recht op een omgangsregeling en evenmin een recht op ouderlijk gezag over je kind. Dat kan enkel als hij dan toch nog het kind erkent...
In het geval van de topic starter, houdt niets de vader tegen om in dit geval alsnog het kind te erkennen, en de daaruit voortvloeiende rechten op te eisen.