Tijd voor financiële veranderingen! Goede raad nodig...

[Boxstjen]

Beste mensen,

Omdat ik elders op het wereldwijde web geen sluitende informatie vond heb ik besloten het hier eens te proberen.

Ik heb namelijk wat advies nodig waarvoor ik hoop op jullie te kunnen rekenen...

Ik en mijn vriendin hebben samen een huis gebouwd, we zijn bijna 4 jaar samen. We zijn in het huis gaan wonen in september 2014. De bijhorende lening (280.000€) zijn we sinds oktober 2012 aan het afbetalen (+/- 1.000€/maand). Tot hiertoe hebben we altijd een gezamenlijke rekening gehad en geen aparte rekeningen (dom, ik weet het... ). We betalen dus ook alles zogezegd 50/50, terwijl ik veel meer verdien dan haar. Ik heb ook 23.000€ eigen middelen in ons huis gestoken, hier staat wel niets van op papier (über-dom, ik weet het... ).

We zijn nu onlangs naar de bank geweest om aparte zicht- en spaarrekeningen te openen. Dit hebben we gedaan omdat we merkten dat het toch leuker (en beter) zou zijn als we ook elk ons 'eigen' geld zouden hebben, dat we dan ook vrij kunnen spenderen zonder aan elkaar verantwoording af te leggen. Dat leverde soms wel problemen op namelijk.

Tot dusver geen probleem, alleen zitten we nu met de vraag hoe het in godsnaam allemaal verdeeld moet worden. Ik verdien 2.150€/maand netto, heb een bedrijfswagen, gsm,... Zij werkt maar half-time en verdient +/- 1.350€/maand. Ik heb uitgeteld dat alle vaste kosten (lening, rekeningen, elec, water, tv, eten & drinken) ons per maand ongeveer 2.000€ kosten. We zouden dan ook nog graag +/- 150€/maand elks op de gezamenlijke spaarrekening zetten voor kosten aan het huis, op reis gaan,...

Dus het komt erop neer dat we dan elk 1.150€/maand naar de gezamenlijke rekeningen brengen. Ik houd dus nog een mooie 1.000€ over en zij slechts 200€! Mijn vraag is dus vooral, hoe kunnen we dit beter verdelen/regelen? Zij doet ook VEEL meer in het huishouden dan ik (natuurlijk, ze werkt 'maar' 24u) dus daar wil ik haar gerust wat voor 'betalen' (100€ à 150€?). Echter werk ik bijna 60u/week en vind het dan ook niet meer dan normaal dat ik meer overhoud voor mezelf. Ook stoot het me tegen de borst dat ze niet wat extra wil bijverdienen door meer uren te gaan werken (zodat de lonen toch wat meer in 'evenwicht' komen) en er maar vanuit gaat dat ik toch voor alles het grootste deel betaal en er niets van op papier staat. Zo is het tot dusver namelijk altijd gelopen... Daar heb ik nu uiteraard genoeg van. Ik sta er ook voor open om bijvoorbeeld een groter deel van de lening af te betalen, mits dit duidelijk kan vastgelegd worden. Uiteraard komen er dan ook andere vragen kijken (meerwaarde bij verkoop, wat met deel dat '50/50' is afbetaald,...).

We kunnen over alles goed praten maar als het op geld aankomt komt er meestal ruzie van. Vooral omdat we allebei niet goed weten hoe we het moeten aanpakken en we er uiteraard een verschillende visie op nahouden.

Kunnen jullie me hiermee helpen? Ik hoop dat mijn uitleg duidelijk genoeg was...

Thanks!!!

[roharro]

Hier is geen oplossing voor.
Het "probleem" is het gevolg van het samenleven als gezin gelijk te stellen aan een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid.
Dan krijg je op langere termijn van die ijskoude relaties.

[JPV]

Zij doet ook VEEL meer in het huishouden dan ik (natuurlijk, ze werkt 'maar' 24u) dus daar wil ik haar gerust wat voor 'betalen' (100€ à 150€?). Echter werk ik bijna 60u/week en vind het dan ook niet meer dan normaal dat ik meer overhoud voor mezelf. Ook stoot het me tegen de borst dat ze niet wat extra wil bijverdienen door meer uren te gaan werken (zodat de lonen toch wat meer in 'evenwicht' komen) en er maar vanuit gaat dat ik toch voor alles het grootste deel betaal en er niets van op papier staat.

Dit maakt duidelijk dat de vraag niet echt juridisch is, maar een verschil in ideën.

Jij zegt dat ze "maar 24 uur" werkt (waarschijnlijk de effectieve uren volgens haar contract?) en dat je haar wil betalen voor het huishouden. Jij werkt 60 uur (waarschijnlijk de uren vanaf thuis tot je terug thuis bent). Je bent haar bereid de fantastische 150 euro per maand te betalen. Juridisch komt dit overeen met ongeveer 6 uur werk per week (incl RSZ). Als je het huishouden zo inschat, denk ik dat jullie een compleet verkeerd beeld hebben van elkaar's werk.

Denk eens na: hoeveel euro/uur ben je bereid te betalen als ze 9 maand aan een stuk je kind moet dragen? Hoeveel euro per uur moet ze aanrekenen om te borstvoeden en hoeveel euro/liter borstvoeding mag ze vragen aan jou? Ook ter info: voor commercieel draagmoederschap vraagt men blijkbaar (zie krantenartikels) tot 100000 euro. Misschien kan je al sparen voor je kinderen.

Langs de andere kant: zij mag idd verondersteld worden meer bereid te zijn om te werken. Maar ben jij dan ook bereid om minder te werken zodat je je gelijk deel in het huishouden kan doen? Of hoeveel is haar opgave van carriere je waard?

Je bedoelt het misschien beter dan je hier schrijft, maar je komt over als iemand die een relatie ziet als het uitwisselen van geld, zaad/eicellen en niet in elkaar liefhebben, samen een toekomst opbouwen, ..

(ik ben een man en verdien iets meer dan m'n vriendin, die dan weer véél meer uren klopt dan mij, waardoor ik met alle plezier een mooi deel van het huishouden op zich neem).

[k.b.]

Het verbaast mij niets dat jullie gesprekken over geld meestal op ruzie uitdraaien ...

Ik stel voor dat je eens wat opzoekwerk doet over het "huwelijk" ... niet dat ik vind dat je moet huwen ( die keuze laat ik volledig aan jou) ... maar het zou misschien uw visie op het leven een beetje aanpassen ...

Ter verduidelijking ...
Ik ben ook een man ... niet zo piepjong meer (born in the seventies) ... ik werk minder dan mijn vrouw ( die momenteel stagiair advocaat is) ... wij hebben twee kids ...
mijn vrouw verdient vandaag minder dan uw vrouw ... ikzelf gelukkig nog wel wat meer dan jij ...

En op de vraag van JPV over de vergoeding voor de borstvoeding ... kan ik heel kort antwoorden ...
"zoals de zaken er nu voorstaan zal TS het kind de fles geven ... reken zelf maar eens uit ... de moeder betaald dan ook de helft van de voeding ( dat gaat dan van haar 200 euro af ) ...

Ik hoop alvast dat u met uw vriendin een beetje anders omgaat dan de ondertoon van uw geschriften hier ...

k.b.

[Poema_007]

Geen goede raad voor jou, maar wel voor je vriendin: in haar plaats zou ik fulltime gaan werken.

Jij wil haar een "geste" doen en haar 100 a 150 euro betalen om het huishouden draaiende te houden, om het ondertussen voor jou (en jullie toekomstige kinderen) aangenamer te maken. Intussen kan ze voor zichzelf geen carrière opbouwen, geen volledig pensioen opbouwen, en zet ze zichzelf in een zwakkere financiële positie. Ik zou daar (in de plaats v jouw vriendin) eens goed mee lachen denk ik.

[roharro]

Mijn goede (semi)-juridische raad:
er is geen verplichting om te huwen, wettelijk of feitelijk samen te wonen.
Indien u niet past in dat plaatje -uw goed en rechtmatig recht- doe er dan NIET aan mee en blijf alleen.
Op die wijze hebt u controle over ALLES.

[Boxstjen]

OK, sorry mensen, mijn bericht is misschien een beetje kort door de bocht en geschreven op een 'kwaad' moment.

Het enige dat ik zou willen is advies over hoe koppels leven waar ieder ook zijn/haar eigen persoonlijke rekening heeft. Hoe de middelen verdeeld worden dus bij ongelijke lonen.
Kinderen zijn niet van toepassing omdat we dit allebei niet willen. Ook is ze geen uuuuren bezig elke week met het huishouden, het gaat enkel over 1x poetsen en de was doen (waar ik ook bij help). Al de rest doen we samen of laten we doen.

Voor mij draait het zeker niet allemaal rond geld. Ik wil het nu gewoon een keertje goed verdelen en daarna verder gaan zonder er altijd discussies over te hebben.

Het stoort mij gewoon dat zij de huidige situatie wel voldoende vindt en dus geen interesse heeft om überhaupt aan een carrière te werken.

[k.b.]

Praat dan over jullie toekomst in plaats van over jullie spaarboekjes ...

Je kan misschien ook eens informeren hoe het gaat in gezinnen waar beiden "actief een carrierre willen uitbouwen" ... u zal tot de vaststelling komen dat geld mogelijkheden biedt , doch dat het geen garantie is op geluk.

Ik denk dat uw vriendin al tot dat inzicht is gekomen ...

k.b.

[Poema_007]

Jullie kunnen misschien afspreken om elk a rato bij te dragen? Vb, de maandelijkse kosten zijn 2000 € en jij verdient 2/3e van het gezinsinkomen en zij verdient 1/3e --> jij stort 1333 eur naar de gezamenlijke rekening, zij stort 667 eur naar de gezamenlijke rekening; wat overblijft besteedt ieder naar eigen wens.

(off topic: voor mij zou dit niet werken, maar dit terzijde; het "wij" gevoel is voor mij redelijk cruciaal in een relatie, op alle vlakken)

[VDG2]

Jullie kunnen misschien afspreken om elk a rato bij te dragen? Vb, de maandelijkse kosten zijn 2000 € en jij verdient 2/3e van het gezinsinkomen en zij verdient 1/3e --> jij stort 1333 eur naar de gezamenlijke rekening, zij stort 667 eur naar de gezamenlijke rekening; wat overblijft besteedt ieder naar eigen wens.

(off topic: voor mij zou dit niet werken, maar dit terzijde; het "wij" gevoel is voor mij redelijk cruciaal in een relatie, op alle vlakken)

Zo doen wij het thuis. Wij dragen bij in de kosten naar verhouding van ons inkomen. En voor ons werkt dat prima. Wij kunnen wel heel open praten over financiele zaken.

Kleine aanvulling: Dit is voor de huidige situatie waarbij we beiden werken en gezamenlijk het huishouden doen. Indien de situatie zou wijzigen (bv. een van de partners die het huishouden alleen doet en/of de kindjes opvoedt en hiervoor minder gaat werken, wegvallen/verminderen inkomen wegens ziekte, gezamenlijk akkoord dat een partner minder gaat werken om een andere reden, enz.) dan zal dit niet langer procentueel worden bekeken. Hierover hebben we, alweer, uitvoerig gepraat en samen een beslissing over genomen.
Maar ik ben mij ervan bewust dat dit systeem bij weinig mensen goed zal werken.

[roharro]

Het stoort mij gewoon dat zij de huidige situatie wel voldoende vindt en dus geen interesse heeft om überhaupt aan een carrière te werken.
U begrijpt het echt niet....
Waarom wil je je vriendin zo manipuleren?
Blijkbaar passen jullie niet bij elkaar.

Mijn echtgenote heeft kort na haar afstuderen haar carrière volledig stopgezet om die van mij mogelijk te maken. Ik heb me dan ook steeds "solidair" gedragen en ervoor gezorgd dat ze hierdoor NOOIT in financiële problemen zal komen.
Ook verschillende van mijn vrienden waren in een gelijkaardige situatie en hebben ook hun verantwoordelijkheid tov partner opgenomen.

Een relatie is geen handelsonderneming gericht op winstmaximalisatie.
Vergeet dus uw dwangidee over het juist "verdelen".
Zoniet zullen jullie weldra alles wat er tot nog toe werd opgebouwd noodgedwongen moeten "verdelen".

[KimSe]

Jullie kunnen misschien afspreken om elk a rato bij te dragen? Vb, de maandelijkse kosten zijn 2000 € en jij verdient 2/3e van het gezinsinkomen en zij verdient 1/3e --> jij stort 1333 eur naar de gezamenlijke rekening, zij stort 667 eur naar de gezamenlijke rekening; wat overblijft besteedt ieder naar eigen wens.

(off topic: voor mij zou dit niet werken, maar dit terzijde; het "wij" gevoel is voor mij redelijk cruciaal in een relatie, op alle vlakken)

Zo doen wij het thuis. Wij dragen bij in de kosten naar verhouding van ons inkomen. En voor ons werkt dat prima. Wij kunnen wel heel open praten over financiele zaken.

Dit werd bij ons ook zo gedaan...
Tot de komst van ons dochtertje...
Sinds dan wordt alles in een grote pot gedaan waar alles van wordt betaald... Pas op, soms ook met discussies tot gevolg hoor (ik heb een eigen huis waarvan de hypotheek nu ook van die gemeenschappelijke pot gaat) maar daar zijn oplossingen voor...

[JPV]

Dat lijkt me inderdaad een goeie basis om van te beginnen. Dan heeft zijn nog een substantieel inkomen om van te leven, is er toch een duidelijk voordeel voor jou omdat je meer uren werkt en wordt zij indirect beloond voor het feit dat ze thuis ook nog een stuk van het huishouden op zich neemt. Zij zou dan in het voorbeeld (2150,1350, 2000 kosten) nog zo'n 900 euro "vrij" overhouden, je vriendin zo'n 580.

Maar als je effectief wil dat zij meer werkt en zij wil dat niet, is het eerste gesprek niet over financiën, maar waarom dat zij vind dat ze minder moet werken en waarom jij vindt dat ze meer moet werken (beide standpunten zijn nodig, niet enkel haar standpunt!). Misschien stelt zij dan ook de vraag waarom jij zoveel werkt, hou daar rekening mee.

Misschien is zij bvb tevreden met een lager inkomen en zou ze liever wat meer tijd spenderen met jou in plaats van het geld te zien rollen. Of misschien is ze net zo materialistisch en wil ze een man die haar financieel verwent en zou ze liever voltijds huisvrouw worden, .... Aan jou om te beslissen of je dan met dit kan leven.

[Boxstjen]

Kijk, dit zijn reacties waar ik wat mee ben. Hartelijk dank hiervoor!

Mij lijkt die bijdragen a rato inderdaad een mooie oplossing. Zoiets had ik nog nergens gehoord of gelezen.

Uiteindelijk was dat het enige naar waar ik hier op zoek ben. Nogmaals mijn excuses als ik wat dwangmatig overkom in mijn teksten maar ik krijg het allemaal niet zo goed uitgelegd hoe het werkelijk is. Voor de rest hebben we een zeer goede relatie maar er waren frustraties omdat we beiden niet wisten wat nu de beste manier zou zijn. Die beste manier hoop ik hier nu gevonden te hebben. Uiteraard kan alles nog wijzigen in de toekomst en dan zal er opnieuw over gepraat moeten worden maar dit lijkt mij al een mooie start.

Alvast bedankt aan jullie allemaal!

[Inazuma]

Jullie kunnen misschien afspreken om elk a rato bij te dragen?

(off topic: voor mij zou dit niet werken, maar dit terzijde)

Ik ken anders meerdere koppels die dat zo doen ...