Ik hoop dat ik dit bericht hier mag posten, indien niet gepast, verwijder gerust.
Situatieschets: m'n partner en ik wonen ruim 4 jaar samen. Hij bezat geen eigendom noch kinderen. Ik ben een lening voor de woning aan het afbetalen en heb twee kinderen ten laste.
Onze inkomsten liggen nagenoeg gelijk, hij krijgt wel eindejaarspremies, vakantiegeld en bonussen twee maal per jaar. Alle onkosten wat de woning en mijn kinderen aangaan betaal ik zelf. Daarnaast hebben we een gezamenlijke rekening geopend waarop hij zo goed als elke maand een 1000 (800 )€ op stort. Ik betaal daar dan de boodschappen mee alsook de rekeningen die van gezamenlijk zijn zoals gas en elektriciteit, water, telefonie en internet. Het kadastraal inkomen, belasting op woning, etc betaal ik daar niet van. Ik sta in voor het financieel gedeelte en zorg dus dat elke maand alles betaald is. Tot voor een paar maand had mijn vriend nog een autolening lopen van om en bij de 300 € per maand die nu is afgelopen. Die betaalde hij van zijn rekening. De onkosten voor zijn auto worden soms van de gezamenlijke, soms van zijn rekening betaald. De levensstijl van mijn vriend verschilde, nogal logisch, sterk van die van mij waardoor hij geen spaargeld heeft en ik toch een kleine som enerzijds heb kunnen sparen en anderzijds heb ontvangen van mijn ouders. Nu is en blijft er wrevel tussen ons omdat hij zich gefrustreerd voelt dat hij geen spaargeld heeft en ik wel. Ik heb hem voorgesteld te doen zoals ik deed, elke maand met domiciliëring, 50 € te sparen. Dat vindt hij de moeite niet en doet dat dus ook niet. Toen de lening afliep stelde ik voor dat we die vrijgekomen 300 € elke maand met domiciliëring op een rekening AUTO zouden plaatsen zodat er geld vrij is indien we onkosten aan de wagen hebben of een andere moeten aankopen. Dit vond hij geen goed idee. hij wilde die wel op zijn spaarboek plaatsen, waar ik neen heb tegen gezegd. Hij dacht daarop dat ik die op de mijne wou en heb hem nog eens duidelijk gezegd dat ik dat niet wil, dat het geld gewoon op een aparte rekening zou moeten staan zodat bij onderhoudt, breuk of aankoop het duidelijk is hoeveel we te spenderen hebben aan de auto. Resultaat: hij houdt die 300 € gewoon op zijn rekening. Sindsdien betaalt hij wel af en toe een rekening meer maar de storting op de gezamenlijke rekening is geminderd naar 800 €. Begin deze week vroeg ik hem wanneer het vakantiegeld gestort zou worden, gezien zijn status van arbeider bedraagt dit iets meer dan 5400 € waarop hij zei dat dit net gestort was. Aangezien hij geen aanstalten maakte om er verder iets over uit te leggen vroeg ik hem de volgende dag wat de bedoeling was van het vakantiegeld waarop hij me tot op heden nog steeds niet heeft geantwoord. Ik heb ondertussen mijn spaarpotje (Nieuwjaar, verjaardagscentjes) uitgegeven aan een weekendje voor ons twee, heb tevens het voorschot voor de reis voor volgend jaar zelf betaald. Ik sprak hem er deze morgen op aan en vroeg waarom hij me niet antwoordde en hij vindt dat hij dit integraal op zijn spaarboek zou mogen plaatsen want dat het 'niet fair is dat hij geen spaargeld heeft en ik wel'. Ik heb toen gezegd dat het mij niet eerlijk lijkt dat inkomsten volledig bij hem terechtkomen als spaargeld en ik ondertussen mijn spaargeld moet aanspreken om de algemene onkosten te bekostigen, dat ik dit profiteren vind. Daarop is de discussie geëscaleerd tot een ruzie en wend ik mij tot jullie om een mening te vragen zodat ik zeker weet of ik dit wel goed voorheb. Wij hebben van thuis uit geleerd dat je in een relatie 'plezier en pijn deelt'. Maw, dat de inkomsten en de uitgaven gedeeld worden. Ik had hem indertijd voorgesteld dat we bij de notaris een beschrijf zouden laten maken waarin, indien er iets met mij gebeurt, hij hier zou kunnen blijven wonen, ook dat heeft hij niet aanvaard. Ik heb hem nogmaals proberen uitleggen dat het een inkomst betreft en indien hij die zelf houdt, ik daar toch de dupe van ben. Dat vakantiegeld een samenraapsel is van inkomsten voor de dagen die je in de loop van het jaar als verlof opneemt en niet uitbetaald wordt waardoor ik dan het tekort bijleg adv mijn inkomsten. Dit snapt hij niet.
Graag jullie mening want ik wil niet zomaar een relatie opgeven maar ik ben een beetje ten einde raad en wil dus zeker weten dat ik het niet bij het verkeerde eind heb.
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
tip: als je veel reacties wil, moet je de volgende test eens doen: lees de tekst luidop en na iedere keer dat je ademhaalt, moet er minstens witlijn tussen staan. Anders krijg je dingen zoals dit:
Denk er eens over na. Een tekst zonder alinea's is redelijk moeilijk te lezen. Héél moeilijk zelfs, zodat mensen zelfs niet beginnen te lezen wat er geschreven staat. het kan zijn dat je deze tekst in één ruk geschreven hebt, maar verwacht niet van anderen dat ze het in één ruk lezen. Mensen die hier antwoorden zijn vrijwilliger en hebben niet altijd de tijd om een tekst zelf in stukken te hakken om die goed te kunnen lezen. Onze mensen willen je wel helpen, maar willen hun tijd besteden aan antwoorden, niet aan lezen. Als mensen dus moeten antwoorden zonder dat ze de tekst goed kunnen lezen, zal hun antwoord ook minder zijn van kwaliteit. Misschien niet slecht, maar misschien verlies je wel een aantal antwoorden die het volledige antwoord geven. Om het nu even duidelijk te maken, herhaal ik mijn tekst nog enkele keren. Denk er eens over na. Een tekst zonder alinea's is redelijk moeilijk te lezen. Héél moeilijk zelfs, zodat mensen zelfs niet beginnen te lezen wat er geschreven staat. het kan zijn dat je deze tekst in één ruk geschreven hebt, maar verwacht niet van anderen dat ze het in één ruk lezen. Mensen die hier antwoorden zijn vrijwilliger en hebben niet altijd de tijd om een tekst zelf in stukken te hakken om die goed te kunnen lezen. Onze mensen willen je wel helpen, maar willen hun tijd besteden aan antwoorden, niet aan lezen. Als mensen dus moeten antwoorden zonder dat ze de tekst goed kunnen lezen, zal hun antwoord ook minder zijn van kwaliteit. Misschien niet slecht, maar misschien verlies je wel een aantal antwoorden die het volledige antwoord geven. Om het nu even duidelijk te maken, herhaal ik mijn tekst nog enkele keren. Denk er eens over na. Een tekst zonder alinea's is redelijk moeilijk te lezen. Héél moeilijk zelfs, zodat mensen zelfs niet beginnen te lezen wat er geschreven staat. het kan zijn dat je deze tekst in één ruk geschreven hebt, maar verwacht niet van anderen dat ze het in één ruk lezen. Mensen die hier antwoorden zijn vrijwilliger en hebben niet altijd de tijd om een tekst zelf in stukken te hakken om die goed te kunnen lezen. Onze mensen willen je wel helpen, maar willen hun tijd besteden aan antwoorden, niet aan lezen. Als mensen dus moeten antwoorden zonder dat ze de tekst goed kunnen lezen, zal hun antwoord ook minder zijn van kwaliteit. Misschien niet slecht, maar misschien verlies je wel een aantal antwoorden die het volledige antwoord geven. Om het nu even duidelijk te maken, herhaal ik mijn tekst nog enkele keren. Denk er eens over na. Een tekst zonder alinea's is redelijk moeilijk te lezen. Héél moeilijk zelfs, zodat mensen zelfs niet beginnen te lezen wat er geschreven staat. het kan zijn dat je deze tekst in één ruk geschreven hebt, maar verwacht niet van anderen dat ze het in één ruk lezen. Mensen die hier antwoorden zijn vrijwilliger en hebben niet altijd de tijd om een tekst zelf in stukken te hakken om die goed te kunnen lezen. Onze mensen willen je wel helpen, maar willen hun tijd besteden aan antwoorden, niet aan lezen. Als mensen dus moeten antwoorden zonder dat ze de tekst goed kunnen lezen, zal hun antwoord ook minder zijn van kwaliteit. Misschien niet slecht, maar misschien verlies je wel een aantal antwoorden die het volledige antwoord geven. Om het nu even duidelijk te maken, herhaal ik mijn tekst nog enkele keren. Denk er eens over na. Een tekst zonder alinea's is redelijk moeilijk te lezen. Héél moeilijk zelfs, zodat mensen zelfs niet beginnen te lezen wat er geschreven staat. het kan zijn dat je deze tekst in één ruk geschreven hebt, maar verwacht niet van anderen dat ze het in één ruk lezen. Mensen die hier antwoorden zijn vrijwilliger en hebben niet altijd de tijd om een tekst zelf in stukken te hakken om die goed te kunnen lezen. Onze mensen willen je wel helpen, maar willen hun tijd besteden aan antwoorden, niet aan lezen. Als mensen dus moeten antwoorden zonder dat ze de tekst goed kunnen lezen, zal hun antwoord ook minder zijn van kwaliteit. Misschien niet slecht, maar misschien verlies je wel een aantal antwoorden die het volledige antwoord geven. Om het nu even duidelijk te maken, herhaal ik mijn tekst nog enkele keren. Allez, nu stop ik ermee.
Je mag dus gerust posten, geen probleem. Maar probeer je tekst even te herschrijven. Het is voor je eigen bestwil.
Denk er eens over na. Een tekst zonder alinea's is redelijk moeilijk te lezen. Héél moeilijk zelfs, zodat mensen zelfs niet beginnen te lezen wat er geschreven staat. het kan zijn dat je deze tekst in één ruk geschreven hebt, maar verwacht niet van anderen dat ze het in één ruk lezen. Mensen die hier antwoorden zijn vrijwilliger en hebben niet altijd de tijd om een tekst zelf in stukken te hakken om die goed te kunnen lezen. Onze mensen willen je wel helpen, maar willen hun tijd besteden aan antwoorden, niet aan lezen. Als mensen dus moeten antwoorden zonder dat ze de tekst goed kunnen lezen, zal hun antwoord ook minder zijn van kwaliteit. Misschien niet slecht, maar misschien verlies je wel een aantal antwoorden die het volledige antwoord geven. Om het nu even duidelijk te maken, herhaal ik mijn tekst nog enkele keren. Denk er eens over na. Een tekst zonder alinea's is redelijk moeilijk te lezen. Héél moeilijk zelfs, zodat mensen zelfs niet beginnen te lezen wat er geschreven staat. het kan zijn dat je deze tekst in één ruk geschreven hebt, maar verwacht niet van anderen dat ze het in één ruk lezen. Mensen die hier antwoorden zijn vrijwilliger en hebben niet altijd de tijd om een tekst zelf in stukken te hakken om die goed te kunnen lezen. Onze mensen willen je wel helpen, maar willen hun tijd besteden aan antwoorden, niet aan lezen. Als mensen dus moeten antwoorden zonder dat ze de tekst goed kunnen lezen, zal hun antwoord ook minder zijn van kwaliteit. Misschien niet slecht, maar misschien verlies je wel een aantal antwoorden die het volledige antwoord geven. Om het nu even duidelijk te maken, herhaal ik mijn tekst nog enkele keren. Denk er eens over na. Een tekst zonder alinea's is redelijk moeilijk te lezen. Héél moeilijk zelfs, zodat mensen zelfs niet beginnen te lezen wat er geschreven staat. het kan zijn dat je deze tekst in één ruk geschreven hebt, maar verwacht niet van anderen dat ze het in één ruk lezen. Mensen die hier antwoorden zijn vrijwilliger en hebben niet altijd de tijd om een tekst zelf in stukken te hakken om die goed te kunnen lezen. Onze mensen willen je wel helpen, maar willen hun tijd besteden aan antwoorden, niet aan lezen. Als mensen dus moeten antwoorden zonder dat ze de tekst goed kunnen lezen, zal hun antwoord ook minder zijn van kwaliteit. Misschien niet slecht, maar misschien verlies je wel een aantal antwoorden die het volledige antwoord geven. Om het nu even duidelijk te maken, herhaal ik mijn tekst nog enkele keren. Denk er eens over na. Een tekst zonder alinea's is redelijk moeilijk te lezen. Héél moeilijk zelfs, zodat mensen zelfs niet beginnen te lezen wat er geschreven staat. het kan zijn dat je deze tekst in één ruk geschreven hebt, maar verwacht niet van anderen dat ze het in één ruk lezen. Mensen die hier antwoorden zijn vrijwilliger en hebben niet altijd de tijd om een tekst zelf in stukken te hakken om die goed te kunnen lezen. Onze mensen willen je wel helpen, maar willen hun tijd besteden aan antwoorden, niet aan lezen. Als mensen dus moeten antwoorden zonder dat ze de tekst goed kunnen lezen, zal hun antwoord ook minder zijn van kwaliteit. Misschien niet slecht, maar misschien verlies je wel een aantal antwoorden die het volledige antwoord geven. Om het nu even duidelijk te maken, herhaal ik mijn tekst nog enkele keren. Denk er eens over na. Een tekst zonder alinea's is redelijk moeilijk te lezen. Héél moeilijk zelfs, zodat mensen zelfs niet beginnen te lezen wat er geschreven staat. het kan zijn dat je deze tekst in één ruk geschreven hebt, maar verwacht niet van anderen dat ze het in één ruk lezen. Mensen die hier antwoorden zijn vrijwilliger en hebben niet altijd de tijd om een tekst zelf in stukken te hakken om die goed te kunnen lezen. Onze mensen willen je wel helpen, maar willen hun tijd besteden aan antwoorden, niet aan lezen. Als mensen dus moeten antwoorden zonder dat ze de tekst goed kunnen lezen, zal hun antwoord ook minder zijn van kwaliteit. Misschien niet slecht, maar misschien verlies je wel een aantal antwoorden die het volledige antwoord geven. Om het nu even duidelijk te maken, herhaal ik mijn tekst nog enkele keren. Allez, nu stop ik ermee.
Je mag dus gerust posten, geen probleem. Maar probeer je tekst even te herschrijven. Het is voor je eigen bestwil.
-
sloeberken
- Berichten: 10285
- Locatie: Erpe Mere
Welke vorm van samenwonend, feitelijk of wettelijk samenwonend.
Kennis is nog geen wijsheid, dit komt door de jaren.
Ik probeer gewoon ervoor te zorgen dat alle details weergegeven zijn, vandaar de hoeveelheid tekst. 
Situatieschets: m'n partner en ik wonen ruim 4 jaar samen. Hij bezat geen eigendom noch kinderen. Ik ben een lening voor de woning aan het afbetalen en heb twee kinderen ten laste.
Onze inkomsten liggen nagenoeg gelijk, hij krijgt wel eindejaarspremies, vakantiegeld en bonussen twee maal per jaar. Alle onkosten wat de woning en mijn kinderen aangaan betaal ik zelf. Daarnaast hebben we een gezamenlijke rekening geopend waarop hij zo goed als elke maand een 1000 (800 )€ op stort. Ik betaal daar dan de boodschappen mee alsook de rekeningen die van gezamenlijk zijn zoals gas en elektriciteit, water, telefonie en internet. Het kadastraal inkomen, belasting op woning, etc betaal ik daar niet van.
Ik sta in voor het financieel gedeelte en zorg dus dat elke maand alles betaald is. Tot voor een paar maand had mijn vriend nog een autolening lopen van om en bij de 300 € per maand die nu is afgelopen. Die betaalde hij van zijn rekening. De onkosten voor zijn auto worden soms van de gezamenlijke, soms van zijn rekening betaald. De levensstijl van mijn vriend verschilde, nogal logisch, sterk van die van mij waardoor hij geen spaargeld heeft en ik toch een kleine som enerzijds heb kunnen sparen en anderzijds heb ontvangen van mijn ouders. Nu is en blijft er wrevel tussen ons omdat hij zich gefrustreerd voelt dat hij geen spaargeld heeft en ik wel.
Ik heb hem voorgesteld te doen zoals ik deed, elke maand met domiciliëring, 50 € te sparen. Dat vindt hij de moeite niet en doet dat dus ook niet. Toen de lening afliep stelde ik voor dat we die vrijgekomen 300 € elke maand met domiciliëring op een rekening AUTO zouden plaatsen zodat er geld vrij is indien we onkosten aan de wagen hebben of een andere moeten aankopen. Dit vond hij geen goed idee. hij wilde die wel op zijn spaarboek plaatsen, waar ik neen heb tegen gezegd. Hij dacht daarop dat ik die op de mijne wou en heb hem nog eens duidelijk gezegd dat ik dat niet wil, dat het geld gewoon op een aparte rekening zou moeten staan zodat bij onderhoudt, breuk of aankoop het duidelijk is hoeveel we te spenderen hebben aan de auto. Resultaat: hij houdt die 300 € gewoon op zijn rekening. Sindsdien betaalt hij wel af en toe een rekening meer maar de storting op de gezamenlijke rekening is geminderd naar 800 €.
Begin deze week vroeg ik hem wanneer het vakantiegeld gestort zou worden, gezien zijn status van arbeider bedraagt dit iets meer dan 5400 € waarop hij zei dat dit net gestort was. Aangezien hij geen aanstalten maakte om er verder iets over uit te leggen vroeg ik hem de volgende dag wat de bedoeling was van het vakantiegeld waarop hij me tot op heden nog steeds niet heeft geantwoord. Ik heb ondertussen mijn spaarpotje (Nieuwjaar, verjaardagscentjes) uitgegeven aan een weekendje voor ons twee, heb tevens het voorschot voor de reis voor volgend jaar zelf betaald. Ik sprak hem er deze morgen op aan en vroeg waarom hij me niet antwoordde en hij vindt dat hij dit integraal op zijn spaarboek zou mogen plaatsen want dat het 'niet fair is dat hij geen spaargeld heeft en ik wel'.
Ik heb toen gezegd dat het mij niet eerlijk lijkt dat inkomsten volledig bij hem terechtkomen als spaargeld en ik ondertussen mijn spaargeld moet aanspreken om de algemene onkosten te bekostigen, dat ik dit profiteren vind. Daarop is de discussie geëscaleerd tot een ruzie en wend ik mij tot jullie om een mening te vragen zodat ik zeker weet of ik dit wel goed voorheb. Wij hebben van thuis uit geleerd dat je in een relatie 'plezier en pijn deelt'. Maw, dat de inkomsten en de uitgaven gedeeld worden. Ik had hem indertijd voorgesteld dat we bij de notaris een beschrijf zouden laten maken waarin, indien er iets met mij gebeurt, hij hier zou kunnen blijven wonen, ook dat heeft hij niet aanvaard.
Ik heb hem nogmaals proberen uitleggen dat het een inkomst betreft en indien hij die zelf houdt, ik daar toch de dupe van ben. Dat vakantiegeld een samenraapsel is van inkomsten voor de dagen die je in de loop van het jaar als verlof opneemt en niet uitbetaald wordt waardoor ik dan het tekort bijleg adv mijn inkomsten. Dit snapt hij niet.
Graag jullie mening
Situatieschets: m'n partner en ik wonen ruim 4 jaar samen. Hij bezat geen eigendom noch kinderen. Ik ben een lening voor de woning aan het afbetalen en heb twee kinderen ten laste.
Onze inkomsten liggen nagenoeg gelijk, hij krijgt wel eindejaarspremies, vakantiegeld en bonussen twee maal per jaar. Alle onkosten wat de woning en mijn kinderen aangaan betaal ik zelf. Daarnaast hebben we een gezamenlijke rekening geopend waarop hij zo goed als elke maand een 1000 (800 )€ op stort. Ik betaal daar dan de boodschappen mee alsook de rekeningen die van gezamenlijk zijn zoals gas en elektriciteit, water, telefonie en internet. Het kadastraal inkomen, belasting op woning, etc betaal ik daar niet van.
Ik sta in voor het financieel gedeelte en zorg dus dat elke maand alles betaald is. Tot voor een paar maand had mijn vriend nog een autolening lopen van om en bij de 300 € per maand die nu is afgelopen. Die betaalde hij van zijn rekening. De onkosten voor zijn auto worden soms van de gezamenlijke, soms van zijn rekening betaald. De levensstijl van mijn vriend verschilde, nogal logisch, sterk van die van mij waardoor hij geen spaargeld heeft en ik toch een kleine som enerzijds heb kunnen sparen en anderzijds heb ontvangen van mijn ouders. Nu is en blijft er wrevel tussen ons omdat hij zich gefrustreerd voelt dat hij geen spaargeld heeft en ik wel.
Ik heb hem voorgesteld te doen zoals ik deed, elke maand met domiciliëring, 50 € te sparen. Dat vindt hij de moeite niet en doet dat dus ook niet. Toen de lening afliep stelde ik voor dat we die vrijgekomen 300 € elke maand met domiciliëring op een rekening AUTO zouden plaatsen zodat er geld vrij is indien we onkosten aan de wagen hebben of een andere moeten aankopen. Dit vond hij geen goed idee. hij wilde die wel op zijn spaarboek plaatsen, waar ik neen heb tegen gezegd. Hij dacht daarop dat ik die op de mijne wou en heb hem nog eens duidelijk gezegd dat ik dat niet wil, dat het geld gewoon op een aparte rekening zou moeten staan zodat bij onderhoudt, breuk of aankoop het duidelijk is hoeveel we te spenderen hebben aan de auto. Resultaat: hij houdt die 300 € gewoon op zijn rekening. Sindsdien betaalt hij wel af en toe een rekening meer maar de storting op de gezamenlijke rekening is geminderd naar 800 €.
Begin deze week vroeg ik hem wanneer het vakantiegeld gestort zou worden, gezien zijn status van arbeider bedraagt dit iets meer dan 5400 € waarop hij zei dat dit net gestort was. Aangezien hij geen aanstalten maakte om er verder iets over uit te leggen vroeg ik hem de volgende dag wat de bedoeling was van het vakantiegeld waarop hij me tot op heden nog steeds niet heeft geantwoord. Ik heb ondertussen mijn spaarpotje (Nieuwjaar, verjaardagscentjes) uitgegeven aan een weekendje voor ons twee, heb tevens het voorschot voor de reis voor volgend jaar zelf betaald. Ik sprak hem er deze morgen op aan en vroeg waarom hij me niet antwoordde en hij vindt dat hij dit integraal op zijn spaarboek zou mogen plaatsen want dat het 'niet fair is dat hij geen spaargeld heeft en ik wel'.
Ik heb toen gezegd dat het mij niet eerlijk lijkt dat inkomsten volledig bij hem terechtkomen als spaargeld en ik ondertussen mijn spaargeld moet aanspreken om de algemene onkosten te bekostigen, dat ik dit profiteren vind. Daarop is de discussie geëscaleerd tot een ruzie en wend ik mij tot jullie om een mening te vragen zodat ik zeker weet of ik dit wel goed voorheb. Wij hebben van thuis uit geleerd dat je in een relatie 'plezier en pijn deelt'. Maw, dat de inkomsten en de uitgaven gedeeld worden. Ik had hem indertijd voorgesteld dat we bij de notaris een beschrijf zouden laten maken waarin, indien er iets met mij gebeurt, hij hier zou kunnen blijven wonen, ook dat heeft hij niet aanvaard.
Ik heb hem nogmaals proberen uitleggen dat het een inkomst betreft en indien hij die zelf houdt, ik daar toch de dupe van ben. Dat vakantiegeld een samenraapsel is van inkomsten voor de dagen die je in de loop van het jaar als verlof opneemt en niet uitbetaald wordt waardoor ik dan het tekort bijleg adv mijn inkomsten. Dit snapt hij niet.
Graag jullie mening
juridisch hebben jullie geen verplichtingen tegenover elkaar. De morele verplichtingen die jij normaal vindt, kunnen juridische gezien perfect niet gedeeld worden door je partner. Vinden jullie geen overeenstemming, dan kunnen jullie (juridisch gezien) enkel samenleven als de ene toegeeft aan de andere. Maw: als jij toestaat dat hij in je woning blijft wonen of dat hij toch meer stort.
Als zijn vakantiegeld 5400 euro (netto) zou zijn, moet hij wel al een brutoloon van ongeveer 3700 euro hebben/maand. Dat is redelijk hoog, maar niet onmogelijk.
De rest is dus een persoonlijke appreciatie die je moet doen: die 800 euro, is dat voor jou voldoende om ervoor te zorgen dat jij de reizen zelf moet betalen? Wij kunnen dat onmogelijk weten. Wie dagelijks naar de aldi of naar enkel naar traiteurs en verswinkels gaat, zal een verschillend bedrag daarvan overhouden.
Mij lijkt het logisch dat minstens alle lopende kosten, die geen vermogenswinst/behoud opleveren (dus wél EGW, internet, telefoon, ..., maar niet een lening of een belasting op woning) betaald worden door beide samen, in gelijke mate. Wat je dan vraagt als vergoeding voor de woonst (waar hij nooit iets van opbouwt!), is aan jullie uit te maken. Maar evengoed kan hij vinden dat hij voor zijn werk thuis niet door jou vergoed wordt en dat daardoor hij ook geen huur moet betalen omdat zijn klusjes thuis als huur tellen.
In hoeverre hij moet meebetalen voor de kosten van de kinderen en/of hij al genoeg bijdraagt aan de kost van de kinderen door ze gewoon te verdragen is weer iets dat voor jou en hem uit te maken is (voor alle duidelijkheid: voor mij zijn kinderen geen last, ik neem gewoon een extreme stelling in).
Als zijn vakantiegeld 5400 euro (netto) zou zijn, moet hij wel al een brutoloon van ongeveer 3700 euro hebben/maand. Dat is redelijk hoog, maar niet onmogelijk.
De rest is dus een persoonlijke appreciatie die je moet doen: die 800 euro, is dat voor jou voldoende om ervoor te zorgen dat jij de reizen zelf moet betalen? Wij kunnen dat onmogelijk weten. Wie dagelijks naar de aldi of naar enkel naar traiteurs en verswinkels gaat, zal een verschillend bedrag daarvan overhouden.
Mij lijkt het logisch dat minstens alle lopende kosten, die geen vermogenswinst/behoud opleveren (dus wél EGW, internet, telefoon, ..., maar niet een lening of een belasting op woning) betaald worden door beide samen, in gelijke mate. Wat je dan vraagt als vergoeding voor de woonst (waar hij nooit iets van opbouwt!), is aan jullie uit te maken. Maar evengoed kan hij vinden dat hij voor zijn werk thuis niet door jou vergoed wordt en dat daardoor hij ook geen huur moet betalen omdat zijn klusjes thuis als huur tellen.
In hoeverre hij moet meebetalen voor de kosten van de kinderen en/of hij al genoeg bijdraagt aan de kost van de kinderen door ze gewoon te verdragen is weer iets dat voor jou en hem uit te maken is (voor alle duidelijkheid: voor mij zijn kinderen geen last, ik neem gewoon een extreme stelling in).
Dankjewel voor je reactie. Inderdaad het brutoloon is zeer hoog (voor een arbeider), ikzelf ben voltijds huisvrouw (pensioen door invaliditeit) waardoor de taken thuis volledig op mij rusten, waar ik ook geen probleem mee heb. Net zomin als ik vind dat hij voor de woning en mijn kinderen zou moeten meebetalen.
Ik heb me misschien fout uitgedrukt, het ging er mij meer specifiek om of ik nu fout ben door te vinden dat vakantiegeld een inkomst is en daardoor gedeeld wordt zoals zijn en mijn inkomens en ik dit niet zie als een cadeau die integraal op zijn spaarboek verdwijnt terwijl ik de mijne moet aanspreken om de normale kosten die zoals vermeld geen vermogenswinst/behoud opleveren, te betalen...?
Ik vraag verder niets, het simpele principe volstaat voor mij dat binnen een normale relatie inkomsten en uitgaven worden gedeeld met uitzondering van de kosten voor de woning gezien die van mij is en de kinderen om dezelfde reden.
Ik heb me misschien fout uitgedrukt, het ging er mij meer specifiek om of ik nu fout ben door te vinden dat vakantiegeld een inkomst is en daardoor gedeeld wordt zoals zijn en mijn inkomens en ik dit niet zie als een cadeau die integraal op zijn spaarboek verdwijnt terwijl ik de mijne moet aanspreken om de normale kosten die zoals vermeld geen vermogenswinst/behoud opleveren, te betalen...?
Ik vraag verder niets, het simpele principe volstaat voor mij dat binnen een normale relatie inkomsten en uitgaven worden gedeeld met uitzondering van de kosten voor de woning gezien die van mij is en de kinderen om dezelfde reden.
vakantiegeld is juridisch zeker een inkomen, maar wat gedeeld moet worden in een feitelijke samenwoonst is juridisch simpel: niks. Mochten jullie een overeenkomst op papier hebben, dan bindt die overeenkomst jullie. Als hij belooft op papier dat zijn loon of inkomen gedeeld wordt, dan is dit bindend en zal hij dat moeten doen.
De morele kant van de zaak lijkt me ook in uw voordeel te staan volgens mijn bescheiden mening, maar wat moreel moet, daar heeft iedereen zijn smaak... en over smaken valt niet te twisten, ook niet op juridisch vlak.
De morele kant van de zaak lijkt me ook in uw voordeel te staan volgens mijn bescheiden mening, maar wat moreel moet, daar heeft iedereen zijn smaak... en over smaken valt niet te twisten, ook niet op juridisch vlak.
Gezien U het huishouden doet, vind ik wel dat U volledig gerechtigd bent hem een deel huishuur apart aan te rekenen. U kan dat geld dan aftrekken van uw kosten voor uw woning, en/of.... als vakantiegeld gebruiken.
Tenslotte heeft uw vriend het wel heel gemakkelijk om ergens te wonen, het natje en droogje te krijgen en dan zelfs geen huur moeten betalen (wel gemeenschappelijke kosten - of zit zijn huurbijdrage verrekend in die 1000/800 euro? want dat is dan wel héél goedkoop als men weet wat een simpel appartementje kost aan huurprijs).
Kortom, IMHO, zijn verlofgeld mag dan best wel als "van hem" beschouwd worden, maar trek dan de lijn door en beschouw uw eigendom ook als zijnde "van mij" en vraag huur voor het medegebruik.
Tenslotte heeft uw vriend het wel heel gemakkelijk om ergens te wonen, het natje en droogje te krijgen en dan zelfs geen huur moeten betalen (wel gemeenschappelijke kosten - of zit zijn huurbijdrage verrekend in die 1000/800 euro? want dat is dan wel héél goedkoop als men weet wat een simpel appartementje kost aan huurprijs).
Kortom, IMHO, zijn verlofgeld mag dan best wel als "van hem" beschouwd worden, maar trek dan de lijn door en beschouw uw eigendom ook als zijnde "van mij" en vraag huur voor het medegebruik.
-
sloeberken
- Berichten: 10285
- Locatie: Erpe Mere
Duidelijke afspraken en op papier, want op deze manier zal het nooit goedkomen.
Kennis is nog geen wijsheid, dit komt door de jaren.
Dankje voor alle reacties.
Het gaat mij er meer om zeker te zijn dat ik niet onredelijk ben dan om er 'munt uit te slaan'.
Die 800 € is nooit echt bepaald geweest, is er gewoon zo gekomen.
Ik bekijk het eerder zo: toen we elkaar leerden kennen had ie ook nooit over en dat met zo'n groot inkomen. Iedere mens moet toch huur/lening betalen, nutsvoorzieningen en andere alledaagse onkosten?!
Als ik mijn deel, zijnde inkomen en af en toe iets van m'n spaargeld (eigen keus), aanspreek voor ons allebei, dan vind ik het eerlijk gezegd niet meer dan normaal dat hij zijn inkomsten ook met mij deelt. Ik hoef zijn eventuele spaarcent niet, ik denk niet dat ik onredelijke overeenkomsten vraag.
Bijkomstig is ook dat ik elk jaar bij het ontvangen van dat vakantiegeld, altijd voorstel dat ie eerst bv belastingen apart houdt voor hem of er iets leuks mee koopt en daarna pas verlang dat het gedeeld wordt of er iets gezamenlijke mee gedaan wordt.
Ik stel gewoon de vraag om hem de kans te geven zelf met een mooi voorstel te komen maar ik krijg telkens verwijten te horen die, denk ik dan, eerder uit frustratie komen wegens het niet in staat zijn zelf financieel sterker te staan terwijl ik, 'als vrouw' dat wel lijk te kunnen...
Ik voel me toch een stuk zekerder nu en zal proberen met handen en voeten uit te leggen wat het verschil is tussen inkomsten en bezittingen, spaargeld, etc. Meer dan ik al voorgesteld heb kan ik jammer genoeg niet doen om hem te tonen dat dit enkel werkt als het van beide kanten goed zit.
Dankje allemaal voor jullie tijd en moeite.
Het gaat mij er meer om zeker te zijn dat ik niet onredelijk ben dan om er 'munt uit te slaan'.
Die 800 € is nooit echt bepaald geweest, is er gewoon zo gekomen.
Ik bekijk het eerder zo: toen we elkaar leerden kennen had ie ook nooit over en dat met zo'n groot inkomen. Iedere mens moet toch huur/lening betalen, nutsvoorzieningen en andere alledaagse onkosten?!
Als ik mijn deel, zijnde inkomen en af en toe iets van m'n spaargeld (eigen keus), aanspreek voor ons allebei, dan vind ik het eerlijk gezegd niet meer dan normaal dat hij zijn inkomsten ook met mij deelt. Ik hoef zijn eventuele spaarcent niet, ik denk niet dat ik onredelijke overeenkomsten vraag.
Bijkomstig is ook dat ik elk jaar bij het ontvangen van dat vakantiegeld, altijd voorstel dat ie eerst bv belastingen apart houdt voor hem of er iets leuks mee koopt en daarna pas verlang dat het gedeeld wordt of er iets gezamenlijke mee gedaan wordt.
Ik stel gewoon de vraag om hem de kans te geven zelf met een mooi voorstel te komen maar ik krijg telkens verwijten te horen die, denk ik dan, eerder uit frustratie komen wegens het niet in staat zijn zelf financieel sterker te staan terwijl ik, 'als vrouw' dat wel lijk te kunnen...
Ik voel me toch een stuk zekerder nu en zal proberen met handen en voeten uit te leggen wat het verschil is tussen inkomsten en bezittingen, spaargeld, etc. Meer dan ik al voorgesteld heb kan ik jammer genoeg niet doen om hem te tonen dat dit enkel werkt als het van beide kanten goed zit.
Dankje allemaal voor jullie tijd en moeite.
Dat hier als koppel zelfs maar discussies of ruzies over mogelijk zijn kan ik gewoon niet eens vatten.
Alsof het dan jouw schuld is dat hij in het verleden niet heeft gespaard?! En dat hij dan blijkbaar ook maar vindt dat jij daar nu voor hoort op te draaien (want zo is het in deze situatie wel), vind ik echt wel heel ver gaan.
Wij zijn ook feitelijk samenwonend en daar is op geen enkel ogenblik ook maar een gesprek of discussie over geweest.
Mijn vriend heeft 3 kinderen in co-ouderschap, ik heb er geen... Ik had alle meubels al van voor ik hem kende, hij had bijna niks meer (door omstandigheden)... Moet ik dan ook de ambetanterik gaan uithangen omdat zij met 4 verbruiken en ik alleen of omdat ik alle meubels heb meegepakt naar ons gemeenschappelijk huisje en hij bijna niks?
Komaan, dit gaat echt wel mijn petje te boven hoor!! je ziet mekaar graag en kiest ervoor samen een leven op te bouwen. Je gaat samenwonen (omdat je dat wil) en vormt daardoor toch samen een gezin. Wat maken verdere details dan nog uit?
Ik ben van mening dat van zodra je ervoor kiest samen een gezin te vormen, je ook samen alle kosten deelt. Onze inkomsten worden samengeteld en samen besteedt als gezin. Wij betalen allebei evenveel aan de normale kosten, de onvoorziene kosten, de bijzondere kosten, de kinderen (zijn kindjes zijn mijn kindjes), ...
Ik beheer thuis de financiën en loop meer met zijn bankkaart rond dan dat hij die zelf op zak heeft. Facturen en onkosten worden vanop onze beide rekeningen betaald, afhankelijk van wanneer wat binnenkomt en wie wanneer zijn voorschot/afrekening ontvangt (want dat verschilt sterk bij ons beiden).
De uitgaven van het vakantiegeld zijn al maanden op voorhand door ons besproken, net zoals we nu al weten wat we met de eindejaarspremie gaan doen. Dat is waarschijnlijk ook een beetje doordat er nog wel wat werk aan ons huisje is, maar toch...
Wat jij hier beschrijft zijn dingen die ik niet begrijp, maar dat zal zijn omdat ik zo helemaal niet in elkaar steek.
Alsof het dan jouw schuld is dat hij in het verleden niet heeft gespaard?! En dat hij dan blijkbaar ook maar vindt dat jij daar nu voor hoort op te draaien (want zo is het in deze situatie wel), vind ik echt wel heel ver gaan.
Wij zijn ook feitelijk samenwonend en daar is op geen enkel ogenblik ook maar een gesprek of discussie over geweest.
Mijn vriend heeft 3 kinderen in co-ouderschap, ik heb er geen... Ik had alle meubels al van voor ik hem kende, hij had bijna niks meer (door omstandigheden)... Moet ik dan ook de ambetanterik gaan uithangen omdat zij met 4 verbruiken en ik alleen of omdat ik alle meubels heb meegepakt naar ons gemeenschappelijk huisje en hij bijna niks?
Komaan, dit gaat echt wel mijn petje te boven hoor!! je ziet mekaar graag en kiest ervoor samen een leven op te bouwen. Je gaat samenwonen (omdat je dat wil) en vormt daardoor toch samen een gezin. Wat maken verdere details dan nog uit?
Ik ben van mening dat van zodra je ervoor kiest samen een gezin te vormen, je ook samen alle kosten deelt. Onze inkomsten worden samengeteld en samen besteedt als gezin. Wij betalen allebei evenveel aan de normale kosten, de onvoorziene kosten, de bijzondere kosten, de kinderen (zijn kindjes zijn mijn kindjes), ...
Ik beheer thuis de financiën en loop meer met zijn bankkaart rond dan dat hij die zelf op zak heeft. Facturen en onkosten worden vanop onze beide rekeningen betaald, afhankelijk van wanneer wat binnenkomt en wie wanneer zijn voorschot/afrekening ontvangt (want dat verschilt sterk bij ons beiden).
De uitgaven van het vakantiegeld zijn al maanden op voorhand door ons besproken, net zoals we nu al weten wat we met de eindejaarspremie gaan doen. Dat is waarschijnlijk ook een beetje doordat er nog wel wat werk aan ons huisje is, maar toch...
Wat jij hier beschrijft zijn dingen die ik niet begrijp, maar dat zal zijn omdat ik zo helemaal niet in elkaar steek.
(indien de topic verder actief blijft, ga ik die na verloop van tijd naar "praatcafé" verplaatsen omdat dit toch op zich een interessante discussie is, maar mss niet zo interessant meer voor de OP)De uitgaven van het vakantiegeld zijn al maanden op voorhand door ons besproken, net zoals we nu al weten wat we met de eindejaarspremie gaan doen. Dat is waarschijnlijk ook een beetje doordat er nog wel wat werk aan ons huisje is, maar toch...
Wat jij hier beschrijft zijn dingen die ik niet begrijp, maar dat zal zijn omdat ik zo helemaal niet in elkaar steek.
Ik denk dat de "ons" in je verhaal belangrijk is. Je man heeft blijkbaar een aandeel in de woning en voelt dat zo aan. Mogelijks voelt de man in de relatie van de topicopener zich al wat "ambetant" omdat hij geen spaargeld heeft en is het feit dat de vrouw met een eigendom zit waar hij ook mee het onderhoud van doet voor hem zwaar om te dragen. Neem daar nog bij dat hij blijkbaar een gat in de hand heeft (en altijd zo geleefd heeft, en dus moeilijk zijn gedrag aaanpast) en dan is er een probleem. Mogelijks denkt hij ook dat zijn vrouw mee profiteert van zijn gat in de hand (extreem stereotiep voorbeeld: dat hij alle kledij voor haar koopt, haar overlaadt met juwelen, haar etentjes trakteert, haar parfum aanschaft, ...). Misschien (en zeer waarschijnlijk) doet hij dit niet allemaal, maar kan het voor hem wel overkomen alsof hij haar genoeg trakteert "en dat ze voor de rest maar gerust moet laten". Of zijn die reisjes die de OP betaalt eigenlijk zaken waar hij niet zoveel zin in heeft, omdat het reisjes mét de kinderen zijn en voor hem dus geen vakantie naar zijn zin is. Of is het iemand "van den ouden stempel" en vind hij het al erg genoeg dat zijn vrouw, die niet werkt, ongeveer evenveel overhoudt als "de kostwinner in huis" en ziet hij het echt als een oneer dat hem dan ook nog geld gevraagd wordt.
Allemaal zaken die ik hier duidelijk niet wil insinueren naar de OP toe, maar de psyche van een mens is vreemd. Méér dan dat iemand geen geld wil geven, is van belang wat zijn drijfveer is. En dat is hier moeilijk te weten/in te schatten op basis van 1 kant van het verhaal. Los van het feit of dat andere verhaal al dan niet correct is, is de motivatie vooral correct.
Mogelijks kan bvb de OP haar man wél bereid zijn om veel te sparen én mee te dragen als hij ook maar 20% eigenaar van die woning zou kunnen worden. Omdat hij er dan een "nut" in ziet. Of als hij de kleuren van de woonkamer méé mag beslissen (iets wat ik als 50% eigenaar niet mag :p), of indien hij een mancave krijgt, ...
ik vind dat je altijd van 'ons' moet spreken binnen een relatie, zeker wanneer je samenwoont als gezin.
het zijn voor mij (en hem!) ook onze kinderen en niet de zijne. Alles is gewoon van ons, ook de centjes.
En dan gaat dat bij jou blijkbaar anders, hier heeft hij de kleuren van de woonkamer gekozen :p (al zag ik het liever toch wat feller)
het zijn voor mij (en hem!) ook onze kinderen en niet de zijne. Alles is gewoon van ons, ook de centjes.
En dan gaat dat bij jou blijkbaar anders, hier heeft hij de kleuren van de woonkamer gekozen :p (al zag ik het liever toch wat feller)
Voor alle duidelijkheid: ik ben "smaak-blind", ik weet dat van mezelf. Ik zou dus eigenlijk ook niet de kleuren willen meebeslissen :p. Een felgroen tuinhuis gecombineerd met bloedrode keukenkastjes en felgele vloer, is nu ook dat niet. Ik voel me ook niet verwant met de dingen die ik beschrijf als mogelijke gedachten van die man, mocht je daaraan twijfelen.