JuridischForum.be

Hallo,

De volgende vraag is voor mij nogal belangrijk. En ken de Belgische wetgeving niet omtrent dit onderwerp.

Ik ben nu ongeveer 7 maand zwanger. Mijn ex of eerder de pappa van de kleine, woont ongeveer 1,5 uur van mij vandaan.
Toen ik het nieuws bracht was er niet echt sprake van een relatie tussen ons. Het was kortom gewoon een ongelukje. Zijn reactie was natuurlijk abortus. Dat heb in met klem geweigerd. Nadien dacht ik, dat ik het beste hem even gerust te laten. Na aandringen, is m dan toch een paar keer meegeweest naar de gyno.

Zijn ouders of familie heb ik ook niet mogen ontmoeten.

Echter heeft hem nooit voorgesteld om mij financieel bij te staan. Of te helpen met als de kleine er is.

De volgende vraag.

Kan ik hem verplichten het kind te erkennen?

Wat als ik de kleine aangeef onder mijn naam bij de gemeente, en hij moet van de rechtbank het kind erkennen. Door DNA test. Blijft de kleine zijn leven lang mijn achternaam behouden of kan dat veranderd worden? Dmv het vonnis bijvoorbeeld.


En wat met de financiële kant

Ik heb tot nu toe alle babyspullen en dokters kosten zelf moeten betalen.
Omdat ik tot eind juni niet in orde ben met mijn Mutaliteit

En hoe word onderhoudsgeld eigenlijk berekend?

Bedankt alvast.

Wat wil u dat hij kind erkend en dus mede co-ouderschap heeft en dus recht heeft op 1/2 van de verblijfstijd ..dus een week om week regeling?
Gezagsco-ouderschap heeft hij zo wie zo.
Alimentatie moet maar betaald worden als de verblijfsregeling niet 50/50 is en een reëel verschil in inkomen.

Als u niet zegt en geen erkenning voor geboorte heeft het kind uw naam.
U hoeft het dus niet te laten erkennen.

Alles is uw keuze maar heeft zijn consequenties ...als hij nu al op abortus aandrong... heb ik mijn twijfels.

Ik wil juist wel dat hij zijn kind erkend. Hoe kan dit afdwingen dan. Moet ik nu al naar de advocaat stappen?

Dan is de eerste oplossing als hij het zelf wil samen voor de geboorte naar de gemeente gaan.
Met volgende site zal u dan wel iets zijn.
Indien nog vragen stel ze hier dan maar.
http://www.belgium.be/nl/familie/kinder ... erkenning/


http://jeugdrecht.be/?action=artikel_detail&artikel=317
http://www.juridischforum.be/forum/view ... 39#p420939
http://financien.belgium.be/nl/particul ... d/betaald/

http://justitie.belgium.be/nl/publicati ... erechtbank
http://www.alimentatie-online.be/
http://www.houvast.be/tekst127.shtml
http://www.minfin.fgov.be/portail2/nl/t ... rschap.htm
http://financien.belgium.be/nl/particul ... uderschap/

Kan ik hem verplichten na de geboorte zijn kind te erkennen?

Kan ik hem verplichten na de geboorte zijn kind te erkennen?

Indien hij het niet zelf wil erkennen kan U een proces aanspannen en via DNA testen bewijzen dat hij de vader is.

Oke bedankt voor je antwoord.

Maar zoals reeds geschreven als hij nu al niet bereid is om mee te werken ...gaat u voor de rechtbank een DNA test moeten vorderen mogelijk met een beroepsprocedures en betekenis vonnis /arrest...
Ook alimentatie vragen en bijzondere kosten maar zoals geschreven staat daar tegenover dat hij dan ook de wettelijke vader wordt met recht op 50/50 verblijfsregeling en zo wie zo co-gezagsouderschap o.a. over schoolkeuze - godsdienstkeuze maar ook over haarsnit en kledij is er inspraak enz enz.

U heeft maar 1 jaar de tijd daarvoor. Ook je kind beschikt over dat recht.

Als je wil dat de vader het kind erkend ben je best samen dit aan te geven bij de geboorte. Geef hem de kans en zeg dat het anders wel wat zal kosten.


Maak dat je het bewijs hebt dat je hem de kans gegeven hebt om zijn kind te erkennen. (Aangetekend)
Via de rechter zal het ook lukken . U zal redelijk wat kosten hebben. Een DNA test is duur. Voor beroep moet je geen schrik hebben . Kosten om het vonnis te laten betekenen.

Maar al die kosten zullen terugbetaald worden door de verliezer. Neem zeker ook een advocaat vader zal dan ook rechtsplegingsvergoeding betalen.

Artikel 7 Naam en nationaliteit
Het kind heeft bij de geboorte recht op een naam en een nationaliteit en om geregistreerd te
worden. Het kind heeft het recht zijn of haar ouders te kennen en door hen verzorgd te worden.

http://www.kinderrechten.nl/images/13/194.pdf

En dan begint de zever want de man is gedwongen en zal dan ook zijn rechten opeisen.

Opgelet ik wil helemaal niet zeggen dat u dat niet mag of kan doen alleen goed nadenken.

Ken per toeval nogal wat cases die daarna jaren van miserie voor de rechtbanken hebben opgeleverd. Niet naleven omgangsrechten en alimentatie enz enz ..

Doe wat een moeder hoort te doen. Volg de wet en je moeder hart.
Doe het in het belang van je kind.
Je woont niet in Pakistan. Daar en enkel daar zou je dat niet kunnen doen.
Als je alleen moet opdraaien voor de opvoeding van je kind maakt je kind een grote kans op armoede.
Stuur een geboortekaartje naar de grootouders en geef hen minstens de kans hun kleinkind te leren kennen en te aanvaarden. Ook al ben je te min voor hen.










Elke voorname biologische vader erkent het kind dat hij verwekt heeft.

Elke voorname vader erkent het boiologische vaderschap van de vader.

Elke voorname moeder laat haar kind door de biologische vader erkennen.

Een kind heeft recht op kennis van zijn of haar vader en recht op de juridische rechten hieraan verbonden.

In 2013 kennen we geen bastaards zonder rechten meer.

Bij de beoordeling van de vordering van een man om gemachtigd te worden een kind te erkennen, dient de rechter, bij wijze van marginale controle, de erkenning te toetsen aan het belang van het kind. Hierbij dient men voor ogen te houden dat de toekenning van een juridische staat aan een kind die correspondeert met de biologische afstammingsband, niet mag verward worden met de uitoefening van rechten die een af geleide zijn van de afstamming.

Bron

http://www.elfri.be/rechtspraak/het-rec ... n-een-kind

Chantika, uw betoog is mooi, maar Fransiscus bemerkingen mag je zeker niet uit het oog verliezen: de topic starter heeft inderdaad het recht om met alle middelen aan te tonen wie de biologische vader is, en hem te verplichten voor zijn kind op te draaien. Maar wil je hiermee het risico nemen dat die vader, die eigenlijk niet zat te wachten op een kind, lastig begint te doen en ook zijn rechten als biologische vader zal opeisen? Wenst de topic starter dat, in het slechtste geval, haar kind de helft van de tijd bij zijn vader zal verblijven?

Als de topic starter dit laatste niet wenst, en een rustig leven met haar kind wenst, zonder enige inmenging van de vader, dan moet ze bezinnen wat ze doet. Je kan de vader niet verplichten om zijn plichten na te komen, maar hem wel beletten gebruik te maken van zijn rechten. Een biologische vader verplichten om financieel op te draaien voor zijn kind, maar hem verder uit het leven van het kind bannen, kan niet. Een biologische vader verplichten om van zijn kind te houden, kan ook niet. Wat wel kan, is de biologische vader verplichten zijn verantwoordelijkheid als vader op te nemen, financiëel, en in praktijk door voor het kind te zorgen. Maar als dit laatste dik tegen zijn zin is... Als het goed uitdraait, betaalt hij braafjes en laat hij verder de topic starter met rust, maar zoals Fransiscus aangaf kan het ook helemaal fout uitdraaien, en eist de vader "waar voor zijn geld", al is het maar om de mama te pesten. Het dus aan de topic starter om te beslissen, maar ze moet weten dat een vader die je laat opdraaien voor zijn plichten, ook gebruik kan maken van zijn rechten.

Ik weet niet volgens welke wet de moeder het kind voor haar zelf mag houden. Maar de rechten van de moeder interesseren mij dan ook niet. Eerder haar plichten. Wat voor mij hier enkel van belang is zijn de rechten van dat kind. Het kind heeft het recht zijn of haar ouders te kennen en door hen verzorgd te worden. De moeder heeft volgens mij de plicht om voor het beste voor haar kind te kiezen. En niet te kiezen voor wat haar het beste uitkomt. Ik ken de financiële toestand van de vader en de moeder niet. Maar ik weet dat het veel geld kost om een kind op te voeden. De moeder moet daar ook maar eens over nadenken. Ik wil zeker niet dat ze met haar kind op de arm moet gaan bedelen. Blijkbaar is er nog geen onherstelbare breuk tussen de twee. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat de vader en moeder samen voor hun kind kunnen zorgen. Het gebeurd wel meer dat mensen nog niet klaar zijn voor een kind. Ook de grootouders van het kind moeten de kans krijgen het kind lief te hebben.

Moest Fransiscus zich in de plaats van het kind stellen zou hij kiezen voor een vader en moeder grootvader en grootmoeder of zou hij dan ook liever alleen een moeder hebben.

Chantika, het is hier wel de bedoeling om, als je iets adviseert aan mensen, ook de gevolgen ervan te schetsen indien deze belangrijk zijn. Vandaar de opmerking van Franciscus.

Hoewel ik je overigens perfect versta, zijn er geen wettelijke plichten zoals jij deze beschrijft. Als je toch wettelijk verplichtingen "uitvindt", is het dan belangrijk om aan te geven dat dit je morele overwegingen zijn. Dan weet de OP waar hijn zich MOET aan houden en waar mogelijks maatschappelijk rekening moet gehouden worden.

Er zijn overigens zeker genoeg redenen om een kind de eerste jaren van een andere partner af te schermen, afhankelijk van de situatie van de andere partner. Later kan je dan nog altijd het kind inlichten over wie de mama/papa is. Wij kunnen daar moeilijk over oordelen of dat terecht is om te wachten, maar om te stellen dat het beste voor het kind nog altijd 2 ouders is of dat je als alleenstaande ouder zeker moet bedelen, is zeker niet altijd waar.

Er is maar 1 jaar de tijd om de erkenning te regelen. Als er al redenen zouden zijn om het kind af te schermen van de vader, dat zou zeker zo zijn als hij de erkenning tegenwerkt. Dan is er nog altijd een rechtbank die daar rekening mee zal houden in het belang van het kind. Niet in het belang van vader,moeder of oma.
De rechten van het kind worden geschonden als de moeder geen stappen onderneemt om haar kind te laten erkennen.

Wat moet er met dat kind als moeder binnen 1 jaar werkloos zou worden? Blijvend ziek? Moet de nieuwe partner van mevrouw dan alle kosten betalen?

Dat kind heeft geen enkele kans. Geen enkele kans. Is het niet om zulke toestanden te vermeiden dat men ooit een het verdrag van de rechten van het kind ondertekend heeft?

Ik weet ook niet wat de nationaliteit van de moeder is. Maar als ze geen belg is zal het niet zeker zijn dat het kind de BE nationaliteit heeft.

Maar goed ik geef het op ts doet wat ze wil.

Ze kan ook kiezen voor.

BETEKENT HET DAN DAT ALS JE NIET ERKEND HEBT, JE OOK NIET HOEFT TE BETALEN VOOR HET ONDERHOUD VAN HET KIND?

Nee, want er bestaat een ‘vordering tot uitkering van levensonderhoud’, opvoeding en passende opleiding’. Voor deze onderhoudsvordering tegen de verwekker komen alleen die kinderen in aanmerking van wie de vaderlijke afstamming niet (meer) vaststaat. In beginsel kan enkel de persoon om wiens levensonderhoud het gaat de vordering instellen, dus het kind zelf. Maar omdat het kind meestal nog minderjarig is, en dus onbekwaam wordt geacht om zelf naar de rechtbank te stappen, zal het worden vertegenwoordigd door zijn wettelijke vertegenwoordiger, meestal zijn moeder.

De onderhoudsbijdrage moet binnen een termijn van drie jaar worden gevraagd bij de voorzitter van de Rechtbank van Eerste aanleg. In de regel is dit vanaf de geboorte, tenzij de man eerder al uit eigen beweging een bijdrage betaalde. Dan gaat de termijn in vanaf het ogenblik van het staken van de hulp.
Het Grondwettelijk Hof vindt die vervaltermijn van drie jaar een schendig van het gelijkheidsbeginsel. Rechtbanken kunnen hier sowieso rekening mee houden en ook ‘laattijdige’ vorderingen behandelen, of zij kunnen bij twijfel opnieuw een vraag stellen aan het Grondwettelijk Hof of die termijn van 3 jaar wel conform de Grondwet is.

De ‘biologische’ vader kan op die manier wel een onderhoudsplicht oplopen, maar heeft daartegenover geen recht op een omgangsregeling en evenmin een recht op ouderlijk gezag over je kind. Dat kan enkel als hij dan toch nog het kind erkent, wat bij verkrachting niet mogelijk is.

http://www.jeugdrecht.be/?action=artike ... artikel=30