Bezoekrecht opgeeist door grootouders

[Sniffers]

Graag had ik het volgende geweten. Situatie zit als volgt. Thuis altijd de assepoester geweest en mijn zuster zat op rozen. Zal zeer kort zijn, de band met mijn ouders is totaal ontwricht. Ruzie over partnerkeuze, bouwplannen, kinderwens, je noemt het maar op, ik heb het meegemaakt. Vroeger brachten we wanneer het moeilijk ging maar nog niet dramatisch onze dochter 2 keer in de week naar mijn ouders als opvang. Gaf ze af aan de deur want ik mocht zelf niet het ouderlijk huis betreden. De toegang werd me dus ontzegd. Bij de geboorte van onze zoon is alles geescaleerd omdat we het peterschap liever aan vrienden gaven dan aan mijn vader. Niet om te kwellen enkel uit persoonlijke overwegingen. Ze hebben nog nooit interesse getoond tegenover onze zoon(inmiddels 18 maand) en willen enkel onze dochter zien. Door de constante ruzie hebben we besloten om de dagen dat ze ging naar mijn ouders ook te zoeken voor opvang. Nu krijgen we een dagvaarding om onze dochter EN zoon om de twee weken een dag achter te laten bij mijn ouders. Gezien de verzuurde relatie gaan wij hiermee niet akkoord en vragen waar onze rechten zijn als ouders. Ik weet van het artikel waarbij de grootouders bezoekrecht hebben maar dat ging toch over een echtscheiding? Hoe kunnen we ons wapenen tegen het feit dat mijn ouders onze kinderen ontnemen en volstoppen met leugenachtige verhalen. Waarom onze zoon afgeven aan een voor hem onbekend iemand. Ze hadden geen interesse maar enkel door de procedure om onze dochter te zien laten ze nu blijkbaar wel interesse zien om hem op te eisen. Ze proberen gewoon ons gezin te ontwrichten, ons financieel aan de grond te zetten. Ik vertrouw het ook niet en zou mezelf iets aandoen moest ze iets uitsteken met mijn kinderen omdat ze volgens mij niet echt stabiel is. Wat zijn mijn rechten als ouder?

[roderidder]

Als je bovenaan rechts bij zoek "grootouders" ingeeft vind je beslist meer hierover.

De basis
Artikel 375bis burgerlijk wetboek

Code: Selecteer alles

Art. 375bis. <ingevoegd> De grootouders hebben het recht persoonlijk contact met het kind te onderhouden. Datzelfde recht kan aan ieder ander persoon worden toegekend, indien hij aantoont dat hij met het kind een bijzondere affectieve band heeft. Bij gebreke van een overeenkomst tussen de partijen, wordt over de uitoefening van dat recht in het belang van het kind op verzoek van de partijen of van de procureur des Konings beslist door de jeugdrechtbank.

Meestal wordt een dergelijk verzoek van de grootouders ingewilligd.
We kunnen ervan uitgaan dat als je eigen kind zelf kinderen krijgt dat je daar ook graag contact mee wil houden. Er zijn gevallen bekend waar de jeugdrechter het contact kleinkinderen-grootouder tijdelijk in een "halt- positie" heeft gezet


RR

[Sniffers]

HEt is nu toch maar al te zot dat ze met mijn geen contact willen maar wel het contact opeisen van mijn kinderen. Ik wil zeker al geen discriminatie tussen mijn twee kinderen. De ene mag en de andere niet of de interesse is er toch maar in 1 van de twee. Dit is toch zeker niet in het belang van het kind om in een vechtpositie te worden geplaats tussen ik en mijn ouders. Kan ik eisen dat dit in beschermde plaatsen gebeurd?

[roderidder]

Je kan zelfs eisen dat de jeugdrechter een indianendans doet voor julie. Eisen kan je dus zoveel je wil. Maar ik geloof niet in de meerwaarde van de bezoekruimtes in dit soort van conflictsituaties, tenzij de gevaarssituatie quote "... omdat ze volgens mij niet echt stabiel is"

Probleem is inderdaad dat de kinderen in een klem-criterium geraken wat zeker niet goed is.

Toch val ik in herhaling... Wat als uw kinderen later foert zeggen tegen U als het op het punt komt dat je je kleinkinderen wil zien?
* Men moet m.i. een visie steken in de beslissingen van de jeugdrechter om niet iedere ouder die met zijn ouder overhoop ligt zomaar op basis van de momentele wil het contact kleinkind-grootouder te ontzeggen. Op die basis zullen vele kleinkinderen de band met hun grootouders verliezen. Dit is maatschappelijk gezien geen goed signaal.


Men gaat er bijna altijd vanuit dat het minstens moet pogen het contact tot stand te brengen zodat de band kleinkinderen-grootouders niet doorgesneden wordt.

Wat ik mij afvraag:
Ben je niet bereid om via een vertrouwenspersoon (vb. een kennis, een familielid, ...) toch het contact te laten doorgaan? Dit kan de vicieuze cirkel waarbij escallatie van ongenoegens mogelijks een andere wending geven het werkt bovendien veel soepeler en heb je beide veel meer inspaak op heel het gebeuren.


RR

[sniper]

Men gaat er bijna altijd vanuit dat het minstens moet pogen het contact tot stand te brengen zodat de band kleinkinderen-grootouders niet doorgesneden wordt.

wat als er nooit een band was
mijn kinderen zijn nu 4.5 en 6
kunnen mijn ouders nu plots zeggen dat er een band is??

[roderidder]

Als de grootouders naar de jeugdrechter trekken voor een regeling dan zal de jeugdrechter dit normaal gezien in een één of andere vorm honoreren, tenzij bijzondere omstandigheden (die ik hier niet ga opnoemen, maar elkaar niet meer kunnen luchten is er niet bij)

Om te antwoorden op je vraag: Je ouders kunnen niet terrecht gaan beweren dat er een hechtingsband is.

RR

[Olé ola]

Ongeveer een jaar geleden heb ik hier ook een topic over geopend. En het was een gelijkaardige situatie. Schoonouders wilden mijn man en ik niet meer zien, maar ons kind wel.
Ze hebben geen bezoekrecht gekregen, hoor.
Vooral, omdat ze het ook zo tegen de jeugdrechter geformuleerd hebben.
Hét grote verschil was wel: zij hadden op het moment van hun eis géén band met onze zoon en ook nooit enige moeite gedaan om er een op te bouwen.