Discriminatie
Geplaatst: 11 apr 2019 13:32
MEERDERE onderwerpen zijn samengevoegd JurecaBE moderator
Beste Lezers, ik ben een man van 29 Lentes en ik denk juridische steun/begeleiding nodig te hebben.
ik heb van af een twee jarige leeftijd Epelepsie, daarnaast kampte ik alsook van jongs af met moeite om lijftijdsgenoten ten begrijpen, te kunnen volgen.
Op school resulteerde zich dat tot het feit dat ik mits beverigheid in het beroepsonderweis en in andere scholen echt hard moest mijn best doen om een gemiddelde score te behalen, alsook werd ik overal gepest.
mijn ouders waren bezig met hun zaak en wilden de problemen niet zien... ik zou maar meer moeite moeten doen maar dit kon ik niet.
Dokters minimaliseerde de zaken en schoven alles af op zogenaamde bijwerkingen van mij anti-epileptica medicijnen.
Dit heb ik dan ook jaren lang gelooft en toch wilde ik proberen bewijzen dat ik even veel als een ander kon...kon ik zelf mijn gebrek als kind en als volwassene ook lange tijd niet aanvaarden.
Op latere leeftijd werd mijn aanvalsfrequentie steeds stabieler en stabieler waarna ik ongeveer nog om de 3 jaar een aanval deed waarna medicijnen werden aangepast en dan zat ik in kettingverband terug zoon 3 jaar goed tot op een gegeven moment dat ik panikeerde omdat ik de epileptische symptomen lichtjes dacht te herkennen... dokters noemden dit een paniekaanval en om mij te kalmeren hebben ze op mijn vraag andere anti epileptica voorgeschreven waarna ik nu al een 6 tal jaar aanvalsvrij ben omdat men niet heeft gewacht tot een volgende aanval!
Intussen ben ik na een aantal jaren een jaar over te doen uit eindelijk via de leertijd aan een tuinbouwdiploma geraakt.
Nu Probleemstelling is nu dat ik nog steeds even gebrekkig functioneer
-ik ben nog steeds veel trager als anderen
-ik heb nog steeds meer rust nodig om mijn spieren te laten recupereren van zware inspanningen en om deze los te krijgen na een periode van rust
-mijn geheugen laat mij nog steeds heel veel in de steek
-ik heb nog steeds concentratiestoornissen en problemen met plannen/structuur behouden
Nu ik dacht vol ambitie een toekomst te hebben, ik vertrouwde in mijzelf maar ik geraakte niet aan een job.
ik werd begeleid door het sbs en ik vroeg om raad bij de huisarts waarna de diagnose Adhd aan het licht kwam in ik verwezen werd naar het ucbo denk ik.
Uiteindelijk kwam ik terecht bij het GtB Gespecialiseerde trajectbegeleiding maar deze beweerden niets voor mij te kunnen beteken zolang ik werd opgevolgd door het Sbs Uiteindelijk heeft er toen juridische ondersteuning nodig geweest want dit kwam maar niet in orde.
eens ik opgevolgd kon worden door het gtb werd dan uiteindelijk de Vop toegekent... ik dacht dat met deze premi al mijn problemen opgelost zouden zijn maar opnieuw overschatte ik mijzelf.
ik heb 1,5 jaar met veel problemen bij .....(wegenwerken) gewerkt en dat geng niet zonder problemen... dat bedrijf was zo groot dat men mij van ploeg naar ploeg kon schuiven zodat ik beeje kon doen waar ik goed in was maar de werkuren werden te zwaar en ik wilde alleen gaan wonen omdat ik niet overeen kwam met moeder haar vriend (papa was intussen al gestorven).
probleemstelling ik kreeg na 1.5 jaar nog steeds geev vast contract en ik kreeg een aanbod van een andere werkgever met vast contract op het ogenblik dat een teidelijk contract eindigde en hier ging ik op in.
ik kwam dus terecht in een kleine zelfstandige zaak (groenonderhoud) en in het begin ging dat goed.
het duurde niet lang of men bekon zwart werk te eisen en meer van mij te verwachten op manieren die juridische niet kunnen en waarbij mijn rechten werden geschonden.
ik woonde alleen en had dat aangegeven...men hield hier geen rekening mij dus wilde ik geen overuren meerdoen...begon ik mij te verzetten waarna ik opnieuw geplaagd werd met pesterijen.
ik verstopte mij achter het alleen wonen maar ik kon die arbeid gewoon echt ook niet aan.
uiteindelijk werd ik ontslagen maar dan begon de grootste miserie pas wand ik geraakte niet meer aan werk!
ik had dat redelijk rap door en ik panikeerde omdat ik niet uit mijn appartement gezet wilde worden dus ik vroeg al snel eigenhandig hulp bij de vdab en dus kwam ik opnieuw terecht bij het gtb.
de vop werd toegekend in 2013 waara ik mij 3 jaar heb uitgesloofd voor werkgevers zonder eigen sociaal leven.
3 jaar later dus ongeveer maart 2016 kwam ik dan opnieuw onder begeleiding van het gtb
nu zijn we dus 2019 en ik heb nog steeds geen job... het eenige welk veranderd is is dat ik intussen ook de diagnose autismespectrumstoornisen heb bekomen en dat er 1 uurtje om de 14 dagen of een half uur per week iemand van woonbegeleiding langs komt.
Hierbij wil ik dan ook de nadruk legen op de duur... iedereen beseft dat dit te weinig is en meer steun krijg ik niet!
Intussen heb ik nog steeds geen job en heb ik een dagvaarding van de huisbaas gekregen.
ik moet van €1000 per maand rondkomen en iedereen weet gewoon dat dan zonder sociaalwonen en andere vormen van steun gewoon niet lukt.
De vdab bevestigd dat ik in aanmerking zou komen voor een beschutte job maar men verwijst mij niet door en zelf bij een beschutte werkplaats solliciteren gaat niet... wa zotten boel is da... ik wil werken en zon sukkelaar ben ik nu ook niet... als ik aangepast werk heb dan moet werken mogelijk zijn maar ik geraak niet aan een job.
van in januarie al heeft de cm een fod aanvraag gepland..binnen een week moet ik naar die arts.... diensten werken appart maar ik den dat er een link is tussen het feit dat men mij geen job wil geven en de rede waarom mijn aanvraag nu al 4 maand duurt.
hoe dienst ondersteuningsplan dit bekeek was als volgt
3 dagen werken en de rest van het inkomstverlies opvangen met de inkomstvervangende en intigratietegemoetkoming..ik vind dit niet slecht maar ik heb beetje opzoekwerk gedaan en ik heb gelezen dat twee dagen eigen lijk al voldoende zou zijn dat de rest toch van de tegemoetkomingen zou worden maximaal afgetrokken... wat denk ik hier samen van... ik denk dat gewoon halftijds werken voor mijn nood aan structuur aan te vullen zonder mij te overbelasten de beste manier is maar bon wie ben ik ....verloren en werkloos
er is niets mis met screening enzo maar kunnen ze dat dan niet terwijl ze mij aan een job helpen...terweil ik werk heb... werk vinden zou toch eerste prioriteit moeten zijn en al de rest zou daar toch op voort moeten bouwen.... niemand heeft toch een glazen bol...dit is toch een vorm van discriminatie..... leg ke ne normalen mens uit dat ik niet mag werken!
voor prodeo kom ik niet in aanmerking omdat ik mijn domicile momenteel bij moeder heb staan en moeder heeft zware leningen dus die kan mij niet helpen met juridische bijstand te bekomen.
Heeft iemand hier Advies, Weet iemand hier raad???
Beste Lezers, ik ben een man van 29 Lentes en ik denk juridische steun/begeleiding nodig te hebben.
ik heb van af een twee jarige leeftijd Epelepsie, daarnaast kampte ik alsook van jongs af met moeite om lijftijdsgenoten ten begrijpen, te kunnen volgen.
Op school resulteerde zich dat tot het feit dat ik mits beverigheid in het beroepsonderweis en in andere scholen echt hard moest mijn best doen om een gemiddelde score te behalen, alsook werd ik overal gepest.
mijn ouders waren bezig met hun zaak en wilden de problemen niet zien... ik zou maar meer moeite moeten doen maar dit kon ik niet.
Dokters minimaliseerde de zaken en schoven alles af op zogenaamde bijwerkingen van mij anti-epileptica medicijnen.
Dit heb ik dan ook jaren lang gelooft en toch wilde ik proberen bewijzen dat ik even veel als een ander kon...kon ik zelf mijn gebrek als kind en als volwassene ook lange tijd niet aanvaarden.
Op latere leeftijd werd mijn aanvalsfrequentie steeds stabieler en stabieler waarna ik ongeveer nog om de 3 jaar een aanval deed waarna medicijnen werden aangepast en dan zat ik in kettingverband terug zoon 3 jaar goed tot op een gegeven moment dat ik panikeerde omdat ik de epileptische symptomen lichtjes dacht te herkennen... dokters noemden dit een paniekaanval en om mij te kalmeren hebben ze op mijn vraag andere anti epileptica voorgeschreven waarna ik nu al een 6 tal jaar aanvalsvrij ben omdat men niet heeft gewacht tot een volgende aanval!
Intussen ben ik na een aantal jaren een jaar over te doen uit eindelijk via de leertijd aan een tuinbouwdiploma geraakt.
Nu Probleemstelling is nu dat ik nog steeds even gebrekkig functioneer
-ik ben nog steeds veel trager als anderen
-ik heb nog steeds meer rust nodig om mijn spieren te laten recupereren van zware inspanningen en om deze los te krijgen na een periode van rust
-mijn geheugen laat mij nog steeds heel veel in de steek
-ik heb nog steeds concentratiestoornissen en problemen met plannen/structuur behouden
Nu ik dacht vol ambitie een toekomst te hebben, ik vertrouwde in mijzelf maar ik geraakte niet aan een job.
ik werd begeleid door het sbs en ik vroeg om raad bij de huisarts waarna de diagnose Adhd aan het licht kwam in ik verwezen werd naar het ucbo denk ik.
Uiteindelijk kwam ik terecht bij het GtB Gespecialiseerde trajectbegeleiding maar deze beweerden niets voor mij te kunnen beteken zolang ik werd opgevolgd door het Sbs Uiteindelijk heeft er toen juridische ondersteuning nodig geweest want dit kwam maar niet in orde.
eens ik opgevolgd kon worden door het gtb werd dan uiteindelijk de Vop toegekent... ik dacht dat met deze premi al mijn problemen opgelost zouden zijn maar opnieuw overschatte ik mijzelf.
ik heb 1,5 jaar met veel problemen bij .....(wegenwerken) gewerkt en dat geng niet zonder problemen... dat bedrijf was zo groot dat men mij van ploeg naar ploeg kon schuiven zodat ik beeje kon doen waar ik goed in was maar de werkuren werden te zwaar en ik wilde alleen gaan wonen omdat ik niet overeen kwam met moeder haar vriend (papa was intussen al gestorven).
probleemstelling ik kreeg na 1.5 jaar nog steeds geev vast contract en ik kreeg een aanbod van een andere werkgever met vast contract op het ogenblik dat een teidelijk contract eindigde en hier ging ik op in.
ik kwam dus terecht in een kleine zelfstandige zaak (groenonderhoud) en in het begin ging dat goed.
het duurde niet lang of men bekon zwart werk te eisen en meer van mij te verwachten op manieren die juridische niet kunnen en waarbij mijn rechten werden geschonden.
ik woonde alleen en had dat aangegeven...men hield hier geen rekening mij dus wilde ik geen overuren meerdoen...begon ik mij te verzetten waarna ik opnieuw geplaagd werd met pesterijen.
ik verstopte mij achter het alleen wonen maar ik kon die arbeid gewoon echt ook niet aan.
uiteindelijk werd ik ontslagen maar dan begon de grootste miserie pas wand ik geraakte niet meer aan werk!
ik had dat redelijk rap door en ik panikeerde omdat ik niet uit mijn appartement gezet wilde worden dus ik vroeg al snel eigenhandig hulp bij de vdab en dus kwam ik opnieuw terecht bij het gtb.
de vop werd toegekend in 2013 waara ik mij 3 jaar heb uitgesloofd voor werkgevers zonder eigen sociaal leven.
3 jaar later dus ongeveer maart 2016 kwam ik dan opnieuw onder begeleiding van het gtb
nu zijn we dus 2019 en ik heb nog steeds geen job... het eenige welk veranderd is is dat ik intussen ook de diagnose autismespectrumstoornisen heb bekomen en dat er 1 uurtje om de 14 dagen of een half uur per week iemand van woonbegeleiding langs komt.
Hierbij wil ik dan ook de nadruk legen op de duur... iedereen beseft dat dit te weinig is en meer steun krijg ik niet!
Intussen heb ik nog steeds geen job en heb ik een dagvaarding van de huisbaas gekregen.
ik moet van €1000 per maand rondkomen en iedereen weet gewoon dat dan zonder sociaalwonen en andere vormen van steun gewoon niet lukt.
De vdab bevestigd dat ik in aanmerking zou komen voor een beschutte job maar men verwijst mij niet door en zelf bij een beschutte werkplaats solliciteren gaat niet... wa zotten boel is da... ik wil werken en zon sukkelaar ben ik nu ook niet... als ik aangepast werk heb dan moet werken mogelijk zijn maar ik geraak niet aan een job.
van in januarie al heeft de cm een fod aanvraag gepland..binnen een week moet ik naar die arts.... diensten werken appart maar ik den dat er een link is tussen het feit dat men mij geen job wil geven en de rede waarom mijn aanvraag nu al 4 maand duurt.
hoe dienst ondersteuningsplan dit bekeek was als volgt
3 dagen werken en de rest van het inkomstverlies opvangen met de inkomstvervangende en intigratietegemoetkoming..ik vind dit niet slecht maar ik heb beetje opzoekwerk gedaan en ik heb gelezen dat twee dagen eigen lijk al voldoende zou zijn dat de rest toch van de tegemoetkomingen zou worden maximaal afgetrokken... wat denk ik hier samen van... ik denk dat gewoon halftijds werken voor mijn nood aan structuur aan te vullen zonder mij te overbelasten de beste manier is maar bon wie ben ik ....verloren en werkloos
er is niets mis met screening enzo maar kunnen ze dat dan niet terwijl ze mij aan een job helpen...terweil ik werk heb... werk vinden zou toch eerste prioriteit moeten zijn en al de rest zou daar toch op voort moeten bouwen.... niemand heeft toch een glazen bol...dit is toch een vorm van discriminatie..... leg ke ne normalen mens uit dat ik niet mag werken!
voor prodeo kom ik niet in aanmerking omdat ik mijn domicile momenteel bij moeder heb staan en moeder heeft zware leningen dus die kan mij niet helpen met juridische bijstand te bekomen.
Heeft iemand hier Advies, Weet iemand hier raad???