echtscheiding

[Yvette]

Er is dus wel veel wat mij belet om terug te gaan werken. Maar dat heb ik al eens ergens neergetypt.

Wat betreft die dienstencheques. Ik neem als voorbeeld een getrouwd stel, beiden specialisten in een ziekenhuis. Na een vijftal jaren wordt hun eerste kind geboren. De vrouw gaat part-time werken. Na de geboorte van hun tweede blijft ze part-time werken. Na het derde kind stopt ze met werken (in gezamelijk overleg natuurlijk, niet omdat ze te lui is) omdat haar man als specialist steeds langere dagen maakt en het bieden van een thuis aan hun kinderen belangrijker is dan nog meer geld op hun bankrekening.
Dan 10 jaar na de geboorte van hun eerste kind, wordt de man verliefd op iemand anders en hij verlaat zijn vrouw. Door zijn carriere wil hij geen co-ouderschap. De vrouw blijft gebroken achter met 3 kinderen onder de 10 jaar.
Nu is mijn vraag: denkt U dat deze vrouw nog als dokter kan gaan werken, gans alleen rekening moeten houdend met de opvoeding van haar kinderen? Vindt U dat ze dan maar ergens moet gaan poetsen zodat ze op tijd thuis is op woensdagmiddag? Vindt U niet dat als de wet 'financiele' zelfstandigheid vraagt van deze vrouw dat ze ook aan de man mag vragen om mee in te staan voor de opvoeding van de kinderen? (lees co-ouderschap)?

[Mariette]

denkt U dat deze vrouw nog als dokter kan gaan werken, gans alleen rekening moeten houdend met de opvoeding van haar kinderen?

In dit geval lijkt het me best mogelijk om een "nanny" aan te werven, waarbij beide ouders ieder voor de helft instaan voor het loon van die nanny.

Vindt U dat ze dan maar ergens moet gaan poetsen zodat ze op tijd thuis is op woensdagmiddag?

Ik vind niet dat poetsvrouw een minderwaardige job is als alternatief voor het openhouden van het handje bij het OCMW, daarbij gebruik makend van belastingsgeld van werkende personen.
Maar waarom kiest U vb. niet voor een part time job? Er zijn hopen mensen die hun kinderen naar de opvang moeten doen.
U kan vb. ook opteren om als bedrijfsarts of schoolarts, controle-arts ziekenkas of zoiets te gaan werken: leuke 9 to 5 uren.
Alleenstaande moeder van drie die reeds 10 jaar thuis is zal niet al teveel carrièremogelijkheden meer hebben. Jammer maar helaas.

Vindt U niet dat als de wet 'financiele' zelfstandigheid vraagt van deze vrouw dat ze ook aan de man mag vragen om mee in te staan voor de opvoeding van de kinderen? (lees co-ouderschap)?

150% akkoord.

In de situatie zoals U ze hier geschetst heeft lijkt het wel of de man totaal ontheven wordt van enige verantwoordelijkheid:

- hij pleegt overspel
- hij moet geen onderhoudsgeld betalen voor zijn vrouw
- hij kan zèlf "kiezen" of hij voor zijn eigen kinderen wil zorgen of niet.

Dit lijkt me een beetje teveel van het goede.

[Rebel-with-a-cause]

Vindt U niet dat als de wet 'financiele' zelfstandigheid vraagt van deze vrouw dat ze ook aan de man mag vragen om mee in te staan voor de opvoeding van de kinderen? (lees co-ouderschap)?

Natuurlijk moet de vader hier zijn verantwoordelijkheid opnemen en evenzeer instaan voor de opvoeding van zijn kinderen.
Als hij dit niet wil/kan omwille van zijn werkzaamheden, dan kan jij een gepaste financiële vergoeding verzoeken die dit compenseert.

[Yvette]

Vindt U niet dat als de wet 'financiele' zelfstandigheid vraagt van deze vrouw dat ze ook aan de man mag vragen om mee in te staan voor de opvoeding van de kinderen? (lees co-ouderschap)?

Natuurlijk moet de vader hier zijn verantwoordelijkheid opnemen en evenzeer instaan voor de opvoeding van zijn kinderen.
Als hij dit niet wil/kan omwille van zijn werkzaamheden, dan kan jij een gepaste financiële vergoeding verzoeken die dit compenseert.

Staat dit ergens in de nieuwe echtscheidingswet?

Als co-ouderschap nu eens verplicht was, dan zouden sommige vaders hun verantwoordelijkheid niet kunnen ontlopen. En vele andere vaders niet eindeloos en machteloos moeten vechten om hun eigen kinderen te kunnen zien.

[Yvette]

denkt U dat deze vrouw nog als dokter kan gaan werken, gans alleen rekening moeten houdend met de opvoeding van haar kinderen?

In dit geval lijkt het me best mogelijk om een "nanny" aan te werven, waarbij beide ouders ieder voor de helft instaan voor het loon van die nanny.

Misschien kunnen de kinderen gelijk op kostschool. Lijkt me financieel meer haalbaar dan een nanny voor deze vrouw. Bovendien kunnen beide ouders zich dan volledig op hun carriere gooien en zichzelf rijkelijk financieel bedruipen.

Vindt U dat ze dan maar ergens moet gaan poetsen zodat ze op tijd thuis is op woensdagmiddag?

Ik vind niet dat poetsvrouw een minderwaardige job is als alternatief voor het openhouden van het handje bij het OCMW, daarbij gebruik makend van belastingsgeld van werkende personen.
Maar waarom kiest U vb. niet voor een part time job? Er zijn hopen mensen die hun kinderen naar de opvang moeten doen.
U kan vb. ook opteren om als bedrijfsarts of schoolarts, controle-arts ziekenkas of zoiets te gaan werken: leuke 9 to 5 uren.
Alleenstaande moeder van drie die reeds 10 jaar thuis is zal niet al teveel carrièremogelijkheden meer hebben. Jammer maar helaas.

Als het ocmw de enige plaats is waar deze ex-huisvrouwen (ex-huismannen) eventueel terecht zouden kunnen, is het heel triestig gesteld met de Belgische sociale zekerheid. Let wel, in mijn voorbeeld werkte de vrouw voor haar huwelijk fulltime, na haar huwelijk nog 5 jaar fulltime en daarna nog enkele jaren parttime. Het gaat hier niet om iemand die al haar hele leven stempelt.

Vindt U niet dat als de wet 'financiele' zelfstandigheid vraagt van deze vrouw dat ze ook aan de man mag vragen om mee in te staan voor de opvoeding van de kinderen? (lees co-ouderschap)?

150% akkoord.

In de situatie zoals U ze hier geschetst heeft lijkt het wel of de man totaal ontheven wordt van enige verantwoordelijkheid:

- hij pleegt overspel
- hij moet geen onderhoudsgeld betalen voor zijn vrouw
- hij kan zèlf "kiezen" of hij voor zijn eigen kinderen wil zorgen of niet.

Dit lijkt me een beetje teveel van het goede.

Overspel is uit de nieuwe echtscheidingswet gehaald. Co-ouderschap is geen verplichting. Dus helaas voor sommige vrouwen is dit 'beetje teveel van het goede' gewoon de realiteit.

[Rebel-with-a-cause]

Vindt U niet dat als de wet 'financiele' zelfstandigheid vraagt van deze vrouw dat ze ook aan de man mag vragen om mee in te staan voor de opvoeding van de kinderen? (lees co-ouderschap)?

Natuurlijk moet de vader hier zijn verantwoordelijkheid opnemen en evenzeer instaan voor de opvoeding van zijn kinderen.
Als hij dit niet wil/kan omwille van zijn werkzaamheden, dan kan jij een gepaste financiële vergoeding verzoeken die dit compenseert.

Staat dit ergens in de nieuwe echtscheidingswet?

Als co-ouderschap nu eens verplicht was, dan zouden sommige vaders hun verantwoordelijkheid niet kunnen ontlopen. En vele andere vaders niet eindeloos en machteloos moeten vechten om hun eigen kinderen te kunnen zien.

Dit wetsartikel is toch heel duidelijk:
Art. 203 § 1. B.W. De ouders dienen naar evenredigheid van hun middelen te zorgen voor de huisvesting, het levensonderhoud, het toezicht, de opvoeding en de opleiding van hun kinderen.

Als de ene ouder daarin tekort schiet, dan kan je compensatie verzoeken.

[Mariette]

Zoals ik reeds ergens vermeldde: het probleem hierbij is dat er geen rekening gehouden wordt met de uren van de "huishoudster/nanny": weze het voor het babysit gedeelte, weze het voor het oploopgedeelte, weze het voor het winkelwagen gedeelte, kook, was en plas. Of zit dat "loon" vervat in het onderhoudsgeld van de kinderen?