Begin april 2020 verhuisde ik naar mijn nieuw, supergezellig 'huur'-appartement.
En al vrij snel mocht ik kennis maken met de 'tropische' temperatuur binnen in huis. De zomermaanden van het eerste contractjaar heb ik gewoon laten passeren maar tegen de volgende zomer zorgde ik dat al de ramen een warmtewerende folie kregen en verduisterende overgordijnen.
Jammer genoeg moest ik vaststellen dat ook dit de warmte niet kon tegenhouden.
Einde januari 2022 nam ik contact op met mijn huisbaas om samen met hem naar een effectieve oplossing te zoeken. Meer nog, ik stelde hem voor dat ik zelfs bereid was om een deel van de kosten voor mijn rekening te nemen. Tot vandaag stuurde ik meerdere mails, tevergeefs. Veel meer dan loze beloftes kreeg ik niet.
Niet geheel onbelangrijk; de huur werd steeds correct betaald.
De temperatuur in huis is al meer dan 30 dagen niet onder de 27 graden geweest.
Depressief word ik er van! Als alleenstaande alle dagen moeten gaan werken om te kunnen (over-)leven en al de vaste kosten te betalen om dan in uw eigen woning continu nat in het zweet te staan. Voor een degelijke nachtrust moet ik op logement gaan. Vers brood is in minder dan 2 dagen volledig beschimmeld en aardappelen en ajuinen liggen gewoon te rotten in de kast.
Sociale activiteiten kunnen budgetair gezien maar af en toe buitenhuis, daar nam ik lang geleden al vrede mee. Dat familie en vrienden niet gezellig op bezoek komen bij mij zorgt ervoor dat ik zelfs heel regelmatig in m'n eentje in de zetel zit te huilen.
Wie weet raad?