JuridischForum.be

Situatie op school:
De kinderen mogen ruilkaarten, panini, ... meedoen naar school.
Eén van de jongens had dus ruilkaarten mee en heeft die ook geruild voor andere kaarten.
Maar volgens zijn ouders mocht hij van thuis uit die kaarten niet meenemen naar school en al zeker niet ruilen. Hij zou dan ook een kaart geruild hebben die iets meer waard is dan een gewone kaart.
De vader is daarom naar de ouders van die andere jongen geweest om die kaart terug te vragen. Maar die jongen had die kaart reeds doorgeruild met met iemand anders maar hij weet niet meer met wie hij die specifieke kaart geruild heeft. De vader vraagt nu dat die ouders van die jongen de kaart terugbetalen. Maar die ouders weigeren natuurlijk. (ik heb geen idee over welk bedrag het gaat)
Hoe kan men hieruit geraken? Is hier nog iets aan te doen?

Ter info: wij en onze kinderen zijn hierin niet betrokken. Ze gaan enkel naar dezelfde school.

Dit lijkt mij de kans om een educatief moment over kopen/ruilen/bezit in de school te houden.

Dit lijkt mij de kans om een educatief moment over kopen/ruilen/bezit in de school te houden.

Voor veel kinderen gaat het hier gewoon om "prentjes" ruilen.

Dit lijkt mij de kans om een educatief moment over kopen/ruilen/bezit in de school te houden.

Voor veel kinderen gaat het hier gewoon om "prentjes" ruilen.

Inderdaad, maar dat kan een ideaal opstapje zijn naar handel in de echte wereld.

Maar goed, om op uw vraag te antwoorden. Vader 1 gaat aanvoeren dat zijn kind niet bekwaam of niet gerechtigd was om de ruil uit te voeren. Vader 2 gaat verklaren dat een ruil definitief was. Indien ze er niet uitkomen gaat vader 1 moeten dagvaarden en dan is het aan de vrederechter om te beslissen. Leeftijd van de kinderen zal hier zeker een rol spelen.

Vader of moeder 1 hadden dan maar de boekentas van hun kind moeten controleren bij het buitengaan. Gebrek aan toezicht zou ik schrijven.
Hoe komen die ouders trouwens aan de privé adresgegevens van ouders nr 2?
Met de GDPR .....????

Moest die kaart echt zoveel waard zijn, dan zou ik als ouder die veilig hebben opgeborgen.
Heb hier ook corgi auto's en eerste drukken van Suske en Wiske, geen haar op mijn hoofd dat ik er maar aan zou denken dat de (klein)kinderen daar mee spelen, laat staan naar school nemen.

Vader of moeder 1 hadden dan maar de boekentas van hun kind moeten controleren bij het buitengaan. Gebrek aan toezicht zou ik schrijven.
Hoe komen die ouders trouwens aan de privé adresgegevens van ouders nr 2?
Met de GDPR .....????

Dat de ouders moeten weten wat hun kinderen meenemen naar school is ook wel een beetje mijn mening. Maar veel ouders hebben tegenwoordig geen/weinig tijd waarschijnlijk om de boekentas van de kinderen te controleren.

Wat betreft de GDPR,
Van veel kinderen weten wij ook waar ze wonen. Veel GDPR kan hier dan niet aan te pas denk ik.

Moest die kaart echt zoveel waard zijn, dan zou ik als ouder die veilig hebben opgeborgen.
Heb hier ook corgi auto's en eerste drukken van Suske en Wiske, geen haar op mijn hoofd dat ik er maar aan zou denken dat de (klein)kinderen daar mee spelen, laat staan naar school nemen.

Terechte opmerking. Ook van de andere collega's.

Vader wist van die ruilactie op school. Oudercontrole ? En hoe oud is die jongen ?
Bovendien hoe gaat die vader bewijzen dat het prentje effectief van hen was ?
Wat gaat er gebeuren met de verstandhouding op school ?

Moest die kaart echt zoveel waard zijn, dan zou ik als ouder die veilig hebben opgeborgen.
Heb hier ook corgi auto's en eerste drukken van Suske en Wiske, geen haar op mijn hoofd dat ik er maar aan zou denken dat de (klein)kinderen daar mee spelen, laat staan naar school nemen.

Terechte opmerking. Ook van de andere collega's.

Vader wist van die ruilactie op school. Oudercontrole ? En hoe oud is die jongen ?
Bovendien hoe gaat die vader bewijzen dat het prentje effectief van hun was ?
Wat gaat er gebeuren met de verstandhouding op school ?

Het gaat hier over lagere schoolkinderen. Dus tussen de 6 en 12jaar. Hoe oude kinderen in deze situatie zijn weet ik niet.
Geen idee of de vader wist van de ruilactie. Dat is met periodes. De ene keer zijn het kaarten, dan weer panini stickers, dan stickys van de Lidl,...
Het ruilen gebeurt blijkbaar gewoon op de speelplaats. Dus zal er gewoon toezicht zijn op de speelplaats van één van de leerkrachten. Maar ik veronderstel dat deze zicht ook niet met het ruilen gaat bemoeien.

Kosten VR zullen zelf al hoger zijn dan waarde van zo'n niet - puntgave kaart.

Moest die kaart echt zoveel waard zijn, dan zou ik als ouder die veilig hebben opgeborgen.
Heb hier ook corgi auto's en eerste drukken van Suske en Wiske, geen haar op mijn hoofd dat ik er maar aan zou denken dat de (klein)kinderen daar mee spelen, laat staan naar school nemen.

Terechte opmerking. Ook van de andere collega's.

Vader wist van die ruilactie op school. Oudercontrole ? En hoe oud is die jongen ?
Bovendien hoe gaat die vader bewijzen dat het prentje effectief van hun was ?
Wat gaat er gebeuren met de verstandhouding op school ?

Het gaat hier over lagere schoolkinderen. Dus tussen de 6 en 12jaar. Hoe oude kinderen in deze situatie zijn weet ik niet.
Geen idee of de vader wist van de ruilactie. Dat is met periodes. De ene keer zijn het kaarten, dan weer panini stickers, dan stickys van de Lidl,...
Het ruilen gebeurt blijkbaar gewoon op de speelplaats. Dus zal er gewoon toezicht zijn op de speelplaats van één van de leerkrachten. Maar ik veronderstel dat deze zicht ook niet met het ruilen gaat bemoeien.

In uw topic staat dat de ouders niet wilden dat de jongen de kaarten mee naar school zou nemen en zeker niet ruilen. Gezien de ouderdom : ouderlijk toezicht toch gewenst.

Men kan niet van de leerkrachten verwachten dat ze bij elke ruil gaan controleren op een toestemmingsbriefje van de ouders. Ik ga akkoord met de bemerkingen hierboven dat de vader nalatig is geweest.

In uw topic staat dat de ouders niet wilden dat de jongen de kaarten mee naar school zou nemen en zeker niet ruilen. Gezien de ouderdom : ouderlijk toezicht toch gewenst.

Of die ouders het al dan niet wisten weet ik niet.
Achteraf zeggen ze in ieder geval dat hij ze niet mocht meenemen. Wat die ouders tegen hun kinderen zeggen weet ik uiteraard niet.
En inderdaad: ouderlijk toezicht is altijd gewenst.

Bij een sticker-spaaractie van een tijd geleden van een winkel werden deze ook geruild op school.
Onze kinderen hebben daar niet aan meegedaan. Ik ben toen wel met hen naar een ruilnamiddag in de lokale jeugdbeweging geweest. Dan zag ik wat er werd geruild. Niet dat die stickers iets waard zijn, maar gewoon kwestie dat er geen ruzie ontstaat door het ruilen.

Even terzijde over dat toezicht: leerkrachten zijn wettelijk verplicht de fysieke en psychische veiligheid en integriteit van de leerlingen en hun schooluitrusting te bewaken. Dus dat er geen brillen sneuvelen of boekentassen over de muur worden gegooid. Maar dure (onnodige) spulletjes, neen, dat niet. Het zou wat worden...

Stel even dat de vader gelijk zou hebben en de kaart betaald zou moeten worden. Aan welke prijs? Waarschijnlijk heeft men ergens op internet de prijs gevonden voor een "mint condition". De waarde die daarvan nog overschiet is verwaarloosbaar als die kaart niet onmiddellijk beschermend verpakt wordt, los in een jaszak heeft gezeten, bepoteld werd door 25 enthousiaste handjes, ... En hoogst waarschijnlijk heeft ze ook nooit een officiële grading gekregen.