maar laten we wel wezen...
Hoe dikwijls worden dames die zich verweren bij nacht en ontij later ook nog eens vervolgd door de aanvallers, en wordt de "wettelijke zelfverdediging" in vraag gesteld?
Bij de practische toepassing van die hele juridische omschrijving, voorwaarden en definities ten spijt waar "wettelijke zelfverdediging" moet aan voldoen om niet als een bruut fysiek machtsvertoon van wilde vrouwen te worden veroordeeld (ik wil het nog zien gebeuren, maar soit

redeneer ik als toch volgt:
als het me zou overkomen dat een menspersoon ondanks mijn herhaalde meldingen me niet dichter meer te benaderen, zich toch verder binnen mijn fysieke perimeter (van 1 meter) blijft begeven en zaken eist die ik hem niet verplicht ben te geven of toe te staan, dan zal ik pijn veroorzaken aan deze snoodaard teneinde deze situatie te stoppen. En heb ik de familiejuwelen schade toegebracht zelfs VOORDAT de mens mij "gevaarlijk en levensbedreigend" bejegende?
Dan verklaar ik als volgt: O maar ik heb geen zelfverdediging noch geweld willen gebruiken, ik ben op de loop willen slaan en voorover gestruikeld en mij recht willen houden aan een houvast... precies nu net... ja daar
