In sé volg ik je zeker en vast, Gebruiker21, echter wel in de hoop dat je mensen niet onmiddellijk afschiet als zij hun IQ wél kennen. Als leerkracht kan ik ze er vaak al uitpikken, die jongens en meisjes waarvan het IQ bovengemiddeld is, maar die gaandeweg al hun enthousiasme om later 'hun werk op een briljante manier te doen, het verschil te maken' zijn verloren. Nog voor die jongens en meisjes aan hun diploma van het middelbaar geraken, is de vlam er vaak al uit. Tegenwoordig bestaan er gelukkig heel wat mooie initiatieven zoals verbreding en kangoeroeklassen enz. om ook zulke leerlingen blijvend te boeien zodat ze effectief later hun ding zullen gaan doen. Addertje onder het gras: de meeste scholen willen toch wel echt nog dat papiertje met dat getalletje erop zien verschijnen alvorens ze iets op dat vlak zullen ondernemen. Ook dat begint te veranderen, maar doorgedrongen is het zeker nog niet overal. In die gevallen vind ik het weten van je IQ dan ook niet een teken van hokjesdenken, maar wel van opkomen voor jezelf en een goed idee om je motivatie hoog te houden. Mijn kinderen gaan geweldig graag naar school, en dat heeft zeer veel te maken met de uitdagende dingen die ze daar mogen doen. Ik ben daar heel blij mee, want ik zie zelf dagelijks in mijn klassen waartoe een gebrek aan motivatie kan leiden.
M.a.w. je IQ kennen is 1, lid zijn van Mensa is een ander.