#18 , 24 apr 2014 19:31
De fout van de OI is discriminatie wegens ziekte, het langs zich neerleggen van decreten en zelfs interne regels, alsook het halsstarrig weigeren het dossier door te nemen al zit het op het hoogste niveau binnen de OI en dit gebrek aan feitenkennis maakt dat men zelf nog steeds niet doorheeft wat er mis is...
Netto-effect is dat de OI mijn afstuderen met maar liefst (zit u?) 6 jaar aan het vertragen is en de teller is nog niet gestopt momenteel!!
Al mijn OPO's zijn afgelegd en hierop ben ik geslaagd...
In eerste instantie heb ik mijn eerste masterdiploma daardoor niet (een stage die op hun vraag werd opgesplitst over twee jaren werd afgekeurd en dus gebuisd. De stagebegeleiders weten van niet. De feedback mag ik al 5 jaar niet inkijken... Me voor de examencommissie roepen is niet gebeurd, rekening houden met de bijzondere omstandigheden is toen ook niet gebeurd (ik moest een operatie ondergaan en kwam te weten dat ik blijvend verlies van bepaalde functies zou hebben... De diagnose was immers al tien (10!!) jaar aanwezig ... Kortom al mijn rechten werden met de voeten getreden. Ik werd niet uitgenodigd op interne beroepsprocedures, toen ik hen hierop attent maakte vond men het normaal mij doodleuk te vermelden dat de interne beroepsprocedure alsook de externe helaas afgesloten was, ...
Alle figuren van betekenis binnen de KUL hebben zich al over mijn dossier gebogen en allen roepen om ter hardst dat de OI geen fouten zou hebben gemaakt. Daarbij storen ze zich zoals gesteld echter niet aan enige dossierkennis.
Ten tweede kan ik een tweede masteropleiding die ik reeds aanving (alles zag er immers naar uit dat alles zeer vlot zou verlopen want toen ik gezond was vloog ik door mijn studies heen- veel sneller dan menig medestudent) niet afmaken die ik al half heb afgelegd. Men maakt er daar immers een punt van dat ik mijn eerste masterdiploma niet heb en dit een toelatingsvoorwaarde is. Niet op papier uiteraard, ik moest maar eens naar de raad gaan en argumenteren ...
De OI speelt het bijzonder slim en smerig. Een wolf in schaapskleren zou zogenaamd voor me bemiddelen (zeer hoog persoon binnen de OI) maar al zijn bemiddelingspogingen draaien zogenaamd op niets uit ... Geen enkele van de resultaten van die bemiddelingspogingen (beslissingen) worden op papier gezet zodat ik geen kans heb om beroep aan te tekenen en mijn rechten me afhandig worden gemaakt, naar goede gewoonte van de OI waar je rechten overigens sowieso niet gelden en als je ermee schermt je de repliek "ga dan rechten studeren" krijgt. Iets wat ik overigens beter had gedaan. Ik zou inmiddels zijn afgestudeerd ...
Die "wolf in schaapskleren" is trouwens tegelijk interne beroepsinstantie. Er moet geen tekening bij gemaakt worden dat hij mijn beroepen dus uiteraard afkeurt en ook aangeeft dat ieder beroep van mij dat slaagt en dat zal worden vernietigd door de raad, door hem gewoon weer zal leiden tot dezelfde beslissing (maar anders onderbouwt - en geloof men vrij: men is bijzonder creatief om dingen te verzinnen...).
De reden dat ik het hier publiekelijk neerschrijf - wetende dat dit me voor heel veel mensen herkenbaar maakt, alsook de OI zelf moest ze hier op de één of andere manier lezen, is niet zomaar natuurlijk. Mijn pijlen zijn op, ik ben de wanhoop nabij en momenteel in staat tot alles om te krijgen waar ik recht op heb.
Voor goedbedoeld advies:
De studentenraad is gecontacteerd, de kring is gecontacteerd, diensten als ombuds (grootste farçe ooit!!), studietrajectbegeleiding, begeleidster van personen met een functiebeperking, decanaat (nooit antwoord van gekregen), mensen van de kring, sociale dienst, ... en uiteindelijk het rectoraat zijn allemaal op de hoogte... verder ook het CGKR, het kabinet onderwijs, ...
Het rectoraat poogt natuurlijk me te dwingen een nieuwe stage af te leggen, maar stelt steeds vreemder wordende voorwaarden en weigert iets op papier te zetten, waarmee ze voorkomt dat de raad er zich tegen kan uitspreken.
Hun nieuwste verzinsel vanop een ander niveau (de univ fungeert hier duidelijk een beschutte werkplaats) is dat ik de stage drie maal zou afgelegd (???) en op basis daarvan ben ik voor vijf jaar geblokkeerd...
Ik mag dus een OPO niet afleggen, wat ik al heb afgelegd. Eénmaal wel te verstaan, gesplitst over twee jaar. Dat was hun voorstel...
Een goede advocaat kan ik uiteraard niet betalen. Dat weet de OI zeer goed ...
Inmiddels heb ik al vier beroepen ingesteld tegen de OI. Eigenlijk vijf. Eén is verdwenen ... Gone, weg, foetsie. Twee heb ik er gewonnen. De overige twee zijn onontvankelijk verklaard. Daar ik nu werk en vaak miserie heb daar ik in erbarmelijke omstandigheden leef en me de meest marginale dingen niet kan veroorloven (ik werk om putten te vullen voor alle duidelijkheid want ik heb mijn studies zelf moeten betalen, alsook mijn medische kosten, dit zonder hulp van de overheid of dergelijke ...) is het niet makkelijk. Als je fiets dan gestolen blijkt en je geen printer hebt en dus moet rennen naar de printshop en de post naar je werk om het aangetekend te versturen, en volledig afgestompt bent door je repetitieve job, kan het gebeuren dat je de boel vergeet te tekenen. Dat is mij dus overkomen en zodoende is het onontvankelijk.
Ik ben nu volledig ten einde raad. Ik moet werken maar de hele zaak maakt me natuurlijk kierewiet en zo depressief als iets. Dat dit kan in België begrijp ik niet. We zijn hier niet in een derdewereldland waar fraude, wanbeheer, corruptie, incompetentie, ... tot de orde van de dag behoren en waar mensen willekeurig uit het systeem worden geknockt en voor dood achtergelaten. Maar dat gebeurt hier dus wel... Met dank aan de mensen van de OI ...