#5 , 25 nov 2014 22:03
Sloeberken,
Foragebruikers,
Schuldenaars,
Ik had een minnelijke aanzuivering lopende over tien jaar, deze zal kortelings, na iets langer dan zeven jaar, kunnen afgesloten worden.
Alles is verlopen zoals het moest, in se heeft mijn bemiddelaar alles gedaan hoe het moest, maar... een vorm van communicatie tussen mij als schuldenaar is er nooit geweest. Bij de start van de procedure heb ik de advocaat twee maal ontmoet, sindsdien geen fysiek contact meer gehad. Mails werden nooit beantwoord, in die zeven jaar heb ik misschien twee antwoorden op mijn vragen gekregen. Omdat het nooit beantwoorden van mijn vragen zoveel op mijn gemoed en gezondheid woog heb ik zelfs het OCMW ingeschakeld en hulp gevraagd onder de vorm van budgetbegeleiding, mijn maatschappelijk assistente moest dan het contact verzorgen met mijn schuldbemiddelaar, jammer genoeg is zij daar ook nooit in geslaagd wat voor haar ook een grote frustratie was. Dat is mijn enige kritiek!
Het einde is in zicht, die gedachte overheerst nu alles!
Groeten en volhouden aan degene die er nog door moeten en proficiat aan degene die dit stuk van hun leven hebben kunnen afsluiten.
Ik ben in ieder geval een levensles wijzer! Niet mijn schuldbemiddelaar, maar ikzelf als schuldenaar heb in de tijd voor de problemen gezorgd en ik heb mijn verantwoordelijkheid genomen. Wij, als schuldenaars mogen nooit vergeten dat we, ondanks verschillende omstandigheden, de problemen waar we in verzeild zijn geraakt toch aan ons zelf te danken hebben.
Als slot ben ik de maatschappij en de politieke klasse toch dankbaar dat er zo iets bestaat als CSR.
Kind regards
Amateur filosoof en kluizenaar