Re: Tijd voor financiële veranderingen! Goede raad nodig...
Trouwens, los van de morele redenen om dergelijke financiële structuur op te zetten kan het voor TS ook wel belangrijk zijn naar erfrecht toe (ik meen te lezen niet getrouwd, geen kinderwens...)
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Ja, o.a. hier tussen mij en m'n echtgenote wordt proportioneel bijgedragen. Maar ik ben het deels oneens met de posters die niet akkoord gaan met een vrij zakelijke benadering. Bekijk de statistieken over echtscheidingen en stukgelopen relaties eens. Of all places denk ik dat ik hier niet moet beargumenteren dat rationeel praten over geld en verdeling nadat de relatie stukgelopen is, niet evident is. Het is mogelijk (imho) om die dingen zakelijk maar met respect en op een correcte manier te benaderen.
Mijn echtgenote en ik zijn gehuwd onder scheiding van goederen, bezitten elk een eigen huis. Tot voor een paar jaar heb ik omwille van mijn job in het buitenland gezeten, op een plek waar zij gewoonweg wettelijk niet bezoldigd mocht werken. Gelukkig was mijn inkomen toen een heel stuk hoger dan nu en ik betaalde haar een 'loon' uit dat naar Belgische normen marktconform zou geweest zijn. Je kan nooit alles compenseren (carriëremogelijkheden, pensioenrechten...) maar dat is tenminste al iets. Het huishouden betaalde ik volledig uit mijn inkomsten. Vond ik niet meer dan normaal, vanuit haar perspectief en gelet op het huwelijksvermogensstelsel was het risico anders waanzinnig hoog.
Nu zijn we terug in België, mijn vet expat-inkomen is de weg van de Griekse economie opgegaan en we werken beiden fulltime, hebben ongeveer hetzelfde inkomen (op 300 na ofzo) en dragen proportioneel bij in de kosten van de huwelijksgemeenschap, werkt perfect. Alleen voor de belastingaangifte doen we gewoon alles in twee, te veel werk om alles uit te pluizen en toe te wijzen. Communicatie en uzelf eens in de schoenen van de andere plaatsen is de sleutel.
Mijn echtgenote en ik zijn gehuwd onder scheiding van goederen, bezitten elk een eigen huis. Tot voor een paar jaar heb ik omwille van mijn job in het buitenland gezeten, op een plek waar zij gewoonweg wettelijk niet bezoldigd mocht werken. Gelukkig was mijn inkomen toen een heel stuk hoger dan nu en ik betaalde haar een 'loon' uit dat naar Belgische normen marktconform zou geweest zijn. Je kan nooit alles compenseren (carriëremogelijkheden, pensioenrechten...) maar dat is tenminste al iets. Het huishouden betaalde ik volledig uit mijn inkomsten. Vond ik niet meer dan normaal, vanuit haar perspectief en gelet op het huwelijksvermogensstelsel was het risico anders waanzinnig hoog.
Nu zijn we terug in België, mijn vet expat-inkomen is de weg van de Griekse economie opgegaan en we werken beiden fulltime, hebben ongeveer hetzelfde inkomen (op 300 na ofzo) en dragen proportioneel bij in de kosten van de huwelijksgemeenschap, werkt perfect. Alleen voor de belastingaangifte doen we gewoon alles in twee, te veel werk om alles uit te pluizen en toe te wijzen. Communicatie en uzelf eens in de schoenen van de andere plaatsen is de sleutel.
Ik ben geen advocaat, u gebruikt de informatie die ik verstrek strikt op eigen risico. Win steeds gekwalificeerd advies in voor belangrijke beslissingen.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.
Gelieve vragen te stellen via het forum, NIET via persoonlijke berichten.
Hier kan ik me volledig in vinden. Geld is voor mij iets zakelijks en dat benader ik dan ook op die manier. Mezelf iets meer in de schoenen van haar plaatsen kan uiteraard nooit geen kwaad. Bedankt!Ja, o.a. hier tussen mij en m'n echtgenote wordt proportioneel bijgedragen. Maar ik ben het deels oneens met de posters die niet akkoord gaan met een vrij zakelijke benadering. Bekijk de statistieken over echtscheidingen en stukgelopen relaties eens. Of all places denk ik dat ik hier niet moet beargumenteren dat rationeel praten over geld en verdeling nadat de relatie stukgelopen is, niet evident is. Het is mogelijk (imho) om die dingen zakelijk maar met respect en op een correcte manier te benaderen.
Mijn echtgenote en ik zijn gehuwd onder scheiding van goederen, bezitten elk een eigen huis. Tot voor een paar jaar heb ik omwille van mijn job in het buitenland gezeten, op een plek waar zij gewoonweg wettelijk niet bezoldigd mocht werken. Gelukkig was mijn inkomen toen een heel stuk hoger dan nu en ik betaalde haar een 'loon' uit dat naar Belgische normen marktconform zou geweest zijn. Je kan nooit alles compenseren (carriëremogelijkheden, pensioenrechten...) maar dat is tenminste al iets. Het huishouden betaalde ik volledig uit mijn inkomsten. Vond ik niet meer dan normaal, vanuit haar perspectief en gelet op het huwelijksvermogensstelsel was het risico anders waanzinnig hoog.
Nu zijn we terug in België, mijn vet expat-inkomen is de weg van de Griekse economie opgegaan en we werken beiden fulltime, hebben ongeveer hetzelfde inkomen (op 300 na ofzo) en dragen proportioneel bij in de kosten van de huwelijksgemeenschap, werkt perfect. Alleen voor de belastingaangifte doen we gewoon alles in twee, te veel werk om alles uit te pluizen en toe te wijzen. Communicatie en uzelf eens in de schoenen van de andere plaatsen is de sleutel.
Ahja, juist.wettelijk samenwonen heeft enkel invloed op de gezinswoning en huisraad (en dan nog enkel wat het vruchtgebruik betreft)
Wettelijk samenwonen heeft geen invloed op bvb je eigen spaarrekening...
Ik had er even niet aan gedacht dat we vanaf nu ook aparte rekeningen hebben. Deze komen dan niet mee in het erfrecht neem ik aan?!De gezamenlijke spaarrekening is wel erfbaar als je wettelijk samenwoont?