#33 , 23 jun 2010 20:02
Ik heb zelf een zuster en schoonbroer die beiden in een rolwagen zitten, en die regelmatig moetn zoeken naar een vrije gehandikaptenparkeerplaats. Als ik een wagen zie parkeren op een plaats voor gehandikapten , en ik zie dat er een kwiek persoon uitstapt, zal ik deze aanspreken en hem gelukwensen met zijn handicap. Als ik de persoon n iet kan aanspreken zal ik een voorgedrukt briefje onder zijn ruitenwisser steken met dezelfde boodschap.
Het probleem met die valse kaarten is echter dat deze niet aan een wagen gebonden zijn, doch aan een persoon. De naam staat op de kaart, en een gehandicapte kan deze kaart meenemen als hij met iemand anders mag meerijden, die dan wel regelmatig op een dergeljke plaats mag staan.
Spijtig dat er vanwege de overheid nauwelijks, zeg maar GEEN, controle is op deze kaarten. Heb iemand gekend die meer dan 10 jaar met de kaart van zijn overleden moeder heeft gereden, en die was zelf niet eens gehandicapt. Had de kaart eens gekregen voor een gebroken been. Normaal kan dit niet, want de handicap moet boven een bepaalde % zijn, maar met een goede dokter-huisvriend is veel mogelijk.
Waarom naast de naam op de kaart ook geen foto van de betrokkene, of zal dit dan weer een inbeuk op de privicy zijn?